Με Άποψη

Υποκατώτατος μισθός: η παταγώδης αποτυχία μιας εμμονής


Παρελθόν θα αποτελέσει μέσα στο τρέχον έτος ο λεγόμενος υποκατώτατος μισθός, σύμφωνα με την πρόσφατη ανακοίνωση (ομιλία στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ στις 27 Αυγούστου) του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, για κατάργησή του. Πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό μέτρο νεοφιλελεύθερης λογικής, που επιβλήθηκε κατά την πιο σκοτεινή φάση της μνημονιακής περιόδου, για την αγορά εργασίας. 

Του Δημήτρη Κυριακόπουλου*

Ο υποκατώτατος (σολοικισμός) μισθός μπήκε στην εργασιακή ζωή των νέων από τον Φεβρουάριο του 2012, με τον ν.4046/2012, της κυβέρνησης του τραπεζίτη Λουκά Παπαδήμου, ο οποίος ψηφίστηκε στη Βουλή από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΛΑΟΣ, που σχημάτιζαν τότε την κυβερνητική πλειοψηφία. 

Έθεσε για πρώτη φορά ηλικιακή διάκριση στις αμοιβές εργαζόμενων, προβλέποντας ότι οι νέοι έως 25 ετών, για πλήρη απασχόληση, θα αμείβονται με 511 ευρώ μικτά, ήτοι περίπου 428 ευρώ καθαρά τον μήνα. Δηλαδή, 12 % χαμηλότερα από τον ισχύοντα μέχρι και σήμερα κατώτατο μισθό (586 ευρώ μικτά). 

Αν και θεσπίστηκε ως κίνητρο προς τους εργοδότες, για την απασχόληση νέων, προϊδέαζε τότε για σχέδια περαιτέρω μείωσης του κατώτατου μισθού, που ευτυχώς δεν υλοποιήθηκαν. 

Σύμφωνα με την τελευταία ετήσια έκθεση του πληροφοριακού συστήματος «Εργάνη», του Υπουργείο Εργασίας, κατά το 2017, το 7,6% του συνόλου των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα αμείφθηκαν με υποκατώτατο μισθό. Με άλλα λόγια, 139.762 νέοι έως και 24 ετών έλαβαν τον περασμένο χρόνο μηνιαίο μισθό γύρω στα 428 ευρώ. 

Το μέτρο, όχι μόνο δεν συνέβαλε στην μείωση της ανεργίας, αλλά μετατράπηκε συχνά σε όργανο εργασιακής εκμετάλλευσης των νέων και πίεσης των μεγαλύτερων σε ηλικία. 

Η αποτυχία του ομολογείται πλέον ακόμα και από νεοφιλελεύθερους πολιτικούς, όπως ο πρόεδρος της ΝΔ, Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος σε πρόσφατη ομιλία του στην ΟΝΝΕΔ (31 Αυγούστου), αναφερόμενος στον υποκατώτατο μισθό, έκανε λόγο για «αμοιβές ντροπής». 

Ταυτόχρονα, στην πράξη αποδομείται ένα βασικό συστατικό του νεοφιλελεύθερου δόγματος. Η εμμονή να θεωρείται προϋπόθεση για την αύξηση της απασχόλησης, η καθίζηση του μισθολογικού κόστους. 

Οι χαμηλότερες αμοιβές των εργαζόμενων δεν σημαίνουν και περισσότερες θέσεις εργασίας, ούτε αποτελούν πανάκεια, για μία επιχείρηση. 

Αποδείχθηκε!

*Δημήτρης Κυριακόπουλος, Δημοσιογράφος

Ακολουθήστε το Sofokleousin.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις