Ως σημαντικό λάθος του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζει ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης την ανάθεση υλοποίησης του σχεδίου του, στην αρχική, κρίσιμη φάση, στον Γ. Βαρουφάκη.
Συγκεκριμένα, ο βουλευτής αναφέρει σε συνέντευξή του στο tvxs.gr :
«Σημαντικό λάθος αποδείχτηκε ότι αναθέσαμε την υλοποίηση του σχεδίου μας, στη αρχική πιο κρίσιμη φάση, σε ένα άνθρωπο που όπως αποδείχτηκε είτε δεν το πίστευε είτε δεν το καταλάβαινε. Σε έναν άνθρωπο ο οποίος υποβίβαζε διαρκώς τη πολιτική σε τεχνικές και κακοσχεδιασμένες τακτικές και αντί να χτίζει συμμαχίες και γέφυρες, όπως απαιτούσε η πολιτική μας άνοιγε μέτωπα με όλους, συχνά αχρείαστα ή σε δευτερεύοντα θέματα, ακόμη και στις πιο κρίσιμες και ευαίσθητες στιγμές χωρίς κανένα σχέδιο ούτε Α, ούτε Β, ούτε Χ.»
Σε άλλα σημεία της συνέντευξής του ο Γ. Δραγασάκης αναφέρει τα εξής:
Για τον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ:
Αυτό που επιδιώκεται, σήμερα, συνιστά βεβαίως μια τομή, ένα μετασχηματισμό, αλλά αποτελεί και μια συνέχεια, μια νέα φάση της ιδρυτικής του διαδικασίας, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα «εξ ορισμού» κόμμα εν κινήσει, μια ναυπήγηση που γίνεται εν πλω, με βάση τις κάθε φορά ανάγκες και δυνατότητες.
Για τον κίνδυνο «πασοκοποίησης» του ΣΥΡΙΖΑ:
Αν με τον όρο «πασοκοποίηση» εννοείτε το κίνδυνο αποκοπής του ΣΥΡΙΖΑ από τις κοινωνικές του αναφορές, ο κίνδυνος αυτός δεν είναι μια «μόλυνση» που έρχεται μόνο από τα έξω. Υπάρχει και εντός των τειχών, αν εφησυχάζουμε, αδρανούμε ή κλεινόμαστε στον εαυτό μας. Είναι επίσης υπαρκτός βεβαίως ο κίνδυνος αυτός, αν μείνουμε μόνο σε μια ποσοτική διεύρυνση χωρίς κοινωνικούς στόχους, ιδεολογικές αναφορές και ένα πολιτικό και προγραμματικό πλαίσιο. Συνεπώς σωστά επισημαίνονται κίνδυνοι και αρνητικά ενδεχόμενα αυτά όμως μπορούμε τα αντιμετωπίσουμε «εν κινήσει» καλύπτοντας τα ιδρυτικά ελλείμματα του ΣΥΡΙΖΑ, ενισχύοντας τη δημοκρατία, τη συλλογικότητα και τη συνέπεια λόγων και έργων τόσο στην εσωκομματική λειτουργία όσο και στην προς τα έξω έκφραση του ΣΥΡΙΖΑ.
Για την εκλογή προέδρου από τη βάση:
Δεν βλέπω τι είδους πρόβλημα θα έλυνε κάτι τέτοιο σήμερα όταν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν αμφισβητείται από πουθενά αλλά αντίθετα έχει τη πλήρη στήριξη όλου του κόμματος. Εκτός αυτού η εν λόγω καινοτομία όπως τουλάχιστον εφαρμόστηκε ως τώρα στη χώρα μας δεν νομίζω ότι συνέβαλε στην αναβάθμιση της δημοκρατίας, της συλλογικότητας ή της ελκτικότητας των κομμάτων που την εφάρμοσαν. Από τη στιγμή άλλωστε που ίδιος ο πρόεδρος του κόμματος το έχει απορρίψει δεν έχει νόημα η ανακύκλωση του θέματος.
Για τα λάθη που συνέβαλαν στη διαμόρφωση «αντισύριζα» μετώπου
Αντί να αναδείξουμε το έργο μας, την αναπτυξιακή στρατηγική και τη προοπτική που θεμελίωνε η πολιτική μας δόθηκε μεγάλος πολιτικός χώρος σε πολύ σημαντικά και υπαρκτά σκάνδαλα, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τους δεσμούς με τη κοινωνία που παρέμεναν ατροφικοί αλλά και το ίδιο το έργο της κυβέρνησης που έμενε εν πολλοίς άγνωστο. Αυτά και άλλα, συνέβαλλαν να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι εμείς ασχολούμαστε με το παρελθόν ή έστω με το παρόν ενώ ο κ. Μητσοτάκης μιλάει για το μέλλον.
Από την άλλη πλευρά οι αντίπαλοι μας συνειδητοποίησαν ότι αυτό που άνοιξε με την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν μια παρένθεση αλλά μια νέα εποχή. Αξιοποιώντας και την απουσία μιας δικής μας ολοκληρωμένης στρατηγικής συμμαχιών δημιούργησαν ένα αντιφατικό και εύθραυστο ευρύτερο αστερισμό, ένα «αντισύριζα» μέτωπο που αν και υποκρύπτει τις αντιθέσεις του μέλλοντος, επέτρεψε στη ΝΔ να κερδίσει τις εκλογές.
Για το αν ήταν λάθος η πτώση της κυβέρνησης Σαμαρά
Η παράταση π. χ της κυβέρνησης Σαμαρά με τη δική μας ψήφο θα καθιστούσε το ΣΥΡΙΖΑ συνυπεύθυνο για ότι έμελε να συμβεί. Και αυτό ήταν εντελώς άδηλο αφού η χώρα ήταν στο κενό: το δεύτερο μνημόνιο ήταν στον αέρα, η χώρα δεν μπορούσε να δανειστεί, η δανειακή σύμβαση είχε λήξει, προληπτική πιστωτική γραμμή δεν χορηγούνταν και η κυβέρνηση Σαμαρά είχε απαξιωθεί στο εξωτερικό και απονομιμοποιηθεί στο εσωτερικό. Η εκ των υστέρων εκτίμηση ότι η κυβέρνηση Σαμαρά θα έβγαζε τη χώρα από τα μνημόνια κατά την άποψη μου είναι εξαιρετικά αυθαίρετη.
