"Σκοποφιλία" (από το αρχαιοελληνικό σκοπώ = κοιτάζω, περιεργάζομαι+ φιλία ). Περιγράφει ως όρος την αισθητική ευχαρίστηση ενός ατόμου από το να κοιτάζει κάτι ή κάποιον...
Ο όρος χρησιμοποιήθηκε ιδιαίτερα στους τομείς της ψυχολογίας και της ψυχιατρικής αλλά και του άμεσα συνδεδεμένου μ΄αυτές, κινηματογράφου. Ο S. Freud χρησιμοποίησε τον όρο το 1895, μια χρονιά μετά τη πρώτη δημόσια προβολή των αδελφών Lumiere...
Η ομώνυμη βραβευμένη ταινία (Scopophilia) των αποφοίτων του τμήματος Κινηματογράφου του ΑΠΘ είναι τώρα ελεύθερη στο διαδίκτυο με πρωτοβουλία των συντελεστών της, "για να αποτελέσει κινηματογραφική συντροφιά κατά την παραμονή στο σπίτι" αναφέρεται στη σημερινή ανακοίνωση του Αριστοτελείου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης.
Όλοι οι βασικοί συντελεστές της ταινίας Scopophilia είναι απόφοιτοι/απόφοιτες και φοιτητές/φοιτήτριες του Τμήματος Κινηματογράφου του ΑΠΘ. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο 59ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τον Νοέμβριο του 2018, ενώ στις κινηματογραφικές αίθουσες τον Φεβρουάριο του 2019.
Η ταινία απέσπασε το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής Νεότητας στο 59ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και το Βραβείο Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Maryland, στις ΗΠΑ.
H ανάπτυξη της ψυχαναλυτικής κινηματογραφικής θεωρίας άρχισε τη δεκαετία του '70. Στην ανθρώπινη σεξουαλικότητα, ο όρος σκοποφιλία περιγράφει τη σεξουαλική ευχαρίστηση που ένα άτομο αντλεί από την εξέταση αντικειμένων ερωτισμού, όπως η πορνογραφία , το γυμνό σώμα και τα φετίχ , κλπ., τα οποία δρούν ως υποκατάστατα της πραγματικής συμμετοχής σε μια σεξουαλική σχέση.
Έκτοτε ψυχιατρικές μελέτες, λογοτεχνικά κείμενα και σειρά κινηματογραφικών ταινιών ανέλυσαν, περιέγραψαν, "έπαιξαν" με τον όρο-ασθένεια- κοινωνική κατάσταση και ...εσχάτως ως "μέσο ψυχαγωγίας" για την "άγνωστη" κατάσταση εγκλεισμού την οποία όλοι βιώνουμε .
"Στους καιρούς που όλοι βρισκόμαστε στο σπίτι - ή όλοι θα έπρεπε να βρισκόμαστε , θελήσαμε να προσφέρουμε ένα μικρό λιθαράκι στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία που τόσο στερούμαστε ... Εξάλλου - το βλέπουμε ως αντίδωρο καθώς η ταινία ήταν απολύτως low budget - δεν στοίχισε περισσότερο από 5.000 ευρώ κι αυτό το ποσό εξασφαλίστηκε από τις χορηγίες Θεσσαλονικιών επιχειρηματιών ή και απλών ανθρώπων " λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο σεναριογράφος -παραγωγός της ταινίας Σωτήρης Πετρίδης - Μεταδιδακτορικός Ερευνητής και Διδάσκων του Τμήματος Κινηματογράφου του ΑΠΘ .
Σύμφωνα με το σενάριο της ταινίας -διάρκειας 70 λεπτών, μέσω της φωνητικής φύσης του Διαδικτύου, ο Αλέξης μαρτυρεί ακούσια μια δολοφονία μέσω του υπολογιστή του. Θα είναι σε θέση να αποκαλύψει τον δολοφόνο ή θα πιάσει την παγίδα του;
Η Σκοποφιλία είναι η πρώτη ευρωπαϊκή ταινία οθόνης υπολογιστή, ενώ είναι μόλις η τρίτη σε όλο τον κόσμο (μετά την Unfriended και την Αναζήτηση). Η αφήγηση της ταινίας είναι κυρίως μέσω της οθόνης του ήρωα του υπολογιστή.
Η ιστορία της αφορά έναν φοιτητή ο οποίος βρίσκεται σε καραντίνα σπίτι του λόγω προβλημάτων υγείας. Το μεγαλύτερο μέρος της δράσης εξελίσσεται μέσω βιντεοκλήσεων, αλληλεπιδράσεων στα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης και μέσω της διαδικτυακής παρακολούθησης των φωνητικών...
"Όλα άρχισαν ως πειραματισμός με το μέσο. Κι ήταν περισσότερο η γοητεία του μέσου κι όχι ο φόβος που μας οδήγησε στη συγγραφή και το "στήσιμο" της ταινίας. Στην εξέλιξη της όμως, με την έρευνα γύρω απ τα "ζητήματα" (ψυχαναλυτικά, πολιτικά, κοινωνιολογικά) που δημιουργεί η επικοινωνία των ανθρώπων μέσω του διαδικτύου, μάλλον μας φόβισε ή τουλάχιστον μας κατέστησε πιο... υποψιασμένους.
Δεν είναι τυχαίο, όλοι οι συντελεστές της ταινίας , μετά τις έρευνες και τα γυρίσματα , έχουμε τοποθετήσει ειδική αυτοκόλλητη ταινία στην κάμερα του υπολογιστή... Πολλά συμβαίνουν, μπορεί κάποιος να μας παρακολουθεί..." λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο 30χρονος δημιουργός της Σωτήρης Πετρίδης.
Η σκηνοθεσία της "Σκοποφιλίας" είναι των Ναταλίας Λαμπροπούλου και Ηλέκτρας Αγγελετοπούλου. Η παραγωγή των Σωτήρη Πετρίδη, Δημήτρη Τσακαλέα και Ηλέκτρας Αγγελετοπούλου. Τους ρόλους ερμηνεύουν οι Κωνσταντίνος Λιάρος, Ηλέκτρα Καρτάνου, Νικίας Φονταράς, Ελένη Θυμιοπούλου, Τζόυς Ευείδη.
Η ταινία γυρίστηκε εξ ολοκλήρου σε σπίτια, χώρους της Θεσσαλονίκης από την "παρέα" των φοιτητών και μεταπτυχιακών φοιτητών πλέον του τμήματος κινηματογράφου του ΑΠΘ.
Όσο για το ...κινηματογραφικό παρόν που βιώνουμε όλοι σήμερα λόγω του κορονοϊού, ο παραγωγός της ταινίας ελπίζει να μην είναι "μάντης κακών" και να μην διαμορφωθεί ...σκοποφιλικά το μέλλον μας.
"Ελπίζω πως όλα θα πάνε καλά" συμπληρώνει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ . Είναι σίγουρα μια δύσκολη περίοδος για όλους μας - ελπίζω να αποδειχθεί και "προφητική" και κυρίως "διδακτική". Να βγούμε απ αυτή πιο υποψιασμένοι - πιο βελτιωμένοι για τη βοήθεια κι όχι την απομόνωση που μπορεί να μας προσφέρει το διαδίκτυο..".
