Πρώτη κινηματογραφική εβδομάδα του Ιουνίου και ακόμη μία επτάδα νέων ταινιών και μια επανέκδοση του 1968, με Αλέν Ντελόν και Τσαρλς Μπρόνσον, βγαίνουν απόψε στους κινηματογράφους. Το νεανικό πλήθος θα τρέξει για το υπερηρωικό "X-Men: Ο Μαύρος Φοίνικας", ενώ η ταινία που ξεχωρίζει είναι το δύσκολο και σκληρό φιλμ από την Σουηδία, "Σύνορα". Υπάρχουν και δυο ταινίες που έχουν ως σημείο αναφοράς την περίφημη συγγραφέα Αγκάθα Κρίστι, το βρετανικό "Αγκάθα, η Εξιχνίαση ενός Φόνου" και η τουρκική κωμωδία μυστηρίου "Ποιος Σκότωσε τη Λαίδη Γουίνσλεϊ;", που θα μπορούσε να είχε βασιστεί σε βιβλίο της συγγραφέως και που υπερτερεί απ' τις υπόλοιπες ταινίες.
«Σύνορα» ("Border")
Δραματικό θρίλερ, σουηδικής (και δανέζικης) παραγωγής του 2018, σε σκηνοθεσία Αλί Αμπάσι, με τους Εύα Μέλαντερ, Ιρο Μιλόνοφ, Γιόργκεν Θόρσον, Σταν Λούνγκρεν κα.
Ένα σκοτεινό, εφιαλτικό παραμύθι για την αναζήτηση της ταυτότητας, τη διαφορετικότητα, αλλά και την ύπαρξη του καλού και του κακού εκεί που δεν το περιμένεις, μια ταινία που κέρδισε πέρσι το βραβείο στο Τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα του Φεστιβάλ Καννών.
Ο Ιρανός, αλλά μεγαλωμένος και σπουδαγμένος στη Σουηδία, Αλί Αμπάσι, φτιάχνει μια καυστική παραβολή για τα κοινωνικά στερεότυπα, αλλά και για το πως ο άνθρωπος μπορεί να γίνει τέρας, σε σενάριο που συνυπογράφει με τον Τζον Αβίντε Λίντγκβιστ, το γνωστό συγγραφέα της εξαιρετικής μεταφυσικής νουβέλας "Άσε το Κακό να Μπει", ενώ πολλές φορές αγγίζει το σουρεαλιστικό και αφήνει τη φαντασία του να ξεπερνά τα σύνορα ενός συμβατικού κοινωνικού θρίλερ.
Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από μία γυναίκα με αποκρουστική εμφάνιση, αποτέλεσμα μιας χρωμοσωματικής ανωμαλίας. Μιας 40αράς, που λόγω της ζωώδους εμφάνισης της έχει μάθει να ζει με τις τύψεις της, την ενοχή, την καταπίεση, μακριά από τους ανθρώπους, σε μία καλύβα με έναν λεχρίτη, που την εκμεταλλεύεται, αλλά έχει ένα φυσικό χάρισμα, να μυρίζει την παραβατικότητα, το φόβο της ενοχής, κάτι που αξιοποιεί δουλεύοντας ως συνοριοφύλακας.
Όταν ανακαλύπτει μία υπόθεση παιδικής πορνογραφίας, μέσα από ένα ιδανικό, φαινομενικά, ζευγάρι και συναντιέται με έναν επίσης τερατόμορφο, που της μοιάζει, η ηρωίδα θα αισθανθεί για πρώτη φορά στη ζωή της ότι είναι χρήσιμη, αλλά και το αίσθημα, την παρηγοριά, θα διώξει από πάνω της τα ενοχικά συμπλέγματα. Μάταια όμως γιατί ο τερατόμορφος κρύβει μέσα του κι αυτός ένα τέρας, όπως το ζευγάρι που χρησιμοποιούσε βρέφη για να καλύψει τις ανάγκες παιδόφιλων.
Μια ιστορία που ο Αμπάσι κινηματογραφεί με ωμότητα, χωρίς να ωραιοποιεί καταστάσεις, κάτι που κάποιες φορές ίσως δημιουργήσει μια ενόχληση στο θεατή, παρότι θα προσεγγίσει την ηρωίδα του με συμπάθεια, με τρυφερότητα. Σίγουρα μια δύσκολη ταινία, εκτός εποχής και μακριά από την ελληνική πραγματικότητα, αν και τα τέρατα, όλοι το γνωρίζουμε, βρίσκονται ανάμεσά μας.
