Τις τελευταίες μέρες πολλοί είναι εκείνοι που προσπαθούν να ερμηνεύσουν την απόφαση του ρώσου προέδρου να αποσύρει δυνάμεις του απο την Συρία. Με μια απρόσμενη, για την πλειοψηφία των ηγετών των χωρών που εμπλέκονται στην κρίση της Συρίας, απόφασή του ο πρόεδρος Πούτιν διέταξε το βράδυ τον Υπ. Άμυνας της χώρας του, Σεργκέι Σοϊγκού, να αρχίσει τη διαδικασία απόσυρσης του βασικού όγκου της στρατιωτικής δύναμης στη Συρία.
Η πρώτη αντίδραση που έφθασε στη Μόσχα από δυτικές πρωτεύουσες ήταν από τον ΥπΕξ της Γερμανίας, ότι η αποχώρηση θα ασκήσει πίεση στον Πρόεδρο Ασαντ στις συνομιλίες με τη συριακή αντιπολίτευση στη Γενεύη και θα οδηγήσει σε μια σοβαρή προσπάθεια διαλόγου για τη μετάβαση στην πολιτική διευθέτηση.
Διπλωματικός ελιγμός ή λύση ανάγκης;Πέρυσι, η Ρωσία απολάμβανε την λάμψη της προσάρτησης της Κριμαίας και της επιθετικότητάς της στην Donbas. Η οικονομία, αν και στάσιμη, έμοιαζε σταθερή. Ο Πούτιν επικρατούσε επί των Δυτικών πολιτικών και των εσωτερικών επικριτών του. Η δημοτικότητά του ήταν στα ύψη.
Τώρα μόνο η δημοτικότητά του παραμένει˙ όλα τα άλλα έχουν γυρίσει προς το χειρότερο. Η Κριμαία και η Donbass είναι οικονομικά κολαστήρια και μαύρες τρύπες για τους ρωσικούς πόρους. Ο πόλεμος με την Ουκρανία είναι σε αδιέξοδο. Οι τιμές της ενέργειας καταρρέουν και η ρωσική οικονομία βρίσκεται σε ύφεση.
Τα κατασταλτικά οικονομικά μέτρα του Πούτιν κατά της Ουκρανίας , της Τουρκίας και της Δύσης έχουν θίξει μόνο την ρωσική οικονομία περαιτέρω. Εν τω μεταξύ, η προοπτική να βαλτώσει η παρέμβαση στην Συρία ήταν ορατή.
Τα πράγματα είναι μάλλον πολύ χειρότερα για την Ρωσία από όσο υπονοεί αυτή η πρόχειρη παράθεση των αρνητικών τάσεων. Η χώρα διέρχεται κρίση και οι περιπέτειες της εξωτερικής πολιτικής της Ρωσίας στην Ουκρανία και την Συρία μόνο τις επιδεινώνουν.
Πρώτον, η ρωσική οικονομία είναι σε ελεύθερη πτώση. Το ότι οι τιμές του πετρελαίου και του φυσικού αερίου είναι απίθανο να αυξηθούν πολύ σύντομα είναι αρκετά κακό. Πολύ χειρότερα, η εξαρτώμενη από την ενέργεια οικονομία της Ρωσίας δεν έχει μεταρρυθμιστεί, είναι μη ανταγωνιστική και μη-εκσυγχρονισμένη και θα παραμείνει έτσι για όσο διάστημα λειτουργεί ως μηχανή παραγωγής πλούτου για την πολιτική ελίτ της Ρωσίας.
