Όπως έγινε και στο εργασιακό, έτσι και στο ασφαλιστικό ν/σ που έφερε προς ψήφιση η κυβέρνηση, σύσσωμη η αντιπολίτευση προεξαρχόντων του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ, επιδιώκει να προσδώσει ιδεολογικό χαρακτήρα και πολιτική ταυτότητα στην αντιπαράθεση. Το πυρ ομαδόν της αντιπολίτευσης, με κύριους εκφραστές τους Αλέξη Τσίπρα και Φώφη Γεννηματά, έλαβε χώρα σήμερα στη Βουλή, κατά τη συζήτηση για το ασφαλιστικό και δη για τη μεταρρύθμιση στην επικουρική ασφάλιση.
Η κυβέρνηση είναι ασφαλώς, ανένδοτη, καθότι οι αλλαγές στο καθεστώς που διέπει το ασφαλιστικό, αποτελούν εκ των προμετωπίδων της πολιτικής της και κυριάρχησαν- για όσους δεν ενθυμούνται-στις προεκλογικές εξαγγελίες της. Διαφαίνεται, ξεκάθαρα, ότι δεν πρόκειται να λάβει την παραμικρή… συναίνεση, επί της μεταρρύθμισης του επικουρικό, και όπως έγινε με το εργασιακό, θα το «περάσει» τους βουλευτές της.
Κατά τη σημερινή συζήτηση ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας έκανε λόγο «για νομοσχέδιο που συνιστά ύβρη στις σημερινές και τις επόμενες γενιές Ελληνίδων και Ελλήνων», ενώ η επικεφαλής του ΚΙΝ.ΑΛ Φώφη Γεννηματά σημείωσε πως: «κυβέρνηση πως επιχειρεί την κατάργηση του αναδιανεμητικού συστήματος στην Κοινωνική Ασφάλιση και εξαπατά τους νέους ασφαλισμένους». Στο ίδιο μήκος κύματος και ο γεν.γραμματέας του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, ο οποίος επισήμανε ότι «το σχέδιο νόμου αυτό, δεν είναι τίποτε άλλο από ένα χρηματοδοτικό εργαλείο για τη χρηματοδότηση των επιχειρηματικών ομίλων των εργαζόμενων στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Πρόκειται για ένα νόμο έκτρωμα κατά θα καταπέσει από τους αγώνες των εργαζόμενων και του λαού».
Τι αλλάζει στην επικουρική ασφάλιση
Ενόσω, λοιπόν, διεξάγεται στη Βουλή η συζήτηση για το νέο ασφαλιστικό, και μάλιστα σε υψηλούς τόνους, το Sin θα επιχειρήσει μια συνοπτική ανάλυση για τη μεταρρύθμιση στην επικουρική ασφάλιση. Ποιες είναι οι σημαντικές αλλαγές που έρχονται, τι υποστηρίζουν οι επικριτές της μεταρρύθμισης και ποια επιχειρήματα της κυβέρνησης, προκειμένου να πείσει για το ορθόν της μεταρρύθμισης;
Αρχικά, πρέπει να τονιστεί ότι η μεταρρύθμιση στην επικουρική ασφάλιση, επιφέρει θεμελιώδεις αλλαγές καθώς ο «χαρακτήρας» του συστήματος θα είναι πλέον κεφαλαιοποιητικός, αντί για αναδιανεμητικός, ενώ ανοίγει η «πόρτα» για την είσοδο των ιδιωτών στην κοινωνική ασφάλιση και συγκεκριμένα στην επικουρική.
Οι νέοι ασφαλισμένοι θα μπορούν να δημιουργούν έναν «ατομικό κουμπαρά», μέσω του οποίου θα αποταμιεύουν την προσωπική τους επικουρική σύνταξη, ενώ την ίδια στιγμή οι ιδιωτικές εταιρείες θα αποκτούν πρόσβαση στα επικουρικά ταμεία και εν πολλοίς θα έχουν «λόγο» και θέση στη διαχείριση των αποταμιεύσεων των συνταξιούχων.
Οι επικριτές του σχεδίου Τσακλόγλου, που εν πολλοίς βασίζεται στην περιβόητη έκθεση Πισσαρίδη, υποστηρίζουν ότι το νέο σύστημα-που ενισχύει την ιδιωτική πρωτοβουλία-θα καταστήσει μη βιώσιμα τα ασφαλιστικά ταμεία και τις συντάξεις βορά σε funds και εταιρείες.
Ευλόγως προκύπτει το ερώτημα πώς θα διατηρηθεί βιώσιμος ο Ενιαίος Φορέας Επικουρικής Ασφάλισης, εφόσον τα χρήματα των νέων ασφαλισμένων δεν διοχετεύονται σ’ αυτόν. Από πού θα αντλήσει τους απαραίτητους πόρους το ασφαλιστικό σύστημα; Ένα, μάλιστα, από τα κομβικά ερωτήματα που επίσης τίθεται, αφορά και την καταβολή επικουρικών στους ήδη συνταξιούχους. Με δεδομένο ότι οι εν λόγω συντάξεις πληρώνονται από τις εισφορές των εργαζομένων, όταν ισχύσει το νέο σύστημα με τους προσωπικούς «κουμπαράδες», ποιες είναι οι εγγυήσεις για την απρόσκοπτη και χωρίς περικοπές καταβολή των υπαρχουσών συντάξεων…
Η κυβέρνηση απαντά σ’ όλα τα παραπάνω, επισημαίνοντας ότι η επικουρική ασφάλιση θα παραμείνει δημόσια και το κράτος θα είναι ο εγγυητής γι’ αυτήν. Αυτό που προτείνεται ως αλλαγή, όπως το ερμηνεύει το υπουργείο Εργασίας, είναι η θέσπιση ενός συμπληρωματικού κεφαλαιοποιητικού πυλώνα που θα λειτουργεί ανεξάρτητα από τα υπάρχοντα συνταξιοδοτικά επαγγελματικά ταμεία.
Ο κουμπαράς που λέγαμε…
Επίσης, υποστηρίζει ότι ο βαθμός ανταποδοτικότητας των εισφορών θα βελτιωθεί αισθητά, το σύστημα θα γίνει δικαιότερο, κυρίως για τις νέες γενιές των ασφαλισμένων, ενώ θα προκύψει χώρος για αποταμιεύσεις, που θα λειτουργήσουν ως «δίχτυ» επενδύσεων στο μέλλον. Αυτή είναι περιληπτικά η ρητορική της κυβέρνησης, που επιμένει ότι δεν ελλοχεύει κίνδυνος μείωσης των συντάξεων και με την εφαρμογή των κατάλληλων εργαλείων, το ασφαλιστικό σύστημα θα παραμείνει βιώσιμο.