Νέα δεδομένα στον ιδιότυπο «ψυχρό πόλεμο» Αμερικανών και Ρώσων δημιουργεί η επιχείρηση εναντίον στόχων της Συρίας. Το Πεντάγωνο έκανε επίδειξη νέων έξυπνων πυραύλων, που χρησιμοποιούνται για πρώτη φορά σε επιδρομή, ενώ η Μόσχα επέλεξε τελικά την οδό της αυτοσυγκράτησης, διατηρώντας κλειστό το υπερσύγχρονο σύστημα αεράμυνας S400, που ελέγχει πλήρως τον εναέριο χώρο της Συρίας.
Το πρώτο πολιτικό συμπέρασμα από τις σύντομες επιδρομές Αμερικανών, Βρετανών και Γάλλων κατά της Συρίας είναι ότι ο πρόεδρος Τραμπ πραγματοποίησε την απειλή που είχε εκτοξεύσει μέσω Twitter για επιθέσεις με «νέους, έξυπνους πυραύλους», ενώ (ευτυχώς, για την παγκόσμια ασφάλεια…) οι Ρώσοι δεν έκαναν πράξη την απειλή που είχε διατυπώσει ο πρεσβευτής της χώρας στον Λίβανο για κατάρριψη από ρωσικά συστήματα αεράμυνας όσων πυραύλων εισέλθουν στον εναέριο χώρο της Συρίας.
Όπως είχε ανακοινωθεί αμέσως μετά τις επιθέσεις από τον Αμερικανό υπουργό Άμυνας, Τζιμ Μάτις, η Ουάσιγκτον είχε ενημερώσει εκ των προτέρων μέσα από τα κατάλληλα κανάλια επικοινωνίας τους Ρώσους για τις επιθέσεις κατά της Συρίας, χωρίς να γνωστοποιήσει τους στόχους.
Πρόκειται για μια συνήθη πρακτική ενημέρωσης μέσα από στρατιωτικά κανάλια. Δεδομένου ότι τα ρωσικά σύγχρονα συστήματα αεράμυνας S400 ελέγχουν πλήρως τον εναέριο χώρο της Συρίας, με εμβέλεια που φθάνει και σε γειτονικά κράτη, συνηθίζεται να ενημερώνουν οι Αμερικανοί για τις κινήσεις τους (και όχι μόνο: το ίδιο έκαναν πρόσφατα και οι Τούρκοι), ώστε να αποφεύγονται «ατυχήματα».
Οι Ρώσοι, τελικά, αναδιπλώθηκαν από τις αρχικές τους απειλές, που ουσιαστικά θα έφερναν για πρώτη φορά αντιμέτωπα σε πραγματικές συνθήκες πολέμου τα συστήματα S400 με τις στρατιωτικές τεχνολογίες της Δύσης και, πρωτίστως, των Αμερικανών. Προτίμησαν να αφήσουν την υπεράσπιση του εναέριου χώρου της Συρίας στο πεπαλαιωμένο, σοβιετικής προέλευσης, σύστημα αεράμυνας της κυβέρνησης Άσαντ.
Προφανώς επειδή ενδεχόμενη κατάρριψη αεροσκαφών ή πυραύλων από το S400, θα οδηγούσε σε κλιμάκωση της έντασης με απευθείας αντιπαράθεση Αμερικανών και Ρώσων.
Ο απολογισμός
Για τον απολογισμό των αποτελεσμάτων της συμμαχικής επιχείρησης δίνονται αντικρουόμενες πληροφορίες από τις δύο πλευρές: Δαμασκός και Μόσχα ισχυρίζονται (χωρίς αυτό να είναι εύκολο να αποδειχθεί) ότι μεγάλος αριθμός «έξυπνων» πυραύλων αναχαιτίσθηκαν από την αεράμυνα της Συρίας (και όχι από ρωσικά συστήματα, που έμειναν στο… “off” κατά τη διάρκεια της επιχείρησης των δυτικών).
Σε ενημέρωση που έγινε σήμερα στους δημοσιογράφους στο Πεντάγωνο από τον αντιστράτηγο Κένεθ Μακένζι, όπως μεταδίδει το Bloomberg, οι Αμερικανοί έδωσαν εντελώς διαφορετική εκδοχή: «Κανένα οπλικό σύστημα της Συρίας δεν είχε την παραμικρή επίδραση στη δική μας επιχείρηση», τόνισε χαρακτηριστικά, εξηγώντας ότι οι πύραυλοι της αεράμυνας της Συρίας εκτοξεύθηκαν με καθυστέρηση, αφού πρώτα είχαν πληγεί οι στόχοι.
Ανεξάρτητα από το αν καταρρίφθηκαν κάποιοι από τους «έξυπνους» πυραύλους της δυτικής συμμαχίας, γεγονός είναι -και επιβεβαιώνεται από σχετικό οπτικό υλικό- ότι οι στόχοι που επέλεξαν οι σύμμαχοι, δηλαδή οι τρεις εγκαταστάσεις χημικών όπλων της Συρίας, καταστράφηκαν από τις επιθέσεις.
Επίδειξη ισχύος και νέων υπρόπλων
Σύμφωνα με δημοσίευμα του Bloomberg, ο σχεδιασμός των επιθέσεων από το Πεντάγωνο έγινε με τρόπο ώστε να μην είναι δυνατό να αντιμετωπισθεί από τα συστήματα αεράμυνας της Συρίας, χωρίς βεβαίως να είναι σαφές τι θα μπορούσε να συμβεί αν είχαν ενεργοποιηθεί τα πιο σύγχρονα, ρωσικά συστήματα.
Τα πλήγματα με συνολικά 105 πυραύλους εξαπολύθηκαν από τρεις πλευρές ταυτόχρονα: από την Ερυθρά Θάλασσα, τον Περσικό Κόλπο και την Μεσόγειο, ώστε περιορισθούν οι δυνατότητες αντίδρασης της αεράμυνας.
Σε μια επίδειξη ισχύος προς τους Ρώσους και στη διεθνή κοινότητα, οι Αμερικανοί χρησιμοποίησαν για πρώτη φορά τους «έξυπνους», «αόρατους» πυραύλους αέρος – εδάφους, που έχει αναπτύξει η Lockheed Martin, οι οποίοι κινούνται σε χαμηλή τροχιά και είναι πρακτικά αδύνατο να ανιχνευθούν από ραντάρ. Συνολικά εκτοξεύθηκαν 19 τέτοιοι πύραυλοι από βομβαρδιστικά B-1, που σταθμεύουν στο Κατάρ.
Σε αυτό το νέο, ψυχρό πόλεμο μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας, η χρήση αυτών των νέων πυραύλων έχει τη δική της πολιτική αξία, καθώς αποτελεί μια «απάντηση» από την Ουάσιγκτον στη συνεχή προβολή από τη ρωσική πλευρά δικών της τεχνολογικών επιτευγμάτων, όπως οι τα συστήματα αεράμυνας S400 ή οι διηπειρωτική πύραυλοι, για τους οποίους μίλησε πρόσφατα ο Βλ. Πούτιν, προβάλλοντας τον ισχυρισμό ότι μπορούν να διαπεράσουν την αεράμυνα του ΝΑΤΟ.