Πάντως, αυτό το σκανδιναβικό αλληγορικό παραμύθι φωτίζει ένα σκοτεινό κόσμο που πλέον έχει βγει στην επιφάνεια με ιδιαίτερη δυναμική και ιδιαίτερα σε χώρες που κάποτε φάνταζαν ως τον παράδεισο για εκατομμύρια ανθρώπους που έβρισκαν άσυλο σε αυτές.
Έξοχη η γοητευτική Εύα Μελάντερ, που εδώ, στον πρωταγωνιστικό ρόλο, είναι αγνώριστη και η οποία κατάφερε να πάρει ένα χαρακτήρα αποκρουστικού ξωτικού και να το μεταμορφώσει σε ένα καταφρονεμένο δυστυχή άνθρωπο.
Η υπόθεση: Μια σαραντάρα με ιδιόμορφη εμφάνιση, αποτέλεσμα μια χρωμοσωματικής ανωμαλίας, έχει την ικανότητα να μυρίζεται (κυριολεκτικά) την ενοχή, τις τύψεις, το φόβο, κάτι που την κάνει ιδανική για να δουλεύει στο συνοριακό τελωνείο των επιβατηγών πλοίων της πόλης της. Η ρουτίνα της μοναχικής, υποταγμένης, καταπιεσμένης ζωής της θα ανατραπεί όταν γνωρίσει έναν άντρα που μοιάζει πολύ με εκείνη κι ο οποίος θα της αποκαλύψει ότι τίποτα δεν είναι όπως νόμιζε κι ότι αντίθετα κάτι πάει στραβά όχι με εκείνη, μα με τον κόσμο γύρω της. Την ίδια στιγμή θ' ανακαλύψει ένα κύκλωμα παιδικής πορνογραφίας αλλά και μερικές αληθινά επώδυνες αλήθειες...
"X-Men: Ο Μαύρος Φοίνικας" ("X-Men: Dark Phoenix")
Περιπέτεια φαντασίας, αμερικανικής παραγωγής του 2019, σε σκηνοθεσία Σάιμον Κίνμπεργκ, με τους Σόφι Τέρνερ, Τζένιφερ Λόρενς, Τζέσικα Τσαστέιν, Μάικλ Φασμπέντερ, Τζέιμς ΜακΑβόι κα.
Την προηγούμενη εβδομάδα διερωτόμασταν πόσο Γκοτζίλα μπορούμε να αντέξουμε να καταναλώνουμε, με αφορμή το τερατώδες κινηματογραφικό φραντσάιζ, που εκμεταλλεύεται για δεκαετίες το ιαπωνικής έμπνευσης ραδιενεργό κτήνος. Προφανώς το ίδιο ερώτημα ισχύει και αυτή την εβδομάδα, με το πόσους υπερήρωες και υπερηρωίδες μπορούμε να καταναλώνουμε. Έχουμε χάσει πλέον το μέτρημα με τις ταινίες σούπερ ηρώων, ενώ το τελευταίο καλογυρισμένο κατασκεύασμα της Marvel με τους "Εκδικητές", πριν λίγες εβδομάδες, της έφερε πάνω από μισό εκατομμύριο θεατές μόνο στις αίθουσες της Ελλάδας και πάνω από ένα δισεκατομμύριο δολάρια εισπράξεις σε όλο τον κόσμο! Εντάξει, είναι φανερό, ό,τι και να πει κάποιος για τις ταινίες του είδους αυτού, πάντα θα υπάρχουν οι λάτρεις, αυτή η νεανική μάζα, που θα τρέξει για να δει τους σούπερ ήρωες της αμερικάνικης ποπ κουλτούρας, η οποία έχει εξελιχθεί σε μηχανή που κόβει δολάρια.
