Το εκλογικό-πολιτικό θρίλερ στην Τουρκία συνεχίζεται, αλλά η έκβαση του είναι λίγο-πολύ προδιαγεγραμμένη μετά τα αποτελέσματα των χθεσινών προεδρικών και βουλευτικών εκλογών, που φέρνουν τον Ταγίπ Ερντογάν σε απόσταση αναπνοής από την απόλυτη πλειοψηφία και το κόμμα του να εξασφαλίζει κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Εύκολα ή δύσκολα ο Τούρκος πρόεδρος θα επιτύχει -εκτός συγκλονιστικού απροόπτου -την επανεκλογή του στον δεύτερο γύρο και θα συνεχίσει να κρατά τα ηνία της χώρας του – προς μεγάλη απογοήτευση της Δύσης, που θα προτιμούσε έναν ευκολότερα διαχειρίσιμο “άσπονδο εταίρο”.
Διαψεύδοντας δημοσκοπικές προβλέψεις και προγνωστικά, ο “σουλτάνος της Αγκυρας” αποδεικνύεται πολιτικά “εφτάψυχος” και παραμένει κυρίαρχος του παιχνιδιού σε μιά χώρα βαθύτατα διαιρεμένη πολιτικά και κοινωνικά.
Συνεχίζει να εμπνέει
Πολιτικοί σχολιαστές επισημαίνουν ότι επιτυχία του θα ήταν ακόμη κι αν κατόρθωνε μόνον να αποτρέψει την επικράτηση του αντιπάλου του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου και να πάει την αναμέτρηση σε δεύτερο γύρο. Το γεγονός ότι τερμάτισε πρώτος με ποσοστό κοντά στο 50%, κόντρα στη συνασπισμένη αντιπολίτευση και στις επιθυμίες των Δυτικών “συμμάχων” της χώρας του, δείχνει ότι με την αδέσμευτη εξωτερική πολιτική του, τον νεο-οθωμανισμό και τον μεγαλοϊδεατισμό του κατορθώνει να εμπνέει ένα μεγάλο μέρος της τουρκικής κοινωνίας, που μαστίζεται από την πρωτοφανή ακρίβεια, τον καλπάζοντα πληθωρισμό και την οικονομική κρίση.
Δυτικές κυβερνήσεις, αναλυτές και πολιτικοί σχολιαστές προβληματίζονταν τον τελευταίο καιρό, αναζητώντας απαντήσεις στο ερώτημα τι θα γίνει στην Τουρκία “μετά τον Ερντογάν” - προς τα που θα κινηθεί η χώρα, ποιά θα είναι η εξωτερική πολιτική της και πώς θα επηρεάσει αυτή η αλλαγή τις γεωπολιτικές ισορροπίες στην περιοχή. Το ζήτημα απασχολούσε βέβαια και την ελληνική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία.
Η οικονομία και το "φάντασμα" του ΔΝΤ
Μετά το χθεσινό εκλογικό αποτέλεσμα και τη διαφαινόμενη έκβαση του δεύτερου γύρου των προεδρικών εκλογών, το ερώτημα αλλάζει. Το ζητούμενο είναι πλέον τι θα γίνει στην Τουρκία “με τον Ερντογάν” για άλλα 4 χρόνια στο τιμόνι της χώρας, να προσπαθεί να επιβεβαιώσει τη θέση και τον ρόλο της ως περιφερειακής υπερδύναμης, τηρώντας πολιτική ίσων αποστάσεων από τη Ρωσία και τη Δύση.
Οι προβλέψεις είναι ακόμη πιο επισφαλείς όσον αφορά την εξωτερική πολιτική της Αγκυρας έναντι της Ελλάδας. Ορισμένοι αναλυτές εκτιμούν ότι η εκλογική νίκη θα θεωρηθεί από τον Ερντογάν ως «λευκή επιταγή» για τη συνέχιση της επιθετικής πολιτικής και των προκλήσεων. Αλλοι θωρούν πολύ πιθανό ότι απαλλαγμένος πλέον από το άγχος της επανεκλογής, ο Ερντογάν θα επικεντρωθεί στη διαχείριση των εσωτερικών προβλημάτων, εστιάζοντας στην καταρρέουσα τουρκική οικονομία.
Διεθνείς οίκοι εκτιμούν ότι η Τουρκία βαδίζει ολοταχώς προς το ΔΝΤ και δύσκολα θα μπορέσει να το αποφύγει. Η προσφυγή στο ΔΝΤ θα σημάνει σε πρώτη φάση αιματηρή λιτότητα, βαθιά πολιτική και κοινωνική κρίση, πολιτική αναταραχή και κυβερνητική αστάθεια.
H νέα κυβέρνηση θα χρειαστεί να λάβει αντιδημοφιλή μέτρα για τη σταθεροποίηση της οικονομίας. Η χώρα θα εισέλθει πιθανότατα σε περίοδο έντονης πολιτικής αστάθειας και κοινωνικών εντάσεων.
Η οικονομική κρίση είναι το σοβαρότερο πρόβλημα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει και να διαχειριστεί ο Ερντογάν στην επόμενη θητεία του. Από την έκβαση αυτής της μάχης θα κριθεί αν θα τελειώσει άδοξα την πολιτική του διαδρομή, ή θα πάρει μιά θέση δίπλα στον Κεμάλ Ατατούρκ στο Πάνθεον της νεότερης Τουρκίας.
