Χρηστικά

Τον ζεμάτισε η Εφορία, για την πιστωτική κάρτα!


Θεσσαλονικιός καλείται να πληρώσει φόρους και πρόστιμα 35.524 ευρώ, για πληρωμές 66.400 ευρώ στην πιστωτική του κάρτα

Πανάκριβα, σε φόρους και πρόστιμα δεκάδων χιλιάδων ευρώ, θα πληρώσει Θεσσαλονικιός τη χρήση της πιστωτικής του κάρτας στο καζίνο.

Σε έλεγχο που διενήργησε η εφορία στους τραπεζικούς του λογαριασμούς εντόπισε μαζικές και διαδοχικές πληρωμές από τον ίδιο προς τράπεζα, για την εξυπηρέτηση της πιστωτικής του κάρτας, οι οποίες δεν δικαιολογούνταν από τα εισοδήματα που δήλωνε. 

Αποτέλεσμα ήταν, για τις πληρωμές  προς την τράπεζα, με σκοπό την εξυπηρέτηση της κάρτας του, ύψους 66.400 ευρώ, να του καταλογιστούν φόροι, πρόστιμα και ειδική εισφορά αλληλεγγύης, ύψους 35.524 ευρώ!

Ο φορολογούμενος προσέφυγε στη Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών της ΑΑΔΕ, αλλά έχασε την υπόθεση και επικυρώθηκε το αποτέλεσμα του φορολογικού ελέγχου, ενώ τώρα μπορεί να προσφύγει στα φορολογικά δικαστήρια, για να βρει το δίκιο του.

Η υπόθεση έχει και ευρύτερο ενδιαφέρον, καθώς αποδεικνύει ότι η Εφορία ελέγχει και τις κινήσεις των πιστωτικών καρτών, στο πλαίσιο του ελέγχου των τραπεζικών καταθέσεων που πραγματοποιεί επί 24ωρου βάσεως, και αρκετοί φορολογούμενοι μπορούν να βρεθούν μπλεγμένοι.

Πώς έμπλεξε

Σύμφωνα με την απόφαση της ΔΕΔ, που περιγράφει αναλυτικά την υπόθεση, κατόπιν ελέγχου που διενεργήθηκε στους τραπεζικούς του λογαριασμούς, οι φοροελεγκτές εντόπισαν σε ένα τετράμηνο, από τον Ιανουάριο έως και τον Απρίλιο του 2014, 83 πληρωμές προς την Citibank, συνολικού ύψους 66.400 ευρώ, οι οποίες αφορούσαν, όπως ο ίδιος είπε, την πληρωμή της πιστωτικής του κάρτας, που είχε λάβει από την εν λόγω τράπεζα.

Τα ποσά κυμαίνονταν από 450 έως και 2.155 ευρώ και τα αποδεικτικά έφεραν ως αιτιολογία συναλλαγής «πληρωμή πιστωτικής κάρτας – κατάθεση μετρητών».

Για να εξηγήσει τις συγκεκριμένες πληρωμές, ο ελεγχόμενος είπε πως οι πιστώσεις αυτές αφορούσαν σε πιστωτική κάρτα mastercard της CITIBANK και ότι χρησιμοποιούσε τη συγκεκριμένη πιστωτική κάρτα στο Regency Casino της Θεσσαλονίκης για «αγορά» μετρητών, με σκοπό τη δήθεν χρησιμοποίησή τους στα διάφορα παιχνίδια στο καζίνο, πράγμα όμως που δεν έκανε, καθώς στόχος του ήταν η αποκομιδή ανταποδοτικών ωφελειών με τη μορφή πόντων, που παρείχε η συγκεκριμένη πιστωτική κάρτα, όπως δωρεάν εισιτήρια, δωρεάν διανυκτερεύσεις κ.λ.π.

Στη συνέχεια εξοφλούσε την κάρτα για να μπορεί να τη χρησιμοποιεί. Στην ουσία, ήταν ανακύκλωση χρημάτων, αναφέρει στην προσφυγή του ο ελεγχόμενος, αλλά δεν κατάφερε να πείσει τους εφοριακούς.

