Ο Διονύσης Τεμπονέρας, μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, κλήθηκε να σχολιάσει μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις στο εσωτερικό του δηλώνοντας για ακόμα μια φορά πως «Δεν θα είμαι υποψήφιος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ».
«Μπορεί οποιοσδήποτε να θέσει υποψηφιότητα και να είναι υποψήφιος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ», ανέφερε. «Το ότι εξελέγη ένας πρόεδρος από τη βάση δε σημαίνει ότι έχει ούτε λευκή επιταγή, ούτε κλειστό συμβόλαιο τριετίας ή τετραετίας, που του δίνει τη δυνατότητα να κάνει και να λέει ό,τι θέλει»
«Αλίμονο αν κάθε πρόεδρος, επειδή ακριβώς εκλεγόταν από τη βάση, μπορούσε να είναι ανεξέλεγκτος», εξήγησε και πρόσθεσε: «Τα γεγονότα του τελευταίου χρόνου οδήγησαν στη βίαιη μετάλλαξη, την πολιτική συρρίκνωση και στην αποϊδεολογικοποίηση ή απόσταση του χώρου από την ιστορική του παράδοση και ταυτότητα – Και αυτό χρεώνεται στον κ. Κασσελάκη»
Όπως επισήμανε αναφορικά με το αν μπορεί ο Στέφανος Κασσελάκης να είναι υποψήφιος Πρόεδρος του κόμματος στις διαδικασίες που θα ακολουθήσουν «Κατά την άποψή μου, μπορεί οποιοσδήποτε να θέσει υποψηφιότητα και να είναι υποψήφιος πρόεδρος. Από εκεί και πέρα βεβαίως, όταν υπάρχουν φαινόμενα ή γεγονότα, γιατί είναι μια διαδικασία σε εξέλιξη, όπου μέσα στη συζήτηση και την εσωκομματική μπαίνουν φράσεις περί κουκουλοφόρων, εκτροπής, πραξικοπήματος ή υπάρχουν άλλα γιουχαΐσματα ή μπούλινγκ, όπως είδαμε να συμβαίνει στα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας, εκεί τα πράγματα κατά την άποψή μου παρεκτρέπονται. Εκεί πρέπει τα θεσμοθετημένα όργανα, η Επιτροπή Δεοντολογίας δηλαδή, να παρέμβει και να μπορέσει να ασκήσει το έργο της. Μιλάω λοιπόν, πολιτικά και λέω ότι η ηγεσία του κ. Κασσελάκη τον τελευταίο χρόνο σημαδεύτηκε από γεγονότα που οδήγησαν σε μια πορεία από ιδεολογικοποίησης και πολιτικής συρρίκνωσης».
Και πρόσθεσε: «Και ότι εξελέγη ένας πρόεδρος από τη βάση δε σημαίνει ότι έχει ούτε λευκή επιταγή, ούτε κλειστό συμβόλαιο τριετίας ή τετραετίας, που του δίνει τη δυνατότητα να κάνει ό, τι θέλει και να λέει ό, τι θέλει. Υπάρχουν όργανα συνήθως στα αριστερά και δημοκρατικά κόμματα, όπως η Κεντρική Επιτροπή που είναι το ανώτερο όργανο και εκείνο το οποίο μπορεί να ελέγξει. Αλίμονο αν κάθε πρόεδρος, επειδή ακριβώς εκλεγόταν από τη βάση, μπορούσε να είναι ανεξέλεγκτος. Διότι, κατά τη διάρκεια της θητείας του αυτό καταλαβαίνετε που οδηγεί. Άρα λοιπόν, αυτό το ότι εξελέγη από τη βάση θα πρέπει να το δούμε. Αλλά πρέπει να δούμε και τις δικλείδες ασφαλείας που υπάρχουν και μέσα στο καταστατικό, προκειμένου να αποφεύγονται κατά την άποψή μου τέτοια ζητήματα. Όμως, εγώ μένω στο πολιτικό του πράγματος και λέω ότι τον τελευταίο χρόνο είχαμε γεγονότα τα οποία οδήγησαν στη βίαιη μετάλλαξη, την πολιτική συρρίκνωση και στην αποϊδεολογικοποίηση ή απόσταση, αν θέλετε, του χώρου από την ιστορική του παράδοση και ταυτότητα και αυτό κατά την άποψή μου χρεώνεται στον κ. Κασσελάκη».
Εν συνεχεία, ανέφερε «Η εικόνα δεν είναι καλή, αυτό είναι βέβαιο. Και μάλιστα δημιουργεί μια αποστροφή προς την υπόλοιπη κοινωνία, η οποία αντιμετωπίζει ακριβώς τα προβλήματα των πολιτικών της Νέας Δημοκρατίας και της κυβέρνησης. Δυστυχώς, όχι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ, θα έλεγα εγώ, αλλά και άλλα κόμματα του ευρύτερου αριστερού και προοδευτικού χώρου φαίνεται να μην έχουν διαβάσει με σαφήνεια το μήνυμα των ευρωπαϊκών εκλογών. Κατά την άποψή μου, εκεί θα έπρεπε να έχουμε εστιάσει και όχι σε εσωστρεφείς διαδικασίες και αντιπαραθέσεις που ελάχιστα αφορούν τον κόσμο».
