Τον Ιούλιο του 2025, η γερμανική οικονομία παρουσίασε δύο διαφορετικές δυναμικές κατευθύνσεις: αφενός μια απροσδόκητη μείωση των εξαγωγών και αφετέρου μια ενίσχυση της βιομηχανικής παραγωγής.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ομοσπονδιακής στατιστικής υπηρεσίας (Destatis), οι εξαγωγές υποχώρησαν κατά 0,6% σε μηνιαία βάση, ενώ οι αναλυτές ανέμεναν μικρή αύξηση κατά 0,1%, βάσει εκτιμήσεων του Reuters. Η μείωση αυτή αποδίδεται κυρίως στη χαμηλή εξωτερική ζήτηση από βασικούς εμπορικούς εταίρους της χώρας.
Παράλληλα, οι εισαγωγές μειώθηκαν ελαφρώς κατά 0,1% τον ίδιο μήνα, δείχνοντας ότι και η εσωτερική κατανάλωση παραμένει σε μέτρια επίπεδα. Ως αποτέλεσμα, το εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας περιορίστηκε στα 14,7 δισεκατομμύρια ευρώ από 15,4 δισ. ευρώ τον Ιούνιο και 17,7 δισ. ευρώ τον αντίστοιχο μήνα του προηγούμενου έτους. Η υποχώρηση αυτή του πλεονάσματος αποτελεί ένδειξη ότι η εξωτερική οικονομική συνεισφορά της χώρας μειώνεται.
Σε αντίθεση με την εικόνα των εξαγωγών, η βιομηχανική παραγωγή παρουσίασε θετική έκπληξη. Σύμφωνα με τα στοιχεία, καταγράφηκε αύξηση κατά 1,3% σε σχέση με τον Ιούνιο, ξεπερνώντας την πρόβλεψη για 1% που είχαν διατυπώσει οι οικονομολόγοι. Η άνοδος αυτή αποδίδεται στην ενίσχυση της παραγωγής σε κλάδους όπως η μεταποίηση και η ενέργεια, υποδηλώνοντας μια ισχυρότερη εσωτερική ζήτηση ή επενδυτική δραστηριότητα εντός της χώρας.
Ωστόσο, η γενικότερη εικόνα δεν είναι εντελώς αισιόδοξη. Η αύξηση της παραγωγής έρχεται σε αντίθεση με τις τελευταίες ενδείξεις από τον δείκτη μεταποιητικής δραστηριότητας (PMI) αλλά και τις μειωμένες παραγγελίες στον βιομηχανικό τομέα. Οι παράγοντες αυτοί ενισχύουν τις ανησυχίες για τη σταθερότητα της ανάκαμψης. Εάν οι διεθνείς αγορές παραμείνουν αδύναμες και η εσωτερική ζήτηση δεν συνεχίσει να στηρίζει την παραγωγή, η Γερμανία ίσως αντιμετωπίσει νέες προκλήσεις στο προσεχές διάστημα.
Η αντίθεση ανάμεσα στην αδύναμη εξωτερική ζήτηση και τη δυναμική παραγωγική δραστηριότητα δημιουργεί ένα σύνθετο σκηνικό. Από τη μία πλευρά, η παραγωγική ανθεκτικότητα προσφέρει μια αισιόδοξη ένδειξη για τη ραχοκοκαλιά της γερμανικής οικονομίας. Από την άλλη, η εξαγωγική αδυναμία αποτελεί προειδοποίηση για τους κινδύνους που προκύπτουν από τις παγκόσμιες αναταράξεις και τη γεωπολιτική αβεβαιότητα.
Σε αυτό το πλαίσιο, καθίσταται επιτακτική η ανάγκη για αναθεώρηση της εξαγωγικής στρατηγικής της χώρας. Η διαφοροποίηση των αγορών, η επένδυση σε νέες τεχνολογίες και η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των γερμανικών προϊόντων μπορούν να συμβάλλουν στη μείωση της εξάρτησης από παραδοσιακούς εμπορικούς εταίρους. Επιπλέον, η γερμανική κυβέρνηση ίσως χρειαστεί να λάβει μέτρα στήριξης, όπως φορολογικά κίνητρα ή ενισχύσεις στις επενδύσεις, για να διατηρήσει το momentum της παραγωγής.