Εδώ έχουμε την ιστορία της ηρωίδας των μεταλλαγμένων X-MEN, Τζιν Γκρέι, η οποία στη διάρκεια μιας αποστολής στο διάστημα βάλλεται από μία κοσμική δύναμη, που τη μεταμορφώνει στην πιο ισχυρή μεταλλαγμένη που έχει υπάρξει ποτέ. Παλεύοντας με τους προσωπικούς της δαίμονες και την παράλογη σκοτεινή δύναμή της, η Τζιν βγαίνει εκτός ελέγχου, απειλώντας ολόκληρο το σύμπαν της Marvel.
Το φιλμ του Σάιμον Κίνμπεργκ παλεύει να αναδείξει το συναίσθημα της ηρωίδας του, κάτι που γίνεται για πρώτη φορά τόσο διακριτά στη διάρκεια 20 χρόνων ταινιών X-MEN. Μέχρι ποιο σημείο τα καταφέρνει; Τι σημασία έχει, έτσι κι αλλιώς το κοινό των X-MEN έχει γοητευτεί από τα σούπερ εφέ και από το μύθο των ταινιών της Marvel και ήδη έχει πάρει την απόφασή του, για να κόψει το εισιτήριο.
Για τους αμύητους, στο ρόλο της Τζιν Γκρέι η πρωταγωνίστρια του "Game of Thrones" Σόφι Τέρνερ, ενώ δίπλα της εμφανίζεται ένα καστ διασημοτήτων, όπως η Τζένιφερ Λόρενς, η Τζέσικα Τσαστέιν, ο Μάικλ Φασμπέντερ και ο Τζέιμς ΜακΑβόι.
Η υπόθεση: Κατά τη διάρκεια μιας επικίνδυνης αποστολής διάσωσης στο διάστημα, η Τζιν βάλλεται από μια κοσμική δύναμη που τη μεταμορφώνει στην πιο ισχυρή μεταλλαγμένη που έχει υπάρξει ποτέ. Παλεύοντας με την ασταθή και αυξανόμενη δύναμή της αλλά και τους προσωπικούς της δαίμονες, η Τζιν βγαίνει εκτός ελέγχου και φέρνει στο χείλος της διάλυσης την οικογένεια των X-Men αλλά και ολόκληρο τον πλανήτη.
"Ποιος Σκότωσε τη Λαίδη Γουίνσλεϊ;" ("Who Killed Lady Winsley?")
Αστυνομική κωμική περιπέτεια μυστηρίου, τουρκογαλλικής παραγωγής του 2018, σε σκηνοθεσία Χινέρ Σαλίμ, με τους Μεχμέτ Κουρτουλούς, Εργκούν Κουγιουτσού, Εζγκί Μολά, Τουργκάι Αϊντίν, Αρίν Κουσακσιζόγλου, Μεσούτ Ακούστα κα.
Ακολουθώντας τα μονοπάτια της Αγκάθα Κρίστι, ακόμη και σε χιουμοριστικό επίπεδο, ο Κούρδος σκηνοθέτης Χινέρ Σαλίμ ("My Sweet Pepper Land") βρίσκει την ευκαιρία να μιλήσει για κοινωνικά ζητήματα που αφορούν την Τουρκία, δίνοντας τελικά μία γοητευτικά ρετρό αστυνομική κωμωδία μυστηρίου.
Ένας παραδοσιακός ντετέκτιβ - καπαρντίνα, μελαγχολικό χαμόγελο, ύφος και πόζα παλαιού τύπου - ερευνά τη δολοφονία μίας Αμερικανίδας συγγραφέως σε ένα από τα Πριγκηπόννησα κι έρχεται αντιμέτωπος με την κλειστή κοινωνία της περιοχής, τα κρυμμένα μυστικά, τα οικογενειακά δράματα, αλλά και το ρατσισμό, τις εθνοτικές και πολιτισμικές διαφορές ή την απόσταση που χωρίζει άνδρες και γυναίκες.
Η επαφή του ντετέκτιβ με τους ντόπιους και η αντιμετώπισή του είναι ίσως και οι πιο αστείες στιγμές της ταινίας, που βλέπεται με ενδιαφέρον, παρά τον αργό ρυθμό της που μερικές φορές έχεις την αίσθηση ότι ο Σαλίμ βρίσκεται σε αμηχανία, ενώ διαθέτει και τα βασικά συστατικά του είδους, αλλά και μια εξαιρετική φωτογραφία των χειμωνιάτικων τοπίων.
