Ο μεγαλύτερος φόβος ενός στρατηγού είναι να κληθεί να αντιμετωπίσει ένα πανίσχυρο τακτικό στρατό και στα νώτα του να δέχεται επιθέσεις από αντάρτες… Πόσο μάλλον όταν αιφνιδιάζεται από τις… τακτικές του ισχυρού στρατού και παράλληλα έχει υποτιμήσει την ισχύ και αποτελεσματικότητα των ανταρτών. Τότε βρίσκεται προ δυσάρεστων εκπλήξεων και προκειμένου να αποφύγει την ολοκληρωτική κύκλωση, προτιμά να παραχωρήσει ζωτικό χώρο και προσφύγει σε υποχωρητικούς ελιγμούς. Η εν λόγω ανάλυση με… στρατιωτικούς όρους βρίσκει εφαρμογή στην περίπτωση του Αλέξη Τσίπρα.
Ο πρωθυπουργός, ο φύσει και θέσει «στρατηγός» της κυβέρνησης, έχει να αντιμετωπίσει δύο ισχυρά μέτωπα και μοιάζει αιφνιδιασμένος από την τροπή που έχουν λάβει τα πράγματα. Τον ρόλο του πανίσχυρου τακτικού στρατού διαδραματίζουν στην προκειμένη περίπτωση οι εκπρόσωποι των δανειστών, που έχουν υιοθετήσει άκρως επιθετικό στυλ και δείχνουν διατεθειμένοι να φτάσουν τα πράγματα στα άκρα, σε ό,τι αφορά στην δεύτερη αξιολόγηση.
Η κυβέρνηση δεν ανέμενε τέτοιους είδους σκλήρυνση της στάσης των δανειστών και κατά τα ψέματα πιάστηκε εξ’ απήνης, αναφορικά με τις πραγματικές προθέσεις και την «φόρμα» διαπραγμάτευσης που ακολουθούν οι εκπρόσωποι των Θεσμών.
Η ουσία της αντιπαράθεσης
Ωστόσο αυτό που δεν «μέτρησε» στη σωστή του διάσταση το Μαξίμου και κυρίως ο πρωθυπουργός, είναι το αντάρτικο που δημιουργείται εντός του κόμματος με αιχμή την παραμονή ή μη στο υπουργείο Ενέργειας του Πάνου Σκουρλέτη.
Στην πραγματικότητα το θέμα δεν είναι αν θα διατηρήσει το χαρτοφυλάκιο του ο μέχρι πρόσφατα στενός συνεργάτης του κ. Τσίπρα, ο οποίος έχει διαφοροποιηθεί πολλές φορές από την κυβερνητική γραμμή σε θέματα αποκρατικοποιήσεων. Το ζήτημα που έχει ανακύψει έχει υπόβαθρο τις αποκρατικοποιήσεις -ειδικότερα στον τομέα της ενέργειας - και κατά πόσο η κυβέρνηση θα υλοποιήσει χωρίς παρεκκλίσεις τις επιταγές των δανειστών.
Η μέχρι τώρα στάση του κ. Σκουρλέτη και οι αντιρρήσεις που εκφράζει όσον αφορά την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, είχαν ως συνέπεια τον αποκλεισμό του από τις πρωθυπουργικές προτάσεις για την Πολιτική Γραμματεία, αλλά και τη διαρροή σεναρίων περί απομάκρυνσής του από το υπουργείο.
Η ισχυρή τάση των «53+» που επί της ουσίας αποτελεί την μοναδική σοβαρή αντιπολιτευτική φωνή εντός του ΣΥΡΙΖΑ, τάχθηκε ευθέως και δημόσια υπέρ της παραμονής Σκουρλέτη στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Στην ίδια γραμμή διαφωνιών, σχετικά με το επίμαχο θέμα των αποκρατικοποιήσεων, το οποίο αποτέλεσε την «πέτρα» του σκανδάλου ανάμεσα σε Μαξίμου και Σκουρλέτη, βρίσκονται και άλλα στελέχη και τάσεις εντός του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό είναι κάτι που ανησυχεί ιδιαίτερα τον πρωθυπουργό και τους στενούς του συνεργάτες, που δεν επιθυμούν το «αντάρτικο» να αποκτήσει μια τέτοια δυναμική, που να μπορεί να επιβάλει επιλογές πολιτικής στην κυβέρνηση, ή να απειλεί ευθέως την κυβερνητική ισορροπία αλλά και την εν γένει εύρυθμη λειτουργία του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι πλέον προφανές ότι η «πληγή» άνοιξε και τα μηνύματα για τις πρωθυπουργικές επιλογές είναι ισχυρά. Πως αλλιώς να ερμηνευτεί το γεγονός ότι το κόμμα γύρισε την πλάτη στις προτάσεις του πρωθυπουργού για την Πολιτική Γραμματεία, που άκουγαν στα ονόματα Όλγα Γεροβασίλη και Αριστείδης Μπαλτάς;
Η στάση Τσίπρα
Προς το παρόν ο Αλέξης Τσίπρας αποφάσισε, τουλάχιστον σε ότι αφορά στην αντιμετώπιση του «αντάρτικου», να χαμηλώσει τους τόνους και να επανεξετάσει με νηφαλιότητα και «καθαρό» μυαλό την κατάσταση. Ηδη από το Μαξίμου διαρρέεται ότι ο ανασχηματισμός πήρε αναβολή για μία εβδομάδα, καθώς προέχει η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για τις τηλεοπτικές άδειες.
Πρόφαση ή όχι, το Μέγαρο Μαξίμου θέλει να κερδίσει χρόνο, προκειμένου ενδεχομένως να αναθεωρήσει σκέψεις και προτάσεις ενόψει του επικείμενου ανασχηματισμού, με απώτερο στόχο να σβήσει τη «φωτιά» που πάει να ανάψει στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και της κυβέρνησης.
