Προκύπτει το παράδοξο, τώρα που φαίνεται να υποχωρεί η ακραία αβεβαιότητα που τόσο έπληξε την ιδιωτική οικονομία για μισή δεκαετία, το ΔΝΤ να καταγράφει τη σημασία της, αναφέρει ο ΣΕΒ στο εβδομαδιαίο δελτίο οικονομικών εξελίξεων σχολιάζοντας την τελευταία έκθεση βιωσιμότητας του χρέους από το Ταμείο.
«Μια επανάληψη της άσκησης βιωσιμότητας χρέους, λαμβάνοντας υπόψη τις (όχι και λίγες) μεταρρυθμίσεις που έχουν ήδη γίνει και δρομολογηθεί, αυτές που υπολείπονται, τη μείωση αβεβαιότητας και το αποτέλεσμα της προαναφερόμενης συζήτησης (για τη δομή των ασφαλιστικών εισφορών, της φορολογίας και των παροχών) θα μας επιτρέψει να επικεντρωθούμε σε ζητήματα που πραγματικά μπορούν να αλλάξουν την Ελλάδα προς το καλύτερο, αντί να αναλωνόμαστε σε συζητήσεις για μη-θέματα των εργασιακών σχέσεων όπως, ενδεικτικά, είναι οι ομαδικές απολύσεις και η ανταπεργία (λοκ-άουτ)», προσθέτει ο ΣΕΒ.
Εκτιμά ότι «η υποχώρηση της αβεβαιότητας θα έχει επίπτωση στην ανάκαμψη των επενδύσεων ειδικά σε ένα πλαίσιο στο οποίο αρκετές μεταρρυθμίσεις έχουν ήδη γίνει ή έχουν δρομολογηθεί», τονίζει πάντως ότι για το 2016 και κάτω από περιορισμούς στη κίνηση κεφαλαίων, είναι αμφίβολο κατά πόσον η αρνητική αποταμίευση των νοικοκυριών θα συνεχίσει να ενισχύει την οικονομική δραστηριότητα στον ίδιο βαθμό όπως και πέρυσι, μιας και εξαντλούνται τα αποθέματα ρευστού των νοικοκυριών.
Ο ΣΕΒ υπογραμμίζει ότι οι προτάσεις ελάφρυνσης του χρέους δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες και τις επιδιώξεις της χώρας μας, ώστε να αποκτήσει ένα σταθερό οικονομικό ορίζοντα για τα επόμενα χρόνια, αφού οι Ευρωπαίοι μετέθεσαν την οριστική λύση για το 2018, δηλαδή μετά τις εθνικές εκλογές της Γερμανίας και της Γαλλίας,.
Σημειώνει τέλος ότι «οι απαξιωτικές εκφράσεις που περιέχονται στη δήλωση του Eurogroup της 24-25/5/2016 καθώς και η δημιουργία του Ταμείου Δημόσιας Περιουσίας μόνο θλιβερές σκέψεις μπορούν να προκαλέσουν», ενώ δίνει συνέχεια στις δημόσιες αντιπαραθέσεις των προηγούμενων ημερών, σημειώνοντας ότι «δεν επιτρέπεται να λέγονται φράσεις από επίσημα χείλη, όπως αυτές περί προθέσεων του ΣΕΒ να περικόψει τις αμοιβές στον ιδιωτικό τομέα, ή ότι τα βάρη να μετακυλισθούν στους «μενουμευρωπαίους» ή να γίνονται μελέτες περί του «χαμηλού κόστους» μιας αποδεδειγμένα αντιπαραγωγικής και αναποτελεσματικής δημόσιας διοίκησης».