Αρκετά καλός και με την απαραίτητη γοητεία ο πρωταγωνιστής Μεχμέτ Κουρτουλούς, αλλά οι φάτσες των ντόπιων που περνάνε από την ιστορία είναι αυτές που κλέβουν και την παράσταση.
Η υπόθεση: Η Λαίδη Γουίνσλεϊ, μία Αμερικανίδα συγγραφέας, δολοφονείται σε ένα από τα Πριγκηπόνησα. Ο διάσημος επιθεωρητής Φεργκάν, απόμακρος αλλά και μεθοδικός στην δουλειά του, καταφθάνει από την Κωνσταντινούπολη για να αναλάβει την έρευνα. Γρήγορα θα βρεθεί αντιμέτωπος με καλά κρυμμένα μυστικά σε αυτό το πανέμορφο νησί, όπου τα ταμπού αφθονούν, οι οικογενειακοί δεσμοί παραμένουν δυνατοί και οι παραδόσεις είναι ισχυρότερες απ' οτιδήποτε άλλο…
"Η Κομπίνα" ("The Hustle")
Κωμωδία, αμερικανικής παραγωγής του 2019, σε σκηνοθεσία Κρις Άντισον, με τους Αν Χάθαγουεϊ, Ρέμπελ Γουίλσον, Άλεξ Σαρπ. Ίνγκριντ Όλιβερ, Νίκολας Γούντισον κα.
Ριμέικ της γνωστής και επιτυχημένης ξεκαρδιστικής κωμωδίας απάτης "Απατεώνες και τζέντλεμεν" του Φρανκ Οζ, με τους απολαυστικούς Μάικλ Κέιν και Στιβ Μάρτιν, εδώ με γυναικείο πρωταγωνιστικό δίδυμο, αλλά πολύ κατώτερο αποτέλεσμα από το αρχικό φιλμ.
Για να γίνει πιο κατανοητό: Το να αντικαθιστάς τον Μάικλ Κέιν με την Αν Χάθαγουεϊ και τον Στιβ Μάρτιν με την Ρέμπελ Γουίλσον είναι, ας πούμε, σαν να βάζεις στο "Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες¨" στη θέση του Χατζηχρήστου την Ζωή Λάσκαρη και στη θέση του Ντίνου Ηλιόπουλου την Ελένη Ανουσάκη. Και μια συγγνώμη για την Ανουσάκη, που και πηγαίο κωμικό ταλέντο διέθετε και τσαχπίνα ήταν και φυσικά πολύ καλύτερη ηθοποιός από την Γουίλσον.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, έχουμε κι ένα σενάριο που του λείπει η έμπνευση και μια σκηνοθεσία που ακυρώνει τη λάμψη της αρχικής ταινίας και κυρίως αντικαθιστά, μάλλον από ανικανότητα, τα πετυχημένα γκαγκς και το λεπτό διαπεραστικό χιούμορ με τη χοντροκομμένη γελοιότητα, που ναι μεν βγάζει κάποιο γέλιο, αλλά μάλλον περισσότερο από το ένστικτο του να βλέπεις μια κωμωδία.
Επιπλέον, η ταινία του Κρις Άντισον θα ήθελε να είναι περισσότερο μια φεμινιστική εκδοχή της κλασικής κωμωδίας, με τις δυο απατεώνισσες να βάζουν στην άκρη τις διαφορές τους για να πάρουν εκδίκηση από τους άκαρδους άντρες, αλλά τελικά μάλλον αυτή η επιδίωξη γίνεται μπούμερανγκ για τον αρχικό στόχο. Τι μένει απ' αυτό το κατασκεύασμα; Τα εφαρμοστά σέξι φορέματα που φορά η Χάθαγουεϊ και τα ξεχειλισμένα ρούχα που προσπαθεί να εφαρμόσει πάνω της η ευτραφής Γουίλσον. Αν μιλάμε για αποτυχημένο ριμέικ, εδώ μάλλον βρίσκεται ο ορισμός.
