Αυξάνεται η εμπλοκή της Τουρκίας στον εμφύλιο πόλεμο της Λιβύης δημιουργώντας ένα ακόμη μέτωπο με στρατιωτική παρουσία, με απώτερο σκοπό την εισβολή στην ελληνική ΑΟΖ από τα νότια.
Η Άγκυρα ακολουθώντας τις step-by-step προκλήσεις, το Νοέμβριο του 2018, ο Τούρκος υπουργός Άμυνα Χουλουσί Ακάρ επισκέφθηκε την Τρίπολη και ανακοίνωσε αφενός τη "γαλάζια πατρίδα" καια αφετέρου ότι η Ελλάδα έχει καταλάβει τη λιβυκή ΑΟΖ. Αυτή ήταν η έναρξη ενός νέου μετώπου, με την Τουρκία να επιχειρεί να χρησιμοποιήσει την κατακερματισμένη Λιβύη για τους δικούς της επεκτατικούς σκοπούς. Μάλιστα έδωσε στη δημοσιότητα και τους σχετικούς "χάρτες".
Στη συνέχεια καθώς ο στρατάρχης Χαλίφα Χάφταρ κερδίζει τις μάχες έναντι της κυβέρνησης της Τρίπολης που ουσιαστικά στηρίζει μόνο η Τουρκία και έχει αναγνωρίσει ο ΟΗΕ, η Άγκυρα άρχισε να εμπλέκεται και στρατιωτικά.
Το Μάιο έστειλε τουρκικής κατασκευής θωρακισμένα τροχοφόρα οχήματα (τα οποία βέβαια θα προσπαθήσει να εξάγει), ακολούθησαν να μη επανδρωμένα επίσης τουρκικής κατασκευής Bayraktar με το απαιτούμενο στρατιωτικό προσωπικό.
Ο Χάφταρ όμως από τη στιγμή που άρχισε να βλέπει την τουρκική στρατιωτική επέμβαση να του δημιουργεί πρόβλημα στις επιχειρήσεις του, αφενός διέταξε να τους χτυπήσουν αφετέρου βομβάρδισε τη βάση των τουρκικών UAVs, και συνέλαβε και τους Τούρκους "συμβούλους" της κυβέρνησης της Τρίπολης.
Η συνέχεια βέβαια θα είναι πιο δύσκολη διότι ο Χάφταρ στηρίζεται από την Αίγυπτο και τη Σαουδική Αραβία και η αυξανόμενη εμπλοκή της Τουρκίας, θα αυξήσει και την εμπλοκή των χωρών αυτών τουλάχιστον παρέχοντας εξοπλισμό στο στρατάρχη.
Επισημαίνεται ότι η κυβέρνηση της Τρίπολης στηρίζεται κυρίως σε μισθοφόρους πιλότους των μαχητικών που της έχουν απομείνει, ενώ σε κάθε κατάρριψη η πλευρά του Χάφταρ δημοσιεύει στα social media τους πιλότους και τα στοιχεία τους.
Εξάλλου, η Τουρκία εκτός από την κατεχόμενη Κύπρο, διατηρεί στρατιωτικές δυνάμεις στη Λιβύη, στη Συρία και το βόρειο Ιράκ.
