Οι δηλώσεις των πολιτικών αρχηγών και κομμάτων για την μαύρη επέτειο του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου.
Τσίπρας
Το δικό του μήνυμα έστειλε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, με αφορμή την μαύρη επέτειο του πραξικοπήματος
‘’Η 21η Απριλίου 1967 είναι η ημέρα κατά την οποία στη χώρα μας καταλύθηκε η Δημοκρατία και κατεστάλησαν ολοκληρωτικά οι πολιτικές ελευθερίες. Χρειάστηκαν εφτά χρόνια αγώνων για να αποκατασταθεί ο κοινοβουλευτισμός και να ανοίξει ο δρόμος για την εδραίωση της Δημοκρατίας στον τόπο μας. Χρειάστηκαν ακόμα περισσότερα, για να μπουν οριστικά στο περιθώριο οι εμφυλιοπολεμικές ψυχώσεις, που σήμερα κάποιοι ανακαλύπτουν ξανά, για μικροπολιτικούς λόγους.
Σήμερα οφείλουμε έναν φόρο τιμής σε αυτούς που συνεισέφεραν, με οποιονδήποτε τόπο, στον αντιδικτατορικό αγώνα. Οφείλουμε όμως και να επαγρυπνούμε, καθώς η πολύπλευρη πολιτική και οικονομική κρίση στην Ευρώπη καθιστά υπαρκτό τον κίνδυνο μιας σοβαρής οπισθοδρόμησης, τόσο για το δημοκρατικό κεκτημένο, όσο και για τα κατοχυρωμένα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα.
Η επέτειος της 21ης Απριλίου πρέπει να μας θυμίζει ότι ο μόνος δρόμος για το μέλλον, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, είναι ο δρόμος της δημοκρατίας και της αλληλεγγύης.’’
«Τιμούμε τους αγωνιστές της Αριστεράς καθώς και όλους τους αγωνιστές κι όλες τις αγωνίστριες της δημοκρατίας, που δεν δίστασαν, δεν φοβήθηκαν, δεν έσκυψαν το κεφάλι, αλλά, αντίθετα, υπερασπίστηκαν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τις αξίες και τα ύψιστα ιδανικά» τονίζει ο ΣΥΡΙΖΑ στο μήνυμά του για τη συμπλήρωση 50 χρόνων από το χουντικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου.
Το μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ για τη συμπλήρωση 50 χρόνων από το χουντικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου:
Πέρασε κιόλας μισός αιώνας από τη σκοτεινή νύχτα της 21ης Απριλίου 1967, μια νύχτα που κράτησε 7 ολόκληρα χρόνια αφήνοντας πίσω της εφιάλτες, καταστροφές, και την τραγωδία της Κύπρου.
50 χρόνια μετά το αμερικανοκίνητο πραξικόπημα των συνταγματαρχών, θυμόμαστε, τιμούμε και συνεχίζουμε.
Θυμόμαστε τους ακατάλυτους αγώνες του ελληνικού λαού για δημοκρατία, ελευθερία και λαϊκή κυριαρχία.
Τιμούμε τους αγωνιστές της Αριστεράς καθώς και όλους τους αγωνιστές κι όλες τις αγωνίστριες της δημοκρατίας, που δεν δίστασαν, δεν φοβήθηκαν, δεν έσκυψαν το κεφάλι, αλλά, αντίθετα, υπερασπίστηκαν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τις αξίες και τα ύψιστα ιδανικά.
Αλλά, πάνω από όλα, συνεχίζουμε στον δρόμο που χάραξαν οι αγωνιστές, σε χρόνια δύσκολα. Σε μια Ευρώπη που συνθλίβεται από πολιτικές λιτότητας, από τον στυγνό κι απάνθρωπο νεοφιλελευθερισμό, όπου βρίσκει πρόσφορο έδαφος η ακροδεξιά, οι εθνικισμοί, η ξενοφοβία, ακόμα και οι νοσταλγοί της χούντας και του ναζισμού, όπως η εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, η παραδειγματική αντίσταση του ελληνικού λαού στην μαύρη επταετία, είναι πολύτιμη παρακαταθήκη, εφόδιο και φάρος φωτεινός για τις σύγχρονες μάχες.
Μητσοτάκης
«21 Απριλίου 1967: Δεν ξεχνάμε. Η ελευθερία είναι η σημαντικότερη αξία. Παντού και πάντα», έγραψε στο twitter ο πρόεδρος της Ν.Δ. Κυριάκος Μητσοτάκης, με αφορμή την μαύρη επέτειο του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου.
Γεννηματά
Την ανάγκη να υπάρξει σθεναρή αντίσταση σε ό,τι υπονομεύει τους θεσμούς της Δημοκρατίας και του Κράτους Δικαίου υπογράμμισε η επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Φώφη Γεννηματά σε μήνυμά της με αφορμή τη μαύρη επέτειο του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου.
«Γνωρίζουμε», πρόσθεσε, «ότι μόνο η γνήσια και αξιακή λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών μπορεί να αποτελέσει ανάχωμα στη δράση των αρρωστημένων μυαλών που υπονομεύουν και αρνούνται τη Δημοκρατία».