Η υπόθεση: Η Τζόσεφιν Τσέστερφιλντ είναι η μοιραία γυναίκα με τη χλιδάτη ζωή και το κομοπολίτικο lifestyle, η οποία λειτουργεί σαν κομψό αρπακτικό, ξαφρίζοντας διαμάντια και περιουσίες ευκατάστατων αντρών, οι οποίοι πέφτουν στη γοητεία της μέσα από τις ευρηματικές της κομπίνες. Στο δρόμο της θα βρεθεί η Πένι Ραστ, η οποία ειδικεύεται σε αυτοσχέδιες μικροκομπίνες, χωρίς στρατηγική και ιδιαίτερες φιλοδοξίες. - αρκεί η αρπαχτή να φτάνει για να τα βγάζει πέρα. Η γοητευτική Τζόσεφιν θα δει κάτι στην άξεστη και αχαλίνωτη συμπεριφορά της Πένι και μαζί θα δημιουργήσουν ένα αταίριαστο ντουέτο με στόχο την περιουσία ενός δισεκατομμυριούχου.
"Αγκάθα, η Εξιχνίαση ενός Φόνου" ("Agatha the truth of murder")
Ταινία μυστηρίου, σε αγγλική παραγωγή του 2018, σε σκηνοθεσία Τέρι Λόαν, με τους Ντιν Άντριους, Ρουθ Μπράντλεϊ, Μπέμπε Κέιβ κα.
Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες και πολύκροτες ιστορίες για την Αγκάθα Κρίστι μένει αναξιοποίητη από τον Τέρι Λόαν, που παραδίδει μία φροντισμένη μεν, αλλά άνευρη τηλεταινία, χωρίς ούτε την στοιχειώδη γοητεία που διαθέτουν τα έργα της διάσημης συγγραφέως απ' την πρώτη ύλη τους, τα οποία έχουν πάντα αρμονία, μυστήριο και αγωνία, για το τελικό ερώτημα: ποιος είναι ο δολοφόνος;
Δεν είναι τυχαίο ότι οι ιστορίες της έχουν γυριστεί σε δεκάδες ταινίες, τηλεταινίες ή σήριαλ, καθώς η συνταγή επιτυχίας είναι δεδομένη. Αλλά εδώ μάλλον η συνταγή ξινίζει, το έξυπνο χιούμορ, οι κοφτοί διάλογοι, οι συνεχείς ανατροπές δίνουν τη θέση τους στη σοβαροφάνεια, τη φλυαρία και στο αναμενόμενο.
Μοναδικά θετικά στοιχεία της ταινίας, η προσήλωση στη γλώσσα, με προφορά Οξφόρδης και η χημεία των ηθοποιών, που όπως είναι φυσικό δεν μπορούν να σώσουν την ταινία, η οποία μάλλον θα αφήσει ανικανοποίητους ακόμη και τους φίλους των ταινιών μυστηρίου και της Αγκάθα Κρίστι. Επίπεδο, τηλεοπτικής αισθητικής και βαρετό.
Η υπόθεση: Στις 3 Δεκεμβρίου του 1926, η Αγκάθα Κρίστι, φεύγει από το σπίτι της, σε μια επαρχία του Μπέρκσαιρ, νότια της Αγγλίας, όπου μένει με τον σύζυγό της και την κόρη τους. Την επόμενη ημέρα, το αυτοκίνητο το οποίο οδηγούσε, βρίσκεται εγκαταλελειμμένο. Η διάσημη συγγραφέας, αστυνομικών μυθιστορημάτων, ήταν άφαντη. Μια ολόκληρη επιχείρηση στήνεται για να την εντοπίσουν. Αστυνομικοί, χιλιάδες εθελοντές, σκυλιά, ακόμη και γνωστοί συγγραφείς αστυνομικών βιβλίων την αναζητούν. Οι υποψίες πέφτουν πρώτα πάνω στον άντρα της, που διατηρούσε εξωσυζυγική σχέση και της είχε ζητήσει διαζύγιο. Η συγγραφέας, έχει κατευθυνθεί βόρεια, σε ένα ξενοδοχείο, όπου και έμεινε για ολόκληρες 11 ημέρες. Δεν είχε αποκαλύψει την πραγματική της ταυτότητα, αλλά υπέγραφε με το όνομα της ερωμένης του συζύγου της.
