Ενα θρίλερ διαρκείας με απρόβλεπτη εξέλιξη και διαδοχικές ανατροπές θα παιχθεί τις επόμενες τρεις εβδομάδες στο μέτωπο της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές, αναγκάζοντας την κυβέρνηση να διαφοροποιεί συνεχώς τη στρατηγική και την ιεράρχηση των στόχων της. Ενδέχεται μάλιστα να παρατεθεί και πέραν της συνεδρίασης του Eurogroup της 15ης Μαϊου, με νέα επεισόδια στα οποία θ’αρχίσουν να εμφανίζονται «φαντάσματα του παρελθόντος» - της εποχής που η χώρα είχε βρεθεί στα πρόθυρα στάσης πληρωμών, αναμένοντας τη συμφωνία του 2015 και την εκταμίευση δόσης.
Τα πράγματα δεν είναι βέβαια τόσο μαύρα και η πιθανότητα να φθάσουμε στον Ιουλιο χωρίς συμφωνία – δηλαδή χωρίς δόση και χωρίς δυνατότητα αποπληρωμής ομολόγων που λήγουν – είναι μόνον θεωρητική.
Το λένε και οι αγορές, ανεβάζοντας τις τιμές –ρίχνοντας την απόδοση – των ελληνικών ομολόγων στα χαμηλά διετίας. Ενδεικτικό το γεγονός ότι η απόδοση του διετούς χρεογράφου – που είναι ο ασφαλέστερος «δείκτης ανησυχιών» των αγορών για τις μεσοβραχυχρόνιες δημοσιονομικές προοπτικές της χώρας, κινείται πλέον κάτω από 6%. Την Παρασκευή μάλιστα υποχώρησε περαιτέρω στο 5,75%.
Η πορεία των ομολόγων – όπως και του χρηματιστηρίου – αντανακλά την εκτίμηση/πρόβλεψη-προσδοκία των αγορών ότι οι εκκρεμότητες με την αξιολόγηση και την εκταμίευση δόσης θα κλείσουν, πριν η χώρα φθάσει στο «παραπέντε» κι αρχίσουν να εμφανίζονται τα «φαντάσματα» της στάσης πληρωμών.
Οι στόχοι του Σόιμπλε
Οι ενδείξεις δεν είναι βέβαια ενθαρρυντικές και οι πληροφορίες για τις προθέσεις Βερολίνου - ΔΝΤ μάλλον μεγαλύτερη ανησυχία προκαλούν, παρά καθησυχάζουν. Υπάρχει όμως η «οικονομία» της διαπραγμάτευσης - για ποιο λόγο γίνεται και τι θέλει η πλευρά των ισχυρών: Αν ο Σόιμπλε και το ΔΝΤ ήθελαν να πτωχεύσει η Ελλάδα, θα άφηναν βέβαια τη διαπραγμάτευση να σέρνεται ώσπου να αδειάσει η κλεψύδρα του χρόνου.
Μάλλον κανείς δεν θέλει αυτή τη δραματική και καταστροφική κατάληξη. Ισως ο Σόιμπλε θέλει να στριμώξει περισσότερο την Ελλάδα και να αναγκάσει την «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνηση να επιζητήσει γονυπετής οποιαδήποτε συμφωνία. Όμως σ’ αυτή την περίπτωση θα υπήρχε μεγάλη πιθανότητα «ατυχήματος», όπως και το ενδεχόμενο να χάσει τον έλεγχο των εξελίξεων.
Με βάση αυτό το σκεπτικό, παράγοντες της Κομισιόν στις Βρυξέλλες διατυπώνουν την εκτίμηση ότι συμφωνία θα υπάρξει. Στο Eurogroup της 15ης Μαϊου, ή μία-δύο εβδομάδες αργότερα, σε τηλεδιάσκεψη ή σε έκτακτη συνεδρίαση των ΥΠΟΙΚ της Ευρωζώνης.
Οπως επισημαίνουν, η ιστορία της ΕΕ είναι γεμάτη συγκρούσεις και φαινομενικά «αγεφύρωτες» διαφορές απόψεων, που καταλήγουν πάντα σε συμβιβασμούς – έστω και φραστικούς, για τα προσχήματα.
Αυτό κατά την άποψη τους θα γίνει και τώρα που υπάρχουν διαφορές απόψεων-επιδιώξεων όχι μόνον μεταξύ Ευρωπαίων, αλλά και με το ΔΝΤ.
Λύση ή συγκάλυψη
Η φόρμουλα για να κλείσει – ή να συγκαλυφθεί προσωρινά – το πρόβλημα, θα είναι μία «προσχηματική» συμφωνία για το χρέος, που θα επιτρέψει στο ΔΝΤ να παραμείνει στο πρόγραμμα και στην ΕΚΤ να ανοίξει την πόρτα του QE για την Ελλάδα.
Θα προηγηθεί τυπικά το κλείσιμο της αξιολόγησης, με μία δεσμευτική δήλωση των Ευρωπαίων για εκταμίευση δόσης. Ετσι θα αποφευχθεί παράταση του θρίλερ και η Ελλάδα δεν θα φθάσει στην περίοδο των «μπάνιων του λαού» αγωνιώντας αν θα έχει να πληρώσει τα ομόλογα.
Το είπε εμμέσως πλην σαφώς ανώτερος αξιωματούχος του ΔΝΤ, μιλώντας σήμερα στο CNBC: «Οι προθεσμίες αποπληρωμής ομολόγων που λήγουν τον Ιούλιο, είναι η μεγαλύτερη εγγύηση ότι η Ελλάδα θα φτάσει τελικά σε συμφωνία με τους πιστωτές της για το χρέος». Πρόσθεσε μάλιστα πως «υπάρχει βεβαιότητα ότι θα επιτευχθεί συμφωνία εντός τριών εβδομάδων, γιατί ο χρόνος πιέζει»
