Αρκετά υψηλά είναι τα ποσοστά των ρυθμίσεων που γίνονται μέσω Εξωδικαστικού με μεγάλο κούρεμα των δανείων από τράπεζες και εταιρείες διαχείρισης δανείων. Ταυτόχρονα, δεν είναι αμελητέο το ποσοστό των οφειλετών που χάνουν τη δυνατότητα να ρυθμίσουν τις οφειλές τους με τον Εξωδικαστικό Μηχανισμό επειδή οι χρηματοδοτικοί φορείς κρίνουν ότι δεν μπορούν να πληρώσουν τη ρύθμιση. Αυτοί οι οφειλέτες μένουν στο... κρύο και είναι εκτεθειμένοι σε πλειστηριασμούς.
Ειδικότερα, τα τελευταία στοιχεία για την πορεία ρύθμισης χρεών με τον Εξωδικαστικό επιβεβαιώνουν ότι στις περισσότερες περιπτώσεις ο δρόμος για την επιτυχημένη διευθέτηση περνά μέσα από το «κούρεμα» των οφειλών από τράπεζες και servicers. Μάλιστα, σε περισσότερες από μία στις τέσσερις διευθετήσεις (26,93%), το κούρεμα έχει ξεπεράσει το 50%.
Αξίζει να σημειωθεί, βέβαια, ότι σε αυτά τα κουρέματα από τους χρηματοδοτικούς φορείς στο ποσό του χρέους περιλαμβάνονται και κεφαλαιοποιούνται όλοι οι τόκοι, ακόμη και οι εξωδικαστικοί, οι οποίοι μπορεί να έχουν συσσωρευθεί σε βάθος πολλών ετών και να «φουσκώνουν» με ακραίο τρόπο το χρέος. Έτσι, είναι εύλογο να χρειάζονται μεγάλα κουρέματα, προκειμένου να εκλογικευθεί το ποσό της οφειλής και να μην είναι αδύνατη η ρύθμισή της.
Το μέσο κούρεμα για τις οφειλές προς το Δημόσιο είναι 17,6%, ενώ προς τους χρηματοδοτικούς φορείς το ποσοστό φθάνει το 28%. Στο 45% των ρυθμίσεων προς τους χρηματοδοτικούς φορείς, το κούρεμα ήταν μεγαλύτερο από 30%. Συνολικά, οι διαγραφές χρεών που έχουν γίνει πλησιάζουν το 1 δισ. ευρώ (943,8 εκατ.).
Προς τους χρηματοδοτικούς φορείς, μόνο μία στις τρεις οφειλές (33%) ρυθμίζονται χωρίς κούρεμα. Στο 26,93% το κούρεμα είναι 50% και υψηλότερο, στο 17,95% είναι 30% - 50%, στο 13,42% είναι 10% - 30% και στο 8% - 10% είναι έως 10%.
Η μέση διάρκεια των ρυθμίσεων είναι μεγάλη, πλησιάζοντας τα 20 χρόνια. Ειδικότερα, για τα χρέη προς το Δημόσιο είναι 17 χρόνια και για τα χρέη σε τράπεζες και servicers φθάνει τα 19 χρόνια. Η μεγαλύτερη διάρκεια ρύθμισης, 27 χρόνια, αφορά τις οφειλές από στεγαστικά δάνεια.
Οι χαμένοι του Εξωδικαστικού
Δεν υπάρχουν, όμως, μόνο κερδισμένοι από τον Εξωδικαστικό, αλλά και μια όχι αμελητέα κατηγορία χαμένων, οι οποίοι «τρώνε πόρτα» από τους χρηματοδοτικούς φορείς και πλέον, μετά την τελευταία νομοθετική ρύθμιση που προβλέπει ότι οι αρνήσεις πρέπει να αιτιολογούνται, έχει γίνει γνωστό για ποιους λόγους απορρίπτονται αιτήσεις.
Οι χρηματοδοτικοί φορείς απορρίπτουν σχεδόν μία στις τέσσερις αιτήσεις, αφού εγκρίνονται το 76% των αιτήσεων με βάση των αριθμό τους και το 69% με βάση τα ποσά οφειλών. Οι αιτίες απόρριψης είναι πολλές, αλλά αυτή που αναφέρεται στις περισσότερες περιπτώσεις (17,3%) είναι ότι οι τράπεζες και οι servicers κρίνουν πως ο οφειλέτης δεν έχει επαρκή οικονομική δυνατότητα. Σε αυτή την περίπτωση, ο οφειλέτης έχει ουσιαστικά εξαντλήσει τους τρόπους ρύθμισης των χρεών του και, αν δεν βρεθεί κάποια άλλη νομική οδός, είναι εκτεθειμένος σε μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης από τους χρηματοδοτικούς φορείς.