Όταν βρέθηκε η αστυνομία ανακοίνωσε πως υπέστη σοβαρό επεισόδιο αμνησίας. Ελάχιστοι ήταν αυτοί που το πίστεψαν. Ποιοι ήταν οι λόγοι που την ανάγκασαν να φύγει; Όντως ο σύζυγος της, αποτελούσε απειλή ή κάτι άλλο συνέβαινε. Μήπως δούλευε σε κάποια μυστική έρευνα;
"Ένα Αγγελικό Πρόσωπο" ("Angel Face")
Δραματική ταινία, γαλλικής παραγωγής του 2018, σε σκηνοθεσία Βανέσα Φίλο, με τους Μαριόν Κοτιγιάρ, Αιλίν Ακσού - Ετέξ, Αλμπάν Λενουάρ, Στεφάν Ριντό, Αμελί Ντορέ κα.
Όχι και τόσο πετυχημένο ντεμπούτο της Βανέσα Φιλό, που μάλλον καίει την θελκτικότατη Μάριον Κοτιγιάρ, μια από τις καλύτερες Γαλλίδες ηθοποιούς της εποχής, η οποία πέρα από τα βραβεία που έχει κερδίσει (Όσκαρ για το "La Mome" το 2008) και τις σημαντικές εμφανίσεις σε πολλές ταινίες, έχει να επιδείξει και μία τεράστια γκάμα διαφορετικών ρόλων. Εδώ, με ξανθά μαλλιά, αποκτώντας μία διάθεση για ξέφρενο γλέντι σε κλαμπ και αγκαλιές αντρών, αφήνει σε δεύτερη μοίρα την οχτάχρονη κόρη της, η οποία αντιδρά φέρνοντας στο προσκήνιο τους δαίμονες της μητέρας της, που θα κάνει τα πάντα για να την ξανακερδίσει. Η ταινία φαίνεται ότι ξεμένει από αποχρώσεις συναισθημάτων και ξεπέφτει σε εύκολες μελλοδραματικές και σπαραξικάρδιες επιλογές, ενώ η σκηνοθέτιδα είναι φανερό ότι δεν μπορεί να χειριστεί ούτε τα βασικά στο απλοϊκό θέμα της.
Η υπόθεση: Η Μαρλέν, μια νεαρή μητέρα, ζει και μεγαλώνει μόνη την οκτάχρονη κόρη της Έλι. Όταν γνωρίζει έναν γοητευτικό άνδρα, αποφασίζει να τον ακολουθήσει άνευ όρων αδιαφορώντας για το ανήλικο παιδί της. Η μικρή Έλι, αρχίζει έναν αγώνα επιβίωσης και προσπάθειας για να ενωθεί και πάλι με την μητέρα της.
"Καζανόβα, Τελευταία Αγάπη"("Dernier Amour") Αισθηματικό δράμα, γαλλικής παραγωγής του 2018, σε σκηνοθεσία Μπενουά Ζακό, με τους Βινσέντ Λαντόν, Στέισι Μάρτιν, Βαλέρια Γκολινό, Τζούλια Ρόι, Νάνσι Τέιτ κα.
Ακόμη μια ταινία που καταπιάνεται με τα κατορθώματα του μεγαλύτερου εραστή του κόσμου, τον Καζανόβα, τον οποίο ερμηνεύει ο Βινσέντ Λαντόν, σε σκηνοθεσία του Μπενουά Ζακό. Όμως, εδώ ο περίφημος γητευτής γυναικών δεν είναι αυτός που θέλει να κυριαρχήσει, να σαγηνέψει τις γυναίκες, να παίξει μαζί τους το παιχνίδι της αποπλάνησης. Αντιθέτως, εμφανίζεται ως ένας απόμαχος των ερωτικών περιπετειών που μαγεύεται από μια νεαρά πόρνη. Αυτό είναι μια πρωτοτυπία, ένα εύρημα που αν είχε αξιοποιηθεί κατάλληλα σίγουρα θα μπορούσε να ανανεώσει το μύθο και θα έδινε μια ενδιαφέρουσα ταινία. Δυστυχώς, ο Ζακό εγκλωβίζεται σε μία ψυχρή εγκεφαλικότητα, του ξεφεύγει το πάθος, ο αισθησιασμός, χάνει σε συναίσθημα και εγκλωβίζεται τελικά σε μία επίπεδη ιστορία, που θα αφήσει αδιάφορους τους θεατές. Εμφανίζεται και η Βαλέρια Γκολίνο.
