«Με χαμένες θέσεις εργασίας, ευελιξία στην απασχόληση χωρίς αναπλήρωση εισοδημάτων και κύμα μειώσεων μισθών από Ιούνιο, η ύφεση όχι μόνο θα είναι βαθιά αλλά και πολύ βαριά για την κοινωνία». Αυτό τόνισε ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης σε συνέντευξή του σήμερα (13/4) στην εκπομπή «Κοινωνία ώρα Mega».
Τα κύρια σημεία της συνέντευξης του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ είναι τα εξής:
- Τα οικονομικά μέτρα που λαμβάνει η Ευρώπη είναι «δανεικά». Αν δεν υπάρξει κάποιου τύπου αμοιβαιοποίηση και απορρόφηση του κόστους του νέου δανεισμού για την αντιμετώπιση της τρέχουσας κρίσης, τότε τα ευρωπαϊκά κράτη κινδυνεύουν να βρεθούν μπροστά σε νέα κρίση χρέους.
- Αν η Ευρώπη δεν αντιμετωπίσει συλλογικά το ζήτημα και εκδηλωθεί νέα κρίση χρέους, τότε θα βρεθούμε μπροστά στον κίνδυνο νέων ανισοτήτων τόσο εντός των κρατών αλλά και μεταξύ Βορρά-Νότου. Με τον Βορρά και τις επιχειρήσεις του να αγοράζουν «φθηνά» Νότο.
- Το δίλημμα που έχει μπροστά της η Ευρώπη είναι σαφές: Θα αντιμετωπίσει την κρίση με όρους δημοκρατίας και αλληλεγγύης ή με όρους αυταρχισμού και επιβολής;
- Η Ελλάδα σήμερα αντιμετωπίζει από καλύτερη θέση, συγκριτικά και με άλλα κράτη αλλά και σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν της, την κρίση, γιατί: Βγήκαμε από τα μνημόνια. Διαθέτουμε το «μαξιλάρι» των 37 δισ. Ρυθμίσαμε την εξυπηρέτηση του χρέους για μια 10ετία μπροστά.
- Για να είναι πιο εύκολα διαχειρίσιμη η επόμενη ημέρα, η οικονομία χρειάζεται ένα σοκ εμπροσθοβαρών οριζόντιων μέτρων και μια ισχυρή δέσμη στοχευμένων τομεακών πολιτικών για κλάδους που πλήττονται βαρύτερα.
- Ειδική μέριμνα και πρόγραμμα χρειάζεται για τις αποκλεισμένες από τον τραπεζικό δανεισμό επιχειρήσεις. Όποια επιχείρηση βάλει «λουκέτο» σήμερα, δύσκολα θα ανοίξει ξανά.
- Η ελληνική κοινωνία δείχνει συλλογική ωριμότητα και ατομική υπευθυνότητα. Άξια αναγνώρισης και επιβράβευσης σύνεση. Αυτή η διάθεση, όμως, δεν πρέπει να εκλαμβάνεται από την κυβέρνηση ως «αποδοχή» ή «ανοχή» σε επίθεση εναντίον της εργασίας και των εισοδημάτων.
- Η Ευρώπη επιδοτεί την εργασία, αντιλαμβανόμενη το κόστος απώλειας θέσεων εργασίας και εισοδημάτων. Στην Ελλάδα η κυβέρνηση αρχικά άφησε ανοιχτή την πόρτα των απολύσεων, στη συνέχεια επιδότησε με πενιχρά ποσά την αναστολή συμβάσεων και τέλος θεσμοθέτησε «μισή εργασία για μισό μισθό».
