Ταξίδια σε νέες, όμορφες θάλασσες, επιστροφή στην Ιθάκη, σοκ εντιμότητας, δικαιοσύνης και δημοκρατίας, νέο πατριωτισμό και άλλα πολλά, που ίσως ακούγονται ευχάριστα σε μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης, υπόσχεται ο… rebranded Αλέξης Τσίπρας.
Όμως, ο «Τσίπρας 2.0» δεν είναι παρά μια πολιτική ανασυσκευασία του «Τσίπρας 1.0».
Του ΓΡΗΓΟΡΗ ΣΑΜΠΑΝΗ*
Η επανεμφάνισή του στο πολιτικό προσκήνιο δεν συμπίπτει μόνο με τις διεργασίες στον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς, για τη δημιουργία σχημάτων που θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν στις επόμενες εκλογές την πρωτοκαθεδρία της Νέας Δημοκρατίας.
Η προσπάθεια ολικής επαναφοράς του πρώην πρωθυπουργού στην κεντρική πολιτική σκηνή συμπίπτει -τουλάχιστον χρονικά - και με τις εργώδεις προσπάθειες συμφερόντων από τον χώρο των επιχειρήσεων και των ΜΜΕ να βρουν το… αντίδοτο στην πολιτική κυριαρχία Μητσοτάκη, που για πολλούς λόγους δεν συμβαδίζει με τις επιδιώξεις τους.
Αυτή είναι μια ενδιαφέρουσα σύμπτωση, που όσο εκτυλίσσεται το σχέδιο επανατοποθέτησης Τσίπρα στην κεντρική πολιτική σκηνή θα έχει και μεγαλύτερη αξία να συζητηθεί.
Προς το παρόν, ας μείνουμε στα πρώτα πολιτικά δείγματα γραφής που έχει δώσει ο πρώην πρωθυπουργός, λίγο πριν από την κυκλοφορία του βιβλίου του με τον τίτλο «Ιθάκη», που προορίζεται να αποκαλύψει σε όλο το εύρος της τη νέα πολιτική του φιλοσοφία, την αποτίμηση που κάνει για την περίοδο της διακυβέρνησής του και τις πολιτικές του προτάσεις για το μέλλον της χώρας.
Ο Τσίπρας μιλάει για «παλιά διαβατήρια» με τα οποία δεν μπορείς να περάσεις στη νέα πολιτική εποχή, αναφερόμενος στους άλλους. Μήπως θα ήταν σκόπιμο να κοίταζε λίγο και το δικό του παλιό διαβατήριο;
* Οικονομολόγος, πρώην στέλεχος τραπεζών
*** Τα ενυπόγραφα άρθρα απηχούν προσωπικές απόψεις των αρθρογράφων, και όχι κατ΄ανάγκη του Sofokleousin.gr
