Υπό πίεση βρίσκονται σήμερα οι τιμές όλων των δεκαετών κρατικών ομολόγων αναφοράς στην ευρωζώνη, εκτός από τα ελληνικά, που παραμένουν σταθερά, κερδίζοντας μάλιστα λίγο έδαφος.
Η αγορά προσπαθεί να αποκωδικοποιήσει τις δηλώσεις των κορυφαίων αξιωματούχων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, για να διαπιστώσει αν πράγματι επίκειται έναρξη της σταδιακής εξόδου από το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, που θα αποτελούσε σοβαρή δυσμενή εξέλιξη για τις αγορές δημοσίου χρέους.
Μετά τις πρόσφατες δηλώσεις του Μάριο Ντράγκι, που προκάλεσαν αναστάτωση, επειδή θεωρήθηκε ότι για πρώτη φορά ο πρόεδρος της ΕΚΤ «δείχνει» στην κατεύθυνση της εξόδου από το QE, δύο άλλα κορυφαία στελέχη έκαναν σχετικές δηλώσεις.
Ο Υβ Μερς, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ, τόνισε ότι ίσως χρειασθεί να γίνουν αλλαγές στη λίστα των κρατικών ομολόγων που αγοράζει η κεντρική τράπεζα, κάτι που ερμηνεύθηκε ως προαναγγελία μείωσης των αγορών «δυσεύρετων» γερμανικών ομολόγων και αύξησης στις αγορές τίτλων άλλων χωρών.
Ο επικεφαλής οικονομολόγος της ΕΚΤ, Πέτερ Πράετ, από τα «περιστέρια» του εποπτικού συμβουλίου της τράπεζας, άφησε να εννοηθεί ότι θα αργήσει η έξοδος από την ποσοτική χαλάρωση, υπογραμμίζοντας ότι η ΕΚΤ πρέπει να δείξει επιμονή στην προσπάθεια για αναθέρμανση του πληθωρισμού.
Σε αυτό το περιβάλλον ασάφειας για τις προθέσεις της ΕΚΤ, λίγο μετά τις 12.30 υποχωρούσαν οι τιμές των γερμανικών, γαλλικών, ολλανδικών, ιταλικών και πορτογαλικών ομολόγων, με τις αποδόσεις τους να «τσιμπάνε» κατά 5-6 μονάδες βάσης, ενώ σε αντίθετη πορεία, οριακής υποχώρησης, βρισκόταν η απόδοση των ελληνικών 10ετών ομολόγων, που πλέον διαπραγματεύονται με απόδοση χαμηλότερη από το 5,40%, προσεγγίζοντας το 5,30%.
Το μυστήριο της ανθεκτικότητας των ελληνικών τίτλων έχει μια απλή εξήγηση: οι προσδοκίες των επενδυτών δεν επηρεάζονται από όσα συζητούνται για το QE, αφού μέχρι νεοτέρας η Ελλάδα παραμένει εκτός προγράμματος και, από την άλλη, υπάρχει πάντα η αντίληψη της αγοράς ότι οι αποφάσεις του Eurogroup περιορίζουν δραστικά τα ρίσκα για τους ελληνικούς τίτλους.
