Ενώ η τρίτη αξιολόγηση βρίσκεται προ των πυλών και οι πρώτες διερευνητικές επαφές έχουν καταδείξει την πρόθεση του ΔΝΤ να εγείρει νέες απαιτήσεις, η κυβέρνηση «οχυρώνει» τη γραμμή άμυνας. Κινείται για τη δημιουργία συμμαχιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο και την επίτευξη συναινέσεων που θα αποτελέσουν ανάχωμα στις πιέσεις του Ταμείου, διαμορφώνοντας κλίμα και συνθήκες για εύσχημη αποχώρηση του από το ελληνικό πρόγραμμα.
Η Αθήνα «αναθέρμανε» την ρητορική της κατά του ΔΝΤ, με αφορμή τις απαιτήσεις του για άμεση εξέταση της κεφαλαιακής επάρκειας των ελληνικών τραπεζών και ενδεχόμενη νέα ανακεφαλαιοποίησή τους (την οποία κοστολογεί στα 10 δισ. ευρώ). Στην μετωπική «σύγκρουση» με το Ταμείο, το Μαξίμου έχει ήδη διαμορφώσει ισχυρή συμμαχία με τους ευρωπαϊκούς Θεσμούς, οι οποίοι «αποδοκίμασαν» τις απόψεις-προτάσεις του ΔΝΤ για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
Στο παρασκήνιο, όπου οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο διατηρούν πρωταγωνιστικό ρόλο, εξυφαίνεται ολοένα και περισσότερο το ευρωπαϊκό πλάνο που έχει ως κεντρικό «κάδρο» την Ελλάδα και σημείο αναφοράς την αποχώρηση του ΔΝΤ από την Ευρώπη. Η μετεξέλιξη του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕSM) σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, προωθείται συστηματικά από τις Βρυξέλλες, με κορυφαίους ευρωπαίους παράγοντες να μιλούν ανοιχτά για το Ταμείο made in Europe. Πληροφορίες αναφέρουν ότι το εν λόγω σχέδιο θα εξεταστεί επί τάπητος, σ’ ένα από τα επερχόμενα Eurogroup.
Τι κερδίζει η Ελλάδα από αυτόν τον ευρωπαϊκό «συνασπισμό»;
Σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα- σε τακτικό επίπεδο- ενόψει της τρίτης αξιολόγησης, η κυβέρνηση εκτιμά ότι οι ευρωπαϊκοί Θεσμοί - αλλά και ηγέτες, όπως ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν – θα αποκρούσουν τις αιτιάσεις του ΔΝΤ, που δεν εστιάζονται μόνο στο τραπεζικό σύστημα, αλλά αφορούν επίσης δημοσιονομικά ζητήματα -κυρίως τον στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% το 2018.
Το Ταμείο εμμένει στην εκτίμηση ότι η Αθήνα δεν θα πιάσει τον στόχο. Με βάση αυτή την – μάλλον αυθαίρετη – πρόβλεψη/εκτίμηση εγείρει θέμα για το αφορολόγητο όριο, ζητώντας να μειωθεί από το 2019, αντί του 2020 που έχει συμφωνηθεί.
Επίσης το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αναμένεται να διατηρήσει την άτεγκτη στάση του στα εργασιακά, τα οποία επίσης βρίσκονται στην ατζέντα της γ’ αξιολόγησης.
Μακροπρόθεσμα, εκφράζονται ενστάσεις και αμφιβολίες για το πόσο «ωφέλιμη»-τελικά- μπορεί να αποδειχθεί η απεμπλοκή του ΔΝΤ. Αναλυτές και πολιτικοί παράγοντες επισημαίνουν ότι χωρίς το ΔΝΤ στην «εξίσωση», η Ελλάδα θα εξαρτάται πολύ περισσότερο από αποφάσεις, επιλογές και στρατηγικές των Ευρωπαίων – ουσιαστικά του Βερολίνου…
