H Τουρκία με το δεύτερο τουρκολυβικό μνημόνιο έχει τη δυνατότητα να προχωρήσει σε έρευνες και εξόριξη υδρογονανθράκων εντός της λυβικής θαλάσσιας επικράτειας, ενώ με το πρώτο τουρκιλυβικό μνημόνιο εισέρχεται - παρανόμως - και σε ελληνικής κυριαρχίας ύδατα.
Μάλιστα στις 25 Ιουνίου 2025, η Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίου (TPAO) υπέγραψε συμφωνία με την κυβέρνηση της Λιβύης, που της επιτρέπει να διεξάγει γεωλογικές και γεωφυσικές μελέτες σε τέσσερις θαλάσσιες περιοχές.
Μετά την καθυστερημένη χρονικά και υπό το φόβο μεγάλων προστίμων από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ελλάδα κοινοποίησε στην Κομισιόν την ελληνική ΑΟΖ και από τότε ξεκίνησε νέος γύρος τουρκικών προκλήσεων με την συμμετοχή και της Λιβύης. Όπου εκτός από την κυβέρνηση της Τρίπολης που ήταν από την αρχή φιλότουρκη και η πλευρά Χαφταρ της ανατολική Λιβύης, μετά από γέφυρες που έριξε με την Άγκυρα ξεκίνησε ενέργειες για την παγίωση της τουρκικής παρουσίας νοτίως της Κρήτης.
Η Τουρκία δεν πρόκειται να αφήσει τη Λιβύη, καθώς η αναπτυσσόμενη βιομηχανία της χρειάζεται φθηνό πετρέλαιο και ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θέλει να ελέγχει η ίδια η χώρα το πετρέλαιο και γενικότερα την ενέργεια που χρειάζεται.
Έτσι η Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίου αγόρασε δύο νέα πλοια-γεωτρύπανα το West Draco και West Dorado από τη Νορβηγία, τα οποία θα προστεθούν στον στόλο της που διαθέτει άλλα 4 γεωτρύπανα: Fatih, Yavuz, Kanuni και Abdulhamid Han.
Ένα από τα δύο νέα γεωτρύπανα θα πλεύσει στη Λιβύη μετά από ένα εξάμηνο περίπου (αφού τόσος χρόνος απαιτείται για τροποποιηθεί σύμφωνα με τα τουρκικά ΜΜΕ), ανεβάζοντας το θερμόμετρο της έντασης.
Ωστόσο η εταιρία πετρελαίων της Λιβύης, πριν ξεκινήσουν οι νέες προκλήσεις, σε δημοσίευση των οικοπέδων της διατήρησε τη μέση γραμμή στο θαλάσσιο χώρο της Λιβύης με την Ελλάδα δείχνοντας διάθεση για συννενόηση.
Προχθές η ΒΡ υπέγραψε με τη Λιβύη συμφωνία για μια μελέτη αναβίωσης δύο τεράστιων πετρελαϊκών κοιτασμάτων, ενώ συνολικά 37 εταιρείες μεταξύ των οποίων Chevron, TotalEnergies, Eni, ExxonMobil θέλουν να προχωρήσουν σε εξόρυξη πετρελαίων στη χώρα της βόρειας Αφρικής.
Η Τουρκία, βλέποντας να χάνει το παιχνίδι της αποκλειστικότητας και να κινδυνεύει να χάσει και τη «μερίδα του λέοντος» σπεύδει στη «μοιρασιά» χωρίς βέβαια να παρατάει τις προκλήσεις κατά της Ελλάδας και της Κύπρου.
Οπότε η Άγκυρα στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα θα κληθεί να αντιμετωπίσει με περισσή διπλωματική ικανότητα το θέμα της εξόρυξης πετρελαίων της Λιβύης, καθώς οι μεγάλες πολυεθνικές έχουν περικυκλώσει τους υδρογονάθρακες σε ένα ευρύτερο γεωπολιτικό περιβάλλον υπό την κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ, απλά και μόνο για συμμετάσχει σε ένα μέρος της εξόρυξης.
Βέβαια η Τουρκία έχει αποκτήσει μεγάλη εμπειρία σε έρευνες υδρογονανθράκων και διαθέτει και δικό της ειδικό στόλο για το έργο αυτό, σε κάτι που η Ελλάδα ούτε έχει σκεφτεί να επενδύσει.
