Η γνωστοποίηση, στις 2 Δεκεμβρίου των απολύσεων 24 τραπεζοϋπαλλήλων της τράπεζας Πειραιώς (οι πρώτες μετά τη χούντα) εκτός από το σοκ που προκάλεσε στον κλάδο, προκάλεσε την έντονη αντίδραση της ΟΤΟΕ, όπως ήταν αναμενόμενο.
Του Δημήτρη Κυριακόπουλου
Η Ομοσπονδία των τραπεζοϋπαλλήλων σε ανακοίνωση της την επομένη, μετά από έκτακτη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Γραμματείας, χαρακτήρισε τις απολύσεις αιτία πολέμου, τονίζοντας ότι «η τράπεζα επιδιώκει την ρήξη και θα την έχει»!
Όλοι στον χώρο περίμεναν ότι η ΟΤΟΕ, με την παραβίαση από τη διοίκηση της Πειραιώς της κόκκινης γραμμής των απολύσεων, που δεν σημειώθηκαν ούτε στις πιο μαύρες εποχές των μνημονίων, όταν τραπεζοϋπάλληλοι απομακρύνονταν κατά χιλιάδες με εθελούσιες θα δώσει τον «υπέρ πάντων» αγώνα, για την ανατροπή της απόφασης.
Στην πορεία όμως αποδείχθηκε ότι δόθηκε αγώνας, για τα «μάτια του κόσμου». Μια 24ωρη παντραπεζική απεργία, δύο 24ωρες πανελλαδικές στην Πειραιώς, κάποιες στάσεις εργασίας και συγκεντρώσεις και αυτό ήταν όλο.
Μετά η ΟΤΟΕ ουσιαστικά δέχθηκε να αναλάβει τη διευθέτηση του προβλήματος των 24 απολυμένων και των άλλων 150 του πρώην RBU, που ήταν υπό καρατόμηση, το Υπουργείο Εργασίας και η ίδια να καταστεί παρατηρητής.
Το αποτέλεσμα είναι γνωστό: οι 24 απολύσεις παρέμειναν και 100 ακόμα τραπεζοϋπάλληλοι, υποχρεώθηκαν, κάτω από ασφυκτικές πιέσεις, σε έξοδο από την Πειραιώς μέσω εθελούσιας (κεκαλυμμένες απολύσεις), καθώς η πολιτική ηγεσία του υπουργείου άφησε ακάλυπτους τους εργαζόμενους, εξυπηρετώντας τους στόχους της τράπεζας για ...εκκαθαρίσεις.
Η ΟΤΟΕ και κατ΄επέκταση οι τραπεζοϋπάλληλοι που εκπροσωπεί ηττήθηκαν κατά κράτος. Και οι επιπτώσεις του αποτελέσματος είναι ήδη εμφανείς στο σύνολο του τραπεζικού κλάδου, αφού πλέον επικρέμαται η «Δαμόκλειος σπάθη» των απολύσεων. Οι μόνοι που δείχνουν να μην το έχουν συνειδητοποιήσει είναι παράγοντες της ΟΤΟΕ, οι οποίοι μετά την πασιφανώς δυσμενή έκβαση καμώνονται τους ευχαριστημένους! Μάλιστα, κάνουν ότι δεν κατάλαβαν τον εξευτελισμό της ομοσπονδίας από την γενική γραμματέα του υπουργείου Εργασίας Άννα Στρατινάκη, η οποία σε συζητήσεις χαρακτήρισε κουρελόχαρτο τη συμφωνία της ΟΤΟΕ με την τράπεζα, που προέβλεπε την εθελοντική μετακίνηση εργαζομένων του πρώην RBU στην Intrum.
Μπορούσε να παλέψει πιό σκληρά η ΟΤΟΕ, για να διασώσει τους τραπεζοϋπαλλήλους της Πειραιώς και να απομακρύνει τις απολύσεις από τον χώρο; Από την εξέλιξη προκύπτει ότι ακόμα και αν η ηγεσία (ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ) της ΟΤΟΕ επιθυμούσε να φανεί αντάξια των περιστάσεων, ώστε να μην μείνει με τη ρετσινιά των πρώτων απολύσεων ήταν ανήμπορη. Κι αυτό γιατί έχει παραδώσει τα συνδικαλιστικά όπλα της εδώ και καιρό. Απλά τώρα πιστοποιήθηκε ότι ο ρόλος της ΟΤΟΕ είναι διακοσμητικός
