Αίσθηση έχει προκαλέσει στην κοινότητα των αστροφυσικών η ανακάλυψη του παράξενου αντικειμένου ASKAP J1839-0756, καθώς αμφισβητεί όλα όσα γνωρίζαμε για τους νετρονικούς αστέρες και τη συμπεριφορά τους. Αρχικά, αυτή η κοσμική πηγή φαινόταν να είναι ένας τυπικός παλμοδότης, αλλά οι ιδιαιτερότητές της ανάγκασαν τους ερευνητές να επανεξετάσουν τις υποθέσεις τους.
Η Δρ. Μανίσα Κέιλεμπ, επικεφαλής αστροφυσικός από το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ, αποκάλυψε μια απροσδόκητη πτυχή του σήματος του αντικειμένου, η οποία υποδεικνύει την ύπαρξη ενός εξαιρετικά αργού περιστρεφόμενου αστέρα, ο οποίος δεν θα έπρεπε να συνεχίζει να εκπέμπει ραδιοκύματα.
Οι νετρονικοί αστέρες, τα υπολείμματα των τεράστιων αστέρων μετά την έκρηξή τους ως υπερκαινοφανείς, είναι γνωστό ότι εκπέμπουν κανονικά ραδιοσήματα καθώς περιστρέφονται γρήγορα. Ωστόσο, το ASKAP J1839-0756 περιστρέφεται μόνο μία φορά κάθε 6,45 ώρες, πολύ πιο αργά από τους συνήθεις νετρονικούς αστέρες που εξακολουθούν να λάμπουν σε ραδιοσυχνότητες.
Ακόμα πιο αινιγματικό είναι το γεγονός ότι το αντικείμενο φαίνεται να εκπέμπει όχι μόνο έναν, αλλά δύο παλμούς κατά τη διάρκεια κάθε περιστροφής, ενδεχομένως από αντίθετους μαγνητικούς πόλους, ένα φαινόμενο σπάνια παρατηρούμενο.
Οι τυπικοί παλμοδότες συνήθως δείχνουν μόνο έναν κυρίαρχο σήμα, οπότε η ανακάλυψη των διπλών παλμών εγείρει το ερώτημα αν αυτό το αντικείμενο ανήκει στην κατηγορία των μάγναστρων, ενός ειδικού τύπου νετρονικών αστέρων με εξαιρετικά ισχυρά μαγνητικά πεδία που εξακολουθούν να παράγουν ενέργεια ακόμη και σε χαμηλούς ρυθμούς περιστροφής.
Σύμφωνα με τα τρέχοντα μοντέλα, το ASKAP J1839-0756 δεν θα έπρεπε καν να υπάρχει. Οι παλαιότερες θεωρίες προδιαγράφουν ότι οι νετρονικοί αστέρες γίνονται όλο και πιο αργοί καθώς "γηράσκουν" και τελικά σταματούν να εκπέμπουν ραδιοσήματα.
Αλλά αυτή η ανακάλυψη υποδηλώνει το αντίθετο. Η εκπομπή ενέργειας του αντικειμένου συμπεριφέρεται περίεργα, σκοτεινιάζοντας και φωτίζοντας ακανόνιστα, παρόμοια με τη δέσμη ενός φάρου, μόνο σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα.
Η αποκάλυψη αυτή ωθεί τους ερευνητές να σκεφτούν με νέους τρόπους, υποδεικνύοντας ότι τα μοντέλα εξέλιξης των νετρονικών αστέρων μπορεί να χρειάζονται αναθεώρηση.
Το μυστήριο έχει επίσης προκαλέσει υποψίες σχετικά με την πιθανότητα ύπαρξης άλλων ακόμα ενεργών αργών κοσμικών αντικειμένων, που μπορεί να παραμένουν αδιάγνωστα στο βαθύ διάστημα.
Οι αστροφυσικοί αναρωτιούνται τώρα πώς ένας τόσο αργά περιστρεφόμενος νετρονικός αστέρας μπορεί να διατηρεί τις ραδιοεκπομπές του. Μπορεί να υπάρχει ένας νέος μηχανισμός ενέργειας σε δράση;
Καθώς οι αστρονόμοι συνεχίζουν να αναζητούν παρόμοια σήματα, η ανακάλυψη οδηγεί ήδη σε νέα μοντέλα για τη συμπεριφορά των νετρονικών αστέρων και μας βοηθά να φανταστούμε τις πολυπλοκότητες του σύμπαντος.
Αυτή η ανακάλυψη μας υπενθυμίζει τις απείρως πολλές εκπλήξεις που κρύβει το διάστημα. Καθώς νέα δεδομένα συνεχίζουν να ρέουν από τα παρατηρητήρια, ενδέχεται να αποκαλύψουμε ακόμα περισσότερες "κοσμικές ανωμαλίες" που αμφισβητούν τα όρια της γνώσης μας και ενισχύουν το θαύμα του αγνώστου.