Ακόμη, τόνισε ότι «τίποτα δεν είναι δεδομένο και αυτό αποτελεί ιστορικό νόμο». «Χρειαζόμαστε διαρκή ετοιμότητα και θέληση. Και βλέποντας τριγύρω μας, πρέπει να συνομολογήσουμε ότι μεγάλη απειλή των ελευθεριών μας είναι ο αχαλίνωτος λαϊκισμός τα ψέματα και η δημαγωγία», συνέχισε.
Ακόμη, η κ. Γεννηματά ανέφερε τα εξής:
Πέρασε μισός αιώνας από το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου και την επιβολή δικτατορίας που σταμάτησε για επτά χρόνια το ρολόι της Δημοκρατίας και των δικαιωμάτων στη χώρα μας και οδήγησε στην προδοσία της Κύπρου.
Σήμερα θυμόμαστε και τιμούμε όσους αγωνίστηκαν για τη Δημοκρατία, για να ξεκινήσει πάλι ο χρόνος, η ζωή, η ελευθερία, τα όνειρα των ανθρώπων.
Ιδιαίτερα αυτούς που έχασαν την ζωή τους. Αυτούς που βασανίστηκαν, αυτούς που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα για να γλιτώσουν αλλά και να συνεχίσουν τον αγώνα τους ενημερώνοντας την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο για το δίκιο του λαού μας.
Στα 50 χρόνια που μεσολάβησαν από την αποφράδα ημέρα της 21ης Απριλίου 1967, η γνώση για τα αίτια και τους παράγοντες που μας οδήγησαν στη δικτατορία, η μεγάλη εμπειρία της αντίστασης κατά της δικτατορίας και η αισιόδοξη αποτίμηση των πρώτων δεκαετιών της Μεταπολίτευσης, εμπλουτίζουν τον σημερινό πολιτικό στοχασμό μας.
Θεοδωράκης
«(…) Ένα καμαράκι στη μέση της ταράτσας, παλιό πλυσταριό και ο πάγκος με τα σχοινιά. (…) Όσην ώρα ο ξανθός με τους παραφουσκωμένους μυς βάραγε φάλαγγες, οι άλλοι χοροπηδάγανε απάνω μου, πατούσαν στο στομάχι μου, μου σφίγγανε τον λαιμό, μου ανάβανε σπίρτα να μου κάψουνε τα μάτια. Τι βλακεία να τους φωνάξω ότι θέλω να βλέπω όση ώρα βασανίζομαι. (…) Σε μια στιγμή, μου είπε: «Μίλα, γιατί θα σ΄ αφήσω μόνη σου με αυτούς εδώ και κανείς δε θα τους συγκρατήσει», και άρχισε ο ίδιος να μου ξεσκίζει το φουστάνι… Μετά μου κλείσανε το στόμα με μια πατσαβούρα. Ο Σπανός χτύπαγε μια το κεφάλι μου, μια το άδειο καζάνι που ήταν δίπλα. Και μετά βάλανε μπροστά το μηχάνημα που κάνει θόρυβο μοτοσικλέτας. «Μη φωνάζεις, κανείς δε σ΄ ακούει, κανείς, μίλα, λέγε!». Τότε τρόμαξα. Τρόμαξα πολύ. Σε μια στιγμή ο Σπανός λέει: «Να την ρίξουμε από την ταράτσα κάτω να γίνει κομμάτια». Τότε ανάσανα. Τό θελα τόσο πολύ να πεθάνω. Μα δεν το κάνανε. (…)»
Αποσπάσματα από το βιβλίο «Μπουμπουλίνας 18», της ηθοποιού Κίττυς Αρσένη.
Αφιερωμένο εξαιρετικά στην κόρη μου που δεν έμαθε στο σχολείο για τα εγκλήματα που συνέβησαν πριν από 50 χρόνια στη χώρα. Οι εξορίες, τα βασανιστήρια, οι δολοφονίες, φαντάζουν στα παιδιά μας ως μακρινά ιστορικά παραμύθια. Μόνο για το Πολυτεχνείο έχουν μάθει δυο πράγματα κι αυτό επειδή είναι αργία και σχολική γιορτή. Ήρωες όπως ο Παναγούλης, ο Μουστακλής, ο Λεντάκης, ο Κουμάνταρος, η Μαρία Μπέκετ (για να αναφέρω μόνο λίγους από τους απόντες) δεν τους λένε τίποτα. Αντιθέτως, πρόλαβαν και άκουσαν τους φανφαρόνους να φωνάζουν στα τηλεοπτικά παράθυρα ότι «η Χούντα δεν τελείωσε το ‘73». «Και αυτό που ζούμε σήμερα, Χούντα είναι», έλεγαν τα τελευταία χρόνια – και πριν να φέρουν τα δικά τους μνημόνια - οι υπουργάρες του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ. Και έτσι βέβαια απάλυναν τον φόβο και τον τρόμο της Χούντας. Τέλος πάντων, ας μην παραστρατήσω. Ας πούμε σήμερα στα παιδιά μας τι σημαίνει Χούντα. Και δια αυτού να καταλάβουν τι σημαίνει ελευθερία – αγώνας - δικαιώματα.