Η υπόθεση: Λονδίνο, 18ος αιώνας. Ο Καζανόβα, διάσημος για το πάθος του για τις απολαύσεις και τον τζόγο, υποχρεώνεται σε εξορία μακριά από το Παρίσι. Μη γνωρίζοντας τίποτα για το Λονδίνο, συναντά μία νεαρή πόρνη, τη Μαριάν ντε Σαρπιγιόν. Τον γοητεύει σε τέτοια βαθμό που αγνοεί τις γυναίκες γύρω του. Ο θρυλικός γόης είναι έτοιμος να κάνει τα πάντα για να την αποκτήσει, αλλά η Σαρπιγιόν καταφέρνει να ξεφύγει από τα δίχτυα του με διάφορα τεχνάσματα. Τον προκαλεί λέγοντας του ότι θα την αποκτήσει μόνο, όταν θα σταματήσει να την ποθεί.
"Αντίο Φίλε" ("Farewell, Friend")
Αστυνομική περιπέτεια, γαλλικής και ιταλικής παραγωγής του 1968, σε σκηνοθεσία Ζαν Ερμάν, με τους Αλέν Ντελόν, Τσαρλς Μπρόνσον, Όλγα Ζορζ Πικό, Μπερνάρ Φρεσόν, Μπριζίτ Φοσέ κα.
Επανέκδοση, σε νέες κόπιες, του γαλλικού κλειστοφοβικού νεονουάρ, στο οποίο ο Ζαν Ερμάν δανείζεται κώδικες του Μελβίλ, για να αναδείξει την ανδρική φιλία και το λόγο τιμής, έχοντας ως πρωταγωνιστές τον Αλέν Ντελόν και τον Τσαρλς Μπρόνσον, που κάνει την πρώτη του μεγάλη εμφάνιση ως πρωταγωνιστής, λίγο πριν τον χαρακτηριστικό του ρόλο στο "Κάποτε στη Δύση" του Σέρτζιο Λεόνε. Μια δυνατή ταινία, που στάθηκε τεράστια εμπορική επιτυχία, ένα φιλμ που συνδυάζει το ψυχαγωγικό σινεμά με τα υπαρξιακά αδιέξοδα και τα κοινωνικά μηνύματα, που βρίσκονται πίσω από την ιστορία, αλλά και τα τραύματα της Γαλλίας από τη θλιβερή υπόθεση της Αλγερίας.
Ο Ερμάν έχοντας ένα πολύπλοκο σενάριο, με συνεχείς ανατροπές, εκμεταλλεύεται στο έπακρο την χημεία των δύο πρωταγωνιστών, αλλά και τους αξιόλογους καρατερίστες, με πρώτο τον Μπερνάρ Φρεσόν, ενώ στα θετικά αυτής της ταινίας, που θα ξυπνήσει τη νοσταλγία στους σινεφίλ, είναι τόσο η χαμηλών φωτισμών φωτογραφία του Ανρί Ντεκέ όσο και η εξαιρετική μουσική επένδυση του Φρανσουά Ντε Ρουμπέ, που δεν πλημμυρίζει την οθόνη, αλλά φορτίζει με μέτρο τη συγκίνηση.
Η υπόθεση: Μετά τον Πόλεμο της Αλγερίας, δύο λεγεωνάριοι φτάνουν στη Μασαλία για ένα νέο ξεκίνημα στην ζωή τους. Ο Ντίνο Μπαράν, γιατρός της Λεγεώνας των Ξένων, θα πεισθεί να βοηθήσει μια μυστηριώδη γυναίκα, την Ιζαμπέλ, για να τοποθετήσει κάποια κλεμμένα ομόλογα μέσα στο χρηματοκιβώτιο της εταιρείας όπου εργάζεται. Θα προσληφθεί στην εταιρεία ως γιατρός, με βοηθό μία νεαρή που την αποκαλούν «Βατερλό». Τα Χριστούγεννα επιδιώκει να διαρρήξει το χρηματοκιβώτιο, αλλά βρίσκεται πρόσωπο με πρόσωπο με τον άλλο λεγεωνάριο, αντίπαλό του Φραντς Προπ. Κλειδωμένοι στο υπόγειο ανοίγουν τελικά το χρηματοκιβώτιο, αλλά ανακαλύπτουν ότι τους έχουν εξαπατήσει και τους έχουν στήσει ενέδρα.
Σχολιασμός: Χάρης Αναγνωστάκης