Φαίνεται, ότι μάλλον έχει δίκιο, ότι δηλαδή έκανε φαινομενικά αυξημένη χρήση της κάρτας προκειμένου να μαζεύει πόντους, γιατί διαφορετικά δεν εξηγείται. Αλλά δεν είχε τις αποδείξεις για να πείσει, ότι τα χρήματα που κατέθετε στην τράπεζα, ήταν εκείνα που προηγουμένως έπαιρνε (με την κάρτα του) από το καζίνο για να παίξει, αλλά δεν έπαιζε. 

Οι ισχυρισμοί του δεν έγιναν δεκτοί ούτε από τους ελεγκτές της  Δ.Ο.Υ. Ζ’ Θεσσαλονίκης, ούτε και από τη Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών.
Η ΔΕΔ στο σκεπτικό της απόρριψης της προσφυγής του φορολογούμενου αναφέρει τα ακόλουθα:

  • Οι επίμαχες πιστώσεις αφορούν την εξόφληση της πιστωτικής κάρτας με μετρητά, τα οποία δεν καλύπτονται από το δηλωθέν εισόδημα του φορολογούμενου, ούτε απέδειξε ο προσφεύγων την πηγή και την προέλευσή τους. Ως εκ τούτου ορθώς οι εν λόγω καταθέσεις χαρακτηρίστηκαν από τον έλεγχο ως προσαύξηση περιουσίας.
  • Ο ισχυρισμός του προσφεύγοντα ότι η ύπαρξη μπόνους από τη χρήση της πιστωτικής κάρτας αφορούν τη σχέση μεταξύ του ιδίου και της τράπεζας και δεν μπορεί να θεμελιώσει «προσαύξηση περιουσίας» κατά το άρθρο 21 παρ. 4 του Ν.4174/2013, απορρίπτεται ως αβάσιμος, δεδομένου ότι η προσαύξηση περιουσίας θεμελιώνεται στις καταθέσεις – πιστώσεις της επίμαχης πιστωτικής κάρτας, προς εξόφληση αγορών που έγιναν με τη χρήση της. Ο προσφεύγων δεν αιτιολόγησε επαρκώς την προέλευση των χρημάτων με τα οποία εξοφλούσε τις υποχρεώσεις του από τη χρήση της πιστωτικής κάρτας.
  • Η έννοια «μεγάλα ποσά» εξειδικεύεται κατά περίπτωση, ανάλογα με το προφίλ και την οικονομική δυνατότητα του φορολογούμενου και ως εκ τούτου η διαπιστωθείσα προσαύξηση περιουσίας του φορολογούμενου, πρέπει να κρίνεται όχι μόνο με βάση συγκεκριμένο ύψος κατάθεσης, αλλά και από τη συνεκτίμηση και άλλων παραγόντων, όπως το ύψος και το είδος των εισοδημάτων του, το επάγγελμά του, την περιοδικότητα των καταθέσεών του κ.λ.π. 
  • Επομένως, δεν ισχύει ενιαίο κριτήριο για όλες τις περιπτώσεις και όλες τις συναλλαγές και εναπόκειται στην κρίση του ελέγχου αν οι εν λόγω συναλλαγές θα αποτελέσουν αντικείμενο του φορολογικού ελέγχου. 
  • Επειδή στην προκειμένη περίπτωση, οι ως άνω πρωτογενείς καταθέσεις αφορούν την εξόφληση μίας πιστωτικής κάρτας στο χρονικό διάστημα από 2/1/2014 μέχρι 9/4/2014 και το συνολικό ποσό αυτών των καταθέσεων υπερβαίνει το δηλωθέν εισόδημα, ορθώς αποτέλεσε αντικείμενο του ελέγχου.

Έτσι επικύρωσε τους φόρους και τα πρόστιμα που είχε καταλογίσει «πρωτόδικα» η ΔΟΥ Ζ΄ Θεσσαλονίκης και για τις ανακυκλούμενες πληρωμές στην πιστωτική του κάρτα, ύψους 66.400 ευρώ, του βεβαίωσε συνολικά 35.524 ευρώ.

Ακολουθήστε το Sofokleousin.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Σχετικά Άρθρα