Για «επίθεση, που στο στόχαστρό της έχει την περιουσία της ΔΕΗ με σκοπό αυτή να περάσει σε εξευτελιστικές τιμές σε συγκεκριμένα ευρωπαϊκά και εγχώρια επιχειρηματικά συμφέροντα» κάνει λόγο σε άρθρο του (στην "Εφημερίδα των Συντακτών") ο υπουργός Εσωτερικών και τέως Ενέργειας, Πάνος Σκουρλέτης, αναφερόμενος στις πιέσεις των δανειστών για πώληση μονάδων της επιχείρησης.
Ενδεχομένως να βρίσκεται σε εξέλιξη μια επίθεση με τους στόχους που περιγράφει ο κ. Σκουρλέτης. Όμως, η "εξευτελιστική" αποτίμηση της ΔΕΗ είναι ένα γεγονός ήδη τετελεσμένο και ανεξάρτητο από όποιες μεθοδεύσεις των δανειστών και ιδιωτικών συμφερόντων, που μπορεί να αναζητούν ένα φθηνό τρόπο εισόδου στην ελληνική αγορά ηλεκτρισμού.
Η ΔΕΗ, όπως ξέρει κάθε αναγνώστης πινάκων με στοιχεία για τις εισηγμένες στο Χρηματιστήριο μετοχές, έχει χρηματιστηριακή αξία αυτή τη στιγμή λίγο υψηλότερη από 610 εκατ. ευρώ. Αξία, που αντιστοιχεί στο 1/10 της λογιστικής αξίας της επιχείρησης. Ναι, δεν είναι λάθος πληκτρολόγησης: στα βιβλία της η ΔΕΗ έχει δέκα φορές μεγαλύτερη αξία από όση έχουν οι μετοχές της στο ΧΑ.
Δεν πρόκειται, βέβαια, για κάποια σατανική μεθόδευση υποτιμητικής κερδοσκοπίας, που έχει οδηγήσει τόσο χαμηλά την αξία της ΔΕΗ. Απλώς η αγορά, με όποια σοφία δεχόμαστε ότι μπορεί να έχει, αξιολογεί ως πολύ σοβαρά τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η κυρίαρχη επιχείρηση της αγοράς ηλεκτρισμού και εκτιμά ότι η απόδοσή της, με όρους οικονομικών αποτελεσμάτων, θα είναι πολύ υποδεέστερη της αξίας των περιουσιακών της στοιχείων.
Η εξήγηση αυτής της εξευτελιστικής αποτίμησης της ΔΕΗ στο Χρηματιστήριο θέλει αρκετή συζήτηση. Είναι βέβαιο ότι σε μεγάλο βαθμό η κρίση που διέρχεται η επιχείρηση συνδέεται με τα ευρύτερα προβλήματα της οικονομίας, που έχουν αυξήσει σε επίπεδα άκρως ανησυχητικά τις καθυστερήσεις στην εξόφληση λογαριασμών. Εξίσου βέβαιο είναι ότι συνδέεται με διαχρονικές αστοχίες και στρεβλώσεις στην πολιτική των κυβερνήσεων για τη ΔΕΗ και την αγορά ηλεκτρισμού. Και δεν μπορεί να είναι άσχετη από σοβαρά λάθη και αστοχίες των ίδιων των διοικήσεων της ΔΕΗ και των ισχυρών συνδικαλιστών της.
Όπως και να 'χει το πράγμα, η ΔΕΗ έχει οδηγηθεί σε τέτοια απαξίωση, που σε ένα υποθετικό σενάριο πώλησης της πλειοψηφίας των μετοχών της από το Δημόσιο η τιμή εκκίνησης (με βάση τη σημερινή αξία στο Χρηματιστήριο) θα ήταν μόλις 300 εκατ. ευρώ.
Σε τέτοιες συνθήκες, αυτό που έχει αξία είναι η εκπόνηση και εφαρμογή ενός σοβαρού σχεδίου για την επιβίωση της ΔΕΗ σε μια -αναπόφευκτα- απελευθερωμένη αγορά ενέργειας (η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου εκεί οδηγεί, ό,τι και αν κάνει η ελληνική κυβέρνηση). Οι πολιτικές κορώνες κατά των δανειστών ίσως να ικανοποιούν το κομματικό ακροατήριο, αλλά ούτε την αξία της ΔΕΗ ανεβάζουν, ούτε τα τεράστια συσσωρευμένα προβλήματα λύνουν.
Αν κάτι έχει αποδειχθεί στα χρόνια των μνημονίων είναι ότι στην οικονομική πολιτική κενά δεν υπάρχουν: σε οποιοδήποτε πεδίο οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν καταφέρνουν να εκπονήσουν και να εφαρμόσουν ένα σοβαρό, δικό τους σχέδιο, έρχονται οι Θεσμοί και επιβάλλουν το δικό τους.
Σημαντική σημείωση: Ο κ. Σκουρλέτης κρίνει ότι είναι επαρκής και πρέπει να εφαρμοσθεί ως έχει, χωρίς να πουληθούν μονάδες της ΔΕΗ, η συμφωνία για τη μείωση του μεριδίου αγοράς της επιχείρησης με δημοπρασίες ισχύος γαλλικού τύπου (NOME). Δεν εξηγεί, όμως, γιατί ύστερα από δύο τέτοιες δημοπρασίες δεν έχει μειωθεί το μερίδιο της ΔΕΗ. Ούτε τι πρέπει να γίνει για την εφαρμογή της απόφασης του Ευρωδικαστηρίου, βάσει της οποίας το Δημόσιο έχει πλέον την υποχρέωση να βρει τον τρόπο για την εκμετάλλευση τουλάχιστον 40% των λιγνιτικών αποθεμάτων από ιδιώτες. Ως αρμόδιος υπουργός μέχρι πρόσφατα γνωρίζει καλά αυτά τα θέματα και οφείλει να δώσει ορισμένες απαντήσεις.
