Ανατροπή των δημοσκοπήσεων και στην Ισπανία καθώς τα αποτελέσματα φέρνουν τελικά τους Unidos Podemos στην 3η θέση (69+2 έδρες) διαψεύδοντας τις προσδοκίες που είχε το επιτελείο του Πάμπλο Ιγκλέσιας. Σε πρώτη ανάγνωση, οι ψηφοφόροι, επηρεασμένοι και από τις διεθνείς εξελίξεις και το Brexit πρτοτίμησαν να ενισχύσουν τον Μαριάνο Ραχόι, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση. Σημαντικό στοιχείο πάντως για την άνοδο Ραχόι σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές ήταν και η μεγάλη αποχή των ψηφοφόρων, περίπου 40%.
Τελικά οι Σοσιαλιστές βρίσκονται στην 2η θέση των προτιμήσεων και για την ώρα δεν φαίνεται πως θα υπάρξουν διαδικασίες αλλαγής ηγεσίας. Το κόμμα του Πέδρο Σάντσεθ άντεξε τελικά και ο ίδιος ίσως γλιτώσει την καρέκλα του. Μεγάλος χαμένος της αναμέτρησης, ο Άλμπερτ Ριβέρα των Ciudadanos, το ποσοστό του οποίου συρρικνώθηκε.
Με την καταμέτρηση στο 84%, οι έδρες των κομμάτων έχουν ως εξής:
Λαϊκό Κόμμα 136 από 123 στις προηγούμενες εκλογές. Σοσιαλιστικό Κόμμα 88 (90) Unidos Podemos 71 (69 +2) Ciudadanos 30 (40)
Τα υπόλοιπα περιφερειακά κόμματα, κυρίως από τη Χώρα των Βάσκων, την Καταλονία και τα Κανάρια Νησιά κινήθηκαν περίπου στα ίδια επίπεδα με αυτά της κάλπης του 2015. Υπενθυμίζεται ότι η αυτοδυναμία είναι 176 έδρες (επί συνόλου 350).
Oι Ισπανοί είχαν ήδη ταχθεί υπέρ μιας αλλαγής, τιμωρώντας τα δύο μεγάλα κόμματα που δίνουν τον τόνο στη δημοκρατική ζωή της χώρας εδώ και περισσότερα από 30 χρόνια, όμως σήμερα φαίνεται πως ενεργοποιήθηκαν τα πιο συντηρητικά αντανακλαστικά, ενώ καταλυτικό ρόλο είχε και η αποχή.
Εν πάσει περιπτώσει, η επόμενη μέρα δεν είναι "στρωμμένη με ροδοπέταλα" καθώς απαιτούνται πάλι συναινέσεις που, ως πρότινος, φάνταζαν δύσκολες.
Υπενθυμίζεται πως τους προηγούμενους έξι μήνες δεν κατέστη δυνατός ο σχηματισμός μιας νέας κυβέρνησης. Κανένας δεν ήθελε τον σχηματισμό μιας νέας κυβέρνησης του συντηρητικού κόμματος του Μαριάνο Ραχόι, το οποίο κατηγορείται σε πολλές υποθέσεις διαφθοράς, ενώ οι Σοσιαλιστές και το Podemos δεν κατάφεραν να καταλήξουν σε συμφωνία για τον σχηματισμό ενός συνασπισμού, ο οποίος θα μπορούσε να αναλάβει αυτός τα ηνία της χώρας.
