Η καταγγελία δανείου από fund αποτελεί ένα από τα πιο κρίσιμα στάδια στη διαχείριση ληξιπρόθεσμων οφειλών. Πρόκειται για την τυπική πράξη με την οποία ο servicer θεωρεί ότι η δανειακή σύμβαση έχει «λήξει» λόγω παρατεταμένης καθυστέρησης και καθιστά άμεσα απαιτητό το σύνολο της οφειλής. Παρότι η επίδοση του σχετικού εξωδίκου δημιουργεί συχνά την εντύπωση ότι «όλα τελείωσαν», στην πραγματικότητα εξακολουθούν να υπάρχουν ουσιαστικά περιθώρια για παρέμβαση και διαπραγμάτευση.
Η καταγγελία εκδίδεται όταν το δάνειο παραμένει σε καθυστέρηση για μεγάλο χρονικό διάστημα, συνήθως μετά από τουλάχιστον 90 ημέρες μη πληρωμής. Πριν από αυτό το στάδιο, προηγείται μια περίοδος επαφών, κατά την οποία ο servicer επικοινωνεί με τον οφειλέτη, ζητά οικονομικά στοιχεία, προτείνει δοκιμαστικές ή άτυπες ρυθμίσεις και προειδοποιεί για τα επόμενα βήματα. Εάν δεν επιτευχθεί συμφωνία, η σύμβαση καταγγέλλεται και η πράξη επιδίδεται με δικαστικό επιμελητή.
Από εκείνη τη στιγμή ο λογαριασμός του δανείου κλείνει, η οφειλή καθίσταται άμεσα απαιτητή στο σύνολό της και το fund αποκτά τη δυνατότητα να κινηθεί δικαστικά, εκδίδοντας διαταγή πληρωμής.
Για πολλούς δανειολήπτες, αυτό αποτελεί σημείο καμπής, καθώς η διαδικασία μπορεί πλέον να εξελιχθεί ταχύτατα προς κατάσχεση ή πλειστηριασμό.
Ωστόσο, το κρίσιμο στοιχείο σε αυτό το στάδιο είναι ο χρόνος. Το διάστημα που μεσολαβεί μεταξύ της καταγγελίας και της έκδοσης διαταγής πληρωμής είναι εκείνο που προσφέρει τα μεγαλύτερα περιθώρια εξωδικαστικής διευθέτησης.
Σε αυτή τη φάση, η άμεση ενημέρωση και η σωστή αξιολόγηση της κατάστασης είναι καθοριστικές. Η αποστολή επικαιροποιημένων οικονομικών στοιχείων επιτρέπει στον servicer να αποκτήσει ρεαλιστική εικόνα της δυνατότητας αποπληρωμής, ενώ η ζήτηση γραπτής πρότασης ρύθμισης βοηθά στην αποφυγή παρερμηνειών.
Παράλληλα, η στοχευμένη διαπραγμάτευση είναι κρίσιμη, καθώς η πρώτη ουσιαστική επικοινωνία συχνά καθορίζει το εύρος και τη δομή των προτάσεων που θα ακολουθήσουν.
Η αδράνεια σε αυτό το στάδιο λειτουργεί συνήθως εις βάρος του οφειλέτη, καθώς μπορεί να οδηγήσει σχεδόν αυτόματα στην έκδοση διαταγής πληρωμής. Η συγκεκριμένη πράξη εκδίδεται χωρίς προηγούμενη ακρόαση του οφειλέτη και ενεργοποιεί τη διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης.
Σε ό,τι αφορά τις διαθέσιμες λύσεις, τα funds διαθέτουν μεγαλύτερη ευελιξία σε σύγκριση με τις τράπεζες και μπορούν να προτείνουν ρυθμίσεις προσαρμοσμένες στα πραγματικά οικονομικά δεδομένα του δανειολήπτη. Αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν μακροχρόνιες ρυθμίσεις αποπληρωμής έως και 180 ή 240 δόσεις, μερική διαγραφή οφειλής – κυρίως σε καταναλωτικά και επιχειρηματικά δάνεια χωρίς εμπράγματη εξασφάλιση – εφάπαξ εξαγορά με σημαντική μείωση της συνολικής απαίτησης ή μικτές λύσεις που συνδυάζουν προκαταβολή και χαμηλές μηνιαίες δόσεις.
Η τελική πρόταση εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως το εισόδημα και τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης του οφειλέτη, την αξία της ακίνητης περιουσίας, την ύπαρξη άλλων οφειλών ή δικαστικών εκκρεμοτήτων, καθώς και την πιθανότητα επιτυχίας δικαστικών ενεργειών από την πλευρά του fund.
Σε περίπτωση που δεν υπάρξει καμία αντίδραση, το fund μπορεί να προχωρήσει στην έκδοση διαταγής πληρωμής. Ο δανειολήπτης διαθέτει τότε προθεσμία 15 εργάσιμων ημερών για την άσκηση ανακοπής, προβάλλοντας λόγους που αφορούν τον υπολογισμό της οφειλής, τους τόκους, τους όρους της σύμβασης ή τυπικά νομικά ζητήματα.
Αν δεν ασκηθεί ανακοπή, η διαδικασία οδηγείται σε κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων και ενδεχομένως σε πλειστηριασμό.
Παρότι η καταγγελία δανείου από fund αποτελεί ένα αυστηρό και συχνά απειλητικό στάδιο, δεν σηματοδοτεί κατ’ ανάγκη το τέλος των δυνατοτήτων. Αντιθέτως, είναι συχνά το σημείο στο οποίο τα δύο μέρη μπορούν να καταλήξουν σε μια ρεαλιστική και βιώσιμη λύση, υπό την προϋπόθεση ότι ο οφειλέτης θα κινηθεί άμεσα, οργανωμένα και με σαφή στρατηγική.
* Οι πληροφορίες του άρθρου παρέχονται ενημερωτικά. Για αναλυτικό οδηγό με όλα τα βήματα και πλήρη παρουσίαση των επιλογών, διαβάστε το σχετικό άρθρο της SolvDebt
