Τα μεταναστευτικά εμβάσματα αποτελούν αυτή την στιγμή ανάσα ζωής για πολλές απο τις οικονομίες φτωχών χωρών και η πρακτική τραπεζών στα πλαίσια των κανονισμών για το ξεπλυμα χρήματος προκαλεί προβλήματα και σε αυτές.Ενδεικτικά είναι τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας σύμφωνα με τα οποία τα εμβάσματα αποτελούν, για παράδειγμα, το 50% του ΑΕΠ του Τατζικιστάν και το 6% του πακιστανικού ΑΕΠ. Σήμερα, μόνο η περιοχή του Κόλπου φιλοξενεί επτά εκατομμύρια Ινδούς που συνεισφέρουν περίπου 40 δισεκατομμύρια δολάρια σε εμβάσματα πίσω στην χώρα τους.
Σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Oversea Development Institute στο Λονδίνο, από τις αρχές του 2014 κοστίζει το διπλάσιο να στείλεις χρήματα στην Αφρική ή κάπου αλλού στον κόσμο. Αυτό σημαίνει ότι η Αφρική χάνει 1,8 δισ. δολάρια το χρόνο. Ποσό που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να πάνε στο σχολείο 14 εκατομμύρια παιδιά ή να έχουν καθαρό πόσιμο νερό 21 εκατομμύρια άνθρωποι. Η Σομαλία, για παράδειγμα, λαμβάνει περισσότερα χρήματα από εμβάσματα από ό, τι από αναπτυξιακή βοήθεια, και, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, οι αναπτυσσόμενες χώρες λαμβάνουν πάνω από 400 δισεκατομμύρια δολάρια σε εμβάσματα ετησίως.
Οι μεγάλες ποινές που επιβάλλονται για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος κάνουν τις περισσότερες τράπεζες να είναι εξαιρετικά προσεκτικές. Αυτό το γεγονός έχει συνέπειες σε μετανάστες που στέλνουν χρήματα στην πατρίδα. Οι τράπεζες πληρώνουν πρόστιμα, όχι μόνο για συναλλαγές με χώρες στις οποίες έχουν επιβληθεί κυρώσεις αλλά και γενικότερα για ύποπτες συναλλαγές στο εξωτερικό.
Το γεγονός αυτό έχει αυξήσει σημαντικά το κόστος των συναλλαγών ενώ ταυτόχρονα έχουν επιβληθεί και διοικητικοί περιορισμοί. Ενδεικτικό είναι το παράδειγμα, της Barclays , η οποία πριν δύο χρόνια απέστειλε ανακοινώσεις κλεισίματος λογαριασμών σε περίπου 250 πελάτες της στο Ηνωμένο Βασίλειο, δίνοντάς τους 60 ημέρες για να βρουν ένα νέο σπίτι για τα μετρητά τους.
Οι περισσότεροι από τους πελάτες ήταν μικρές επιχειρήσεις εμβασμάτων - οι λεγόμενες επιχειρήσεις χρηματικών υπηρεσιών - που εξυπηρετούσαν τις μεγάλες κοινότητες της διασποράς στην χώρα. Καθώς οι μεγάλες διεθνείς τράπεζες δεν έχουν συνήθως υποκαταστήματα π.χ. στην Σομαλία και το Μπαγκλαντές, αυτές οι επιχειρήσεις μεταφοράς χρημάτων αποτελούν τον κεντρικό αγωγό μέσω του οποίου οι μετανάστες στέλνουν χρήματα σε μέλη τής οικογένειάς τους στις πατρίδες τους.
Πηγή: premium.paratiritis.gr
