Το ροζ είναι ίσως το χρώμα που διχάζει περισσότερο. Μπορεί να είναι «γλυκούλι» και λεπταίσθητο, αλλά μπορεί επίσης να είναι "άγριο" και φεμινιστικό, πανκ και δυνατό. Η έκθεση «Ροζ: Η Ιστορία ενός πανκ, όμορφου, δυνατού χρώματος» στο Fashion Institute of Technology ιχνηλατεί την πρόσληψη του ροζ από εμάς, σε διάστημα τριών αιώνων.
Είναι μια οπτική πανδαισία 80 συνόλων, από μια ρόμπα της εποχής του Λουδοβίκου του 15ου έως ένα καπέλο που φορέθηκε από διαδηλώτρια στο Women's March του 2017.
Σε δύο αίθουσες, η έκθεση προσπαθεί να απαντήσει στην ερώτηση «γιατί, η τάση να θεωρείται το ροζ γυναικείο χρώμα;». Η απάντηση δεν είναι και τόσο σαφής. «Δεν υπάρχει διαπολιτισμική αλήθεια όσον αφορά την πρόσληψη του χρώματος. Είναι η κοινωνία αυτή που "κάνει" το χρώμα, το ορίζει, του δίνει νόημα» επισημαίνει ο ειδικός της ιστορίας των χρωμάτων Μισέλ Παστουρό.
Τέσσερις φορεσιές από την αυλή του Λουδοβίκου, μία γυναικεία και τρεις ανδρικές, αποδεικνύουν ότι την εποχή εκείνη (18ος αιώνας) το ροζ ήταν χρώμα «άφυλο». Ήταν συνδεδεμένο με «την κομψότητα, το καινούργιο και το αριστοκρατικό μεγαλείο».
Αυτό άρχισε να αλλάζει στα τέλη του 19ου αιώνα, με τη Βιομηχανική Επανάσταση, όταν οι άντρες άρχισαν να φορούν μαύρο, κυρίως, και άλλα σκούρα χρώματα. Οι γυναίκες εξακολουθούσαν να φορούν το ουράνιο τόξο.
Ένα ανέκδοτο που διαβάζουμε σε λεζάντα ενός εκθέματος παρουσιάζει ανάγλυφα τη σύγχυση: Μια αμερικανίδα μάνα, το 1920, ψωνίζει στο Saks, στην Πέμπτη Λεωφόρο, για το γιο της. «Ροζ, για το αγόρι» επιμένει ένας υπάλληλος. «ΤΙ; Ροζ για ένα αγόρι;» αναφωνεί ένας άλλος. Η σύγχυση κράτησε έως τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν το ροζ προώθησαν με επιθετικότητα στην αγορά ως γυναικείο χρώμα όσοι ήσαν υπέρμαχοι της άποψης ότι οι γυναίκες πρέπει να επιστρέψουν στην «κουζίνα».
Μια σειρά από «Shocking Pink» σύνολα τοποθετεί το ροζ στο παγκόσμιο περιβάλλον, ψηλαφώντας τη χρήση του και το τι σημαίνει σε κουλτούρες όπως τη μεξικανική, την αφρικανική, την ινδική και την ιαπωνική. Όμως, αντί για ενδύματα από αυτές τις κουλτούρες, στην έκθεση επέλεξαν να παρουσιάσουν δημιουργίες που σχεδιαστές μόδας της Δύσης εμπνεύστηκαν από αυτές τις κουλτούρες. Σαν το βραδινό του 1947 της Έλσα Σκιαπαρέλι ή το «μεξικανικό» νυφικό του 1972 της Λάιλα Μπαθ.
Μεγάλη αίσθηση προκαλεί έκθεμα στην πρώτη αίθουσα. Δεν είναι φορεσιά, είναι ένα διόραμα ροζ κοριτσίστικων παιχνιδιών. Φόντο στο διόραμα είναι η φωτογραφία «Η Τζιιγιοο και Τα Ροζ Παιχνίδια Της» που τράβηξε το 2007 ο Νοτιοκορεάτης φωτογράφος ΤζεονγκΜιι Γιοον (η φωτογραφία είναι μέρος του συνεχιζόμενου «Pink and Blue Project», στο οποίο ο φωτογράφος «εξερευνά τις επιρροές των δύο χρωμάτων στις ζωές των παιδιών»).
Η έκθεση «Pink: The History of a Pank, Pretty, Powerful Color» συνεχίζεται στο Μουσείο στο FIT έως τις 19 Ιανουαρίου του 2019.
