Η απροσδόκητη τροπή που πήρε το πρόσφατο Eurogroup και η «συμπαιγνία» ΔΝΤ και Βερολίνου, με την προώθηση λύσης που μεταθέτει για το 2018 τη συζήτηση για το χρέος, έχουν αφήσει μικρά περιθώρια ελιγμών στην κυβέρνηση. Το αφήγημα για άμεση διευθέτηση του χρέους αποδυναμώνεται, τη στιγμή που ενισχύεται το «πλάνο» του Ταμείου και της Γερμανίας, κερδίζουν σε πόντους και εντός των Βρυξελλών. Το Μαξίμου, παρόλο που δημόσια εκδηλώνει την επιμονή του για λύση του χρέους, με χρονικό ορίζοντα τον επόμενο Eurogroup στις 15 Ιουνίου, στρέφει την προσοχή του στο άλλο μεγάλο πολιτικό «στοίχημα» που ακούει στο όνομα, ένταξη στο QE της ΕΚΤ.
Η είσοδος στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, είναι αλληλένδετη με την θέσπιση συγκεκριμένων μέτρων για την ελάφρυνση χρέος και συμφωνίας των θεσμών για τον σχετικό οδικό χάρτη. Αυτό το γνωρίζουν άπαντες και πόσο μάλλον η ελληνική πλευρά, που έχει να διαχειριστεί και τα αρνητικά γι’ αυτή, νέα δεδομένα, τα οποία προέκυψαν από τον επικείμενο συμβιβασμό ΔΝΤ-Βερολίνου, που βγάζει εκτός παιχνιδιού το θέμα χρέους.
Το Μαξίμου θα επιδιώξει να βρει μια «φόρμουλα» που θα βασίζεται στη συμφωνία ανάμεσα σε Γερμανία και Ταμείο, η οποία είναι ατελής και αφήνει σε εκκρεμότητα το ζήτημα του χρέους και τη συμμετοχή του ΔΝΤ, για το 2018.
Στόχος είναι η φόρμουλα και οι βελτιωτικές παρεμβάσεις επί της συμφωνίας των δύο κυρίαρχων «παικτών», να επιτρέψουν στην ΕΚΤ την έγκριση ένταξης της Ελλάδας, στο QE. Κυβερνητικοί παράγοντες επισημαίνουν ότι στο Eurogroup του Ιουνίου, θα επιδιωχθεί μια σαφής δέσμευση από τους Θεσμούς, ότι θα λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα σχετικά με τις χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδα, με χρονικό «ταβάνι» το 2030.
Μέσω αυτή της φόρμουλας και των ισχυρών δεσμεύσεων, το Μαξίμου ευελπιστεί ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα πειστεί για τις «εγγυήσεις», θα παρακάμψει μερικώς το «πρωτόκολλο» που ακολουθεί για το QE και θα ανοίξει τον δρόμο για την ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.
Πρόκειται ασφαλώς για ένα σενάριο ή επιδίωξη, που εμπεριέχει μια σειρά από προϋποθέσεις και καθορίζεται άμεσα από την «διάθεση» του Μάριο Ντράγκι και των κεντρικών Ευρωπαίων τραπεζιτών.
