Ενώ η κυβέρνηση και η ελληνική κοινή γνώμη βαυκαλίζονται με την ιδέα ότι «το δίκιο μας» αναγνωρίζεται από τη διεθνή κοινότητα και ότι «η Τουρκία είναι απομονωμένη» - άποψη που αναπαράγεται συστηματικά από τα ΜΜΕ – η πραγματικότητα αποδεινύεται εντελώς διαφορετική:
Η Αγκυρα είναι η κατ’ εξοχήν ευνοούμενη από τις εξελίξεις στη Λιβύη και κερδίζει έδαφος στην αντιπαράθεση με την Ελλάδα, καθώς οι άμεσα εμπλεκόμενοι και οι μεγάλες δυνάμεις αποδέχονται τον πρωταγωνιστικό ρόλο της στην περιοχή.
Την εκτίμηση αυτή επιβεβαιώνουν τα τελευταία γεγονότα:
- Η Τουρκία κλήθηκε στη διάσκεψη για τη Λιβύη που θα γίνει στο Βερολίνο με πρωτοβουλία της Μέρκελ, ενώ η Ελλάδα θα απουσιάζει
- Εχοντας πάρει πράσινο φως από Ουάσιγκτον και Ευρωπαίους, ο Ερντογάν συνεργάζεται με τον Πούτιν και μεσολαβούν για επίτευξη συμφωνίας μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών στη Λιβύη, ώστε να τερματισθεί η εμφύλια σύρραξη και να συγκροτηθεί νέα κεντρική εξουσία στη χώρα.
- Οι Αμερικανοί που προσπαθούν να κρατήσουν τον Ερντογάν στον κύκλο επιρροής τους, προτιμούν να τηρούν ίσες αποστάσεις στα ελληνοτουρκικά, κλείνοντας τα μάτια στις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου από την Τουρκία.
- Αμήχανοι, αναποφάσιστοι και χωρίς ενιαία γραμμή οι Ευρωπαίοι, παραμένουν όμηροι της Αγκυρας, αποδεχόμενοι τους εκβιασμούς με το προσφυγικό κλπ.
Το χειρότερο για την Ελλάδα είναι ότι οι προσπάθειες ειρήνευσης στη Λιβύη αποτρέπουν την μέχρι χθες διαφαινόμενη κατάρρευση του καθεστώτος της Τρίπολης, που συνεργάζεται με την Τουρκία και συνυπέγραψε μαζί της το «μνημόνιο»-συμφωνία για διαμοιρασμό της θαλάσσιας περιοχής μεταξύ Κρήτης-Κύπρου, όπου εκτείνεται η οιονεί ελληνική ΑΟΖ.
Είναι αυτό ακριβώς που επεδίωκε ο Ερντογάν, γνωρίζοντας ότι εάν ανατρεπόταν ο Σάρατζ από τις αντίπαλες δυνάμεις του Χαφτάρ, θα ακυρωνόταν και το «μνημόνιο» που έγινε βασικό εργαλείο της Αγκυρας στην αντιπαράθεση με την Ελλάδα για τα δικαιώματα έρευνας-εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων.
Διατήρηση της τουρκολιβυκής συμφωνίας
Με τη μεσολάβηση Ρωσίας-Τουρκία και υπό τις ευλογίες της Δύσης, οι εξελίξεις φαίνεται ότι οδηγούν τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές σε μία λιβυκή... «συμφωνία της Βάρκιζας», που θα δώσει παράταση ζωής στο καθεστώς της Τρίπολης. Επόμενο βήμα η συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας, όπου ο Σάρατζ, φίλος-εταίρος του Ερντογάν και της Τουρκίας, θα έχει καθοριστικό ρόλο.
Εν τοιαύτη περιπτώσει η συμφωνία με την Τουρκία δεν πρόκειται να ακυρωθεί.
Η Ελλάδα θα βρεθεί λοιπόν σε εξαιρετικά δυσχερή θέση, χωρίς στηρίγματα και πραγματικούς συμμάχους στην αντιπαράθεση με την Τουρκία για την προάσπιση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων που αμφισβητούνται.
Χ. ΝΙΑΚΑΣ
