Τα χρονικά περιθώρια στενεύουν ασφυκτικά, πολλές εναλλακτικές επιλογές δεν υπάρχουν και η κυβέρνηση βρίσκεται τώρα μπροστά στο μεγάλο δίλημμα: Θα αποδεχθεί ένα επώδυνο συμβιβασμό – που θα είναι στην ουσία υποχώρηση από τις διακηρυγμένες θέσεις της - ή θα διακινδυνεύσει παράταση της αβεβαιότητας με πιθανότητα νέων εμπλοκών, ελπίζοντας σε μία πολιτική συμφωνία; Οποιαδήποτε επιλογή συνεπάγεται κόστος - οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό, το οποίο μάλιστα δεν μπορεί να αποτιμηθεί εκ των προτέρων.
Οι προσπάθειες συνεχίζονται λοιπόν χωρίς να υπάρχει ξεκάθαρη γραμμή πλεύσης, πέραν του ότι κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ – όπως και όλη η ελληνική κοινωνία – θα ήθελαν «και την πίτα απείραχτη και τον σκύλο χορτάτο».
Στο κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο ξέρουν βέβαια ότι πρέπει να θυσιάσουν κάποια κομμάτια της «πίτας» για να καθησυχάσουν τον… «σκύλο» των ΔΝΤ-Σόιμπλε. Εχουν περίπου αποφασίσει τι μπορούν να δώσουν σ’ αυτή τη φάση και τι μπορούν να υποσχεθούν για αργότερα. Όμως η προσφορά τους κρίνεται «φτωχή» από την άλλη πλευρά. Θα μπορούσαν να την βελτιώσουν, αλλά τότε θα είχαν να αντιμετωπίσουν εσωτερικές αντιδράσεις στον ΣΥΡΙΖΑ, προβλήματα στην κοινοβουλευτική ομάδα, σφοδρή πολεμική από την αντιπολίτευση και κοινωνική κατακραυγή μεταφραζόμενη σε πολιτικό κόστος.
Προτάσεις για συμβιβασμό
Στο EuroWorking Group που συνεδριάζει το απόγευμα, η ελληνική πλευρά θα παρουσιάσει ένα πακέτο προτάσεων για περικοπές στο αφορολόγητο και ένταξη της προσωπικής διαφοράς των συντάξεων σε «κόφτη» από το 2019. Στο ελληνικό σχέδιο προβλέπεται:
• Να νομοθετηθεί τώρα μία μια πρώτη μείωση του αφορολόγητου και να συμφωνηθεί ότι μελλοντικά θα γίνουν περαιτέρω περικοπές - αν χρειαστεί.
• Στον διευρυμένο μηχανισμό δημοσιονομικής διόρθωσης να προβλέπεται κατάργηση της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις, εφ’ όσον υπάρξει απόκλιση από τους στόχους των πρωτογενών πλεονασμάτων το 2020-2022
Στο κυβερνητικό επιτελείο εκτιμούν ότι με τις «υποχωρήσεις» αυτές μπορεί να ξεκινήσει να χτίζεται ένας συμβιβασμός, που δεν θα είναι πολύ επώδυνος. Πρώτος στόχος είναι βέβαια να δοθεί από το EWG το πράσινο φως για να επανέλθουν οι εκπρόσωποι των Θεσμών στην Αθήνα και να ξεκινήσει ο νέος κύκλος διαπραγμάτευσης πριν από τη συνεδρίαση του Eurogroup.
Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ
Πολλές ελπίδες δεν υπάρχουν. Ομως η κυβέρνηση δεν έχει άλλες επιλογές, όσο δεν αποφασίζει να «πετάξει λευκή πετσέτα» και να αποδεχθεί ό,τι ζητούν οι δανειστές, προκειμένου να κλείσει άρον-άρον η αξιολόγηση.
Το αναγνωρίζουν και στον ΣΥΡΙΖΑ, όπου υπάρχει μεν γκρίνια και δυσφορία, αλλά ελάχιστα είναι τα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας και της Κεντρικής Επιτροπής που τάσσονται υπέρ μια αδιάλλακτης στάσης στις διαπραγματεύσεις, που ενέχει τον κίνδυνο τελικής ρήξης και αναγκαστικής προσφυγής σε πρόωρες εκλογές.
Αυτό θα φανεί και στην επικείμενη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κυβερνώντος κόμματος, η οποία αναμένεται ότι θα επιβεβαιώσει τη στήριξη της στους χειρισμούς της κυβέρνησης, επιδεικνύοντας ρεαλισμό.
