Ενώ στα ενεργειακά σημειώνονται σοβαρά βήματα σύγκλησης, το ασφαλιστικό συνεχίζει να αποτελεί «πεδίο» διαφωνιών, με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να θέτει νέα ζητούμενα αναφορικά με τις περικοπές στις συντάξεις, επιδιώκοντας ένα εμπροσθοβαρές πακέτο που θα ξεκινήσει να εφαρμόζεται το 2019 και προβλέπει πλήρη κατάργηση της προσωπικής διαφοράς. Στο μέτωπο της διαπραγμάτευσης για τα εργασιακά, η κυβέρνηση καταγράφει μικρές «νίκες», με τη μη αύξηση του ορίου αυξήσεων από 5% σε 10%, ωστόσο υπάρχουν ακόμα αρκετά ζητήματα προς… διευθέτηση.
Λίγες οι πιθανότητες για επίτευξη τεχνικής συμφωνίας
Μ’ αυτά τα δεδομένα, θεωρείται εξαιρετικά αμφίβολη η επίτευξη τεχνικής συμφωνίας (Level Staff Aggrement), μέχρι το Eurogroup της 7ης Απριλίου. Το κλείσιμο όλων των επιμέρους θεμάτων (εργασιακά, ασφαλιστικό,ενεργειακά), αποτελεί δύσκολο εγχείρημα, πόσο μάλλον από την στιγμή που εμπλεκόμενοι φορείς της διαπραγμάτευσης, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ανοίγει νέα «ζητήματα» που περιπλέκουν την κατάσταση και δεν βοηθούν για την άρση του αδιεξόδου. Το σημερινό Euroworking Group θα εξετάσει σήμερα τη διαμορφωθείσα κατάσταση, με την ελληνική πλευρά να κρατάει χαμηλά το πήχη, αναφορικά με τις πιθανότητες... απόφασης για επιστροφή ττου κλιμακίου των Θεσμών στην Αθήνα.
Αυτό που προέκυψε τις τελευταίες ημέρες, ως απαίτηση του ΔΝΤ, είναι οι περικοπές στις συντάξεις να ξεκινήσουν το 2019 και όχι το 2020, έχοντας ως «αιχμή του δόρατος» την περικοπή της προσωπικής διαφοράς. Μάλιστα και αυτό έχει εξέχουσα σημασία, είναι ότι το Ταμείο ζητάει άμεση πλήρη κατάργηση της προσωπικής διαφοράς το 2019 και όχι σταδιακή της μείωση μέσα σε ένα χρονικό διάστημα δύο ή τριών ετών.
Η σταδιακή μείωση και όχι η εφάπαξ περικοπή της προσωπικής διαφοράς, αρχής γενομένης από το 2020, αποτελούσε την διαπραγματευτική βάση πάνω στην οποία συζητούσε το υπουργείο Οικονομικών, το οποίο καλείται ξανά να αναπροσαρμόσει την τακτική του, επιδιώκοντας να φτάσει στη σύγκλιση για το ασφαλιστικό.
Αποτρέπεται η αύξηση του ποσοστού των ομαδικών απολύσεων από 5% σε 10%
Σε ότι αφορά στα εργασιακά, όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν στο ότι η ελληνική πλευρά πέτυχε να αποτρέψει την αύξηση του ποσοστού των ομαδικών απολύσεων, από το 5% στο 10%, κάτι που αποτελούσε βασικό-πάγιο αίτημα του ΔΝΤ. Ωστόσο «ζωντανή» στη διαπραγμάτευση, παραμένει η κατάργηση του ανώτατου ορίου των 30 απολύσεων στο μήνα,
Στο μείζον ζήτημα των συλλογικών διαπραγματεύσεων, που αποτέλεσε «σημαία» του υπουργείου Εργασίας, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι υπάρχουν σημεία σύγκλισης. Οι Θεσμοί εμφανίζονται πιο διαλλακτικοί, στο ενδεχόμενο επαναφοράς των συλλογικών διαπραγματεύσεων μετά το πέρας του προγράμματος, χωρίς ωστόσο να έχει κλείσει κάτι οριστικά…
Εκεί που υπάρχει συμφωνία και οριστική ταύτιση απόψεων, είναι στις αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο και δη στη λήψη απόφασης για απεργία σε πρωτοβάθμιο επίπεδο με πλειοψηφία 50%+1.