Και σημείωσε: «δεν αναφέρομαι κυρίως σε όσα γίνονται και στις εσωτερικές διαμάχες. Αναφέρομαι στη μεγάλη εικόνα που τη διαπιστώνουμε και από τις δημοσκοπήσεις, οι οποίες έχουν δει το φως της δημοσιότητας, ότι δηλαδή παρά την πολύ κακή εικόνα που υπάρχει στον ΣΥΡΙΖΑ, και το ΠΑΣΟΚ δεν φαίνεται να έχει κεφαλαιοποιήσει καθόλου ή σχεδόν καθόλου την όποια φθορά της κυβέρνησης βεβαίως, αλλά και της κατάστασης που επικρατεί στην αξιωματική αντιπολίτευση. Και με αυτό λοιπόν, θέλω να πω ότι ακριβώς δεν φαίνεται να διαβάσαμε το μήνυμα των εκλογών. Πράγματι, υπάρχει μια ρευστοποίηση στο κομματικό και πολιτικό σύστημα. Υπάρχει, ένας τεράστιος κόσμος, ο οποίος απέχει από την εκλογική διαδικασία και τα κόμματα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Αυτό συμβαίνει γιατί ξεκινάμε την όποια ανάλυσή μας, λανθασμένα και δεν κάνουμε την εξής πολύ απλή παραδοχή, που είναι ότι κανένα κόμμα (στον) αριστερό και πρωτοπόρο, σήμερα, μόνο του δεν μπορεί να ανατρέψει την υπάρχουσα κατάσταση».
Έπειτα, υπογράμμισε «Έχω έγκαιρα διαφοροποιηθεί και διαφωνήσει ανοικτά το τελευταίο χρόνο με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ μετά την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα και βεβαίως τα προβλήματα τα οποία προϋπήρχαν. Θέλω να είμαι δίκαιος και ειλικρινής. Δεν ευθύνεται για όλα ο τέως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Κασσελάκης. Ο τελευταίος χρόνος όμως, σημαδεύτηκε από διασπάσεις, από αναζητήσεις εσωτερικών εχθρών, από έντονα φαινόμενα παραπολιτικής, από μια ηρωική ασάφεια και από μία βίαιη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε κάτι απροσδιόριστο. Τότε ήταν λογικό να εκφραστεί και εκφράστηκε σε πάρα πολλές περιόδους μέχρι σήμερα. Το συνέδριο του Φεβρουαρίου δεν έλυσε κανένα απολύτως ζήτημα, ούτε προέβη σε μια ιδεολογική και προγραμματική ανασυγκρότηση. Και βεβαίως φτάσαμε στο αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, όπου εκεί ο πήχης δεν περάστηκε. Και προφανώς το 14,9% δεν μπορεί να είναι κάτι το οποίο μας κάνει χαρούμενους και μας εκφράζει. Βέβαια τα προβλήματα, όπως είπα και προηγουμένως, είναι πολύ μεγαλύτερα. Θεωρώ λοιπόν, ότι υπάρχει ένα τεράστιο ιδεολογικό, προγραμματικό και οργανωτικό έλλειμμα στο ΣΥΡΙΖΑ και αυτό κάνει την κατάσταση της όποιας ανασύνταξης πάρα πολύ δύσκολο».
Τέλος, όσο για το αν υπάρχει λύση σε όλο αυτό που γίνεται στο ΣΥΡΙΖΑ ή μιλάμε για ένα τέλος εποχής του, ο κ. Τεμπονέρας δήλωσε «Θεωρώ ότι το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, η τεράστια αποχή, έχει ρευστοποιήσει πλήρως όλο το πολιτικό και κομματικό σύστημα. Προφανώς αυτό επηρεάζει πολύ περισσότερο τα κόμματα του προοδευτικού χώρου, διότι φαίνεται δεξαμενές της Δεξιάς να είναι πολύ πιο στιβαρές και να μπορούν ανά πάσα στιγμή να αποτελέσουν εκλογικές εφεδρείες, όποτε και αν προκηρύξει η Νέα Δημοκρατία τις εκλογές. Όμως, είναι προφανές ότι εδώ και η ελληνική Αριστερά στο σύνολό της, στην ευρεία της έννοια, επηρεάζεται από μια παγκόσμια δύναμη που έχει η Αριστερά αυτή τη στιγμή να διατυπώσει ολοκληρωμένη εναλλακτική κυβερνητική πρόταση. Αυτό δεν σημαίνει όμως, ότι δεν μπορούμε να συντάξουμε ένα δημοκρατικό μέτωπο, το οποίο πράγματι μπορεί, στα πρότυπα αυτού που συνέβη στη Γαλλία, να αποδώσει μια ολοκληρωμένη εναλλακτική. Και αυτό, αν θέλετε, είναι το κρίσιμο. Οι πολίτες για να συμμετάσχουν και για να μπορέσουν να επανέλθουν στην πολιτική διαδικασία, να ξαναδούν με διαφορετικό μάτι τα κόμματα θα πρέπει να δουν μια προοπτική κυβερνησιμότητας».
Και κατέληξε: «Βεβαίως, χρειαζόμαστε τις προτάσεις, τις ιδέες, τις αξίες, όπως και εναλλακτικές θέσεις, αλλά το κρίσιμο είναι να δώσουμε μια κυβερνητική προοπτική. Την επόμενη μέρα άλλωστε ο κόσμος θέλει να έχει μια κυβέρνηση που θα κάνει τη ζωή του καλύτερη. Όσο βλέπει ο λαός, οι ευρύτερη προοδευτικοί πολίτες ότι με την ψήφο τους, επειδή πολλά ή 4 5 κόμματα στοιβάζονται στη ζώνη του 8 με 14%, άρα, όποιο κόμμα και να ψηφίσει ξέρει πολύ καλά ότι η κυβέρνηση την επόμενη μέρα δεν μπορεί να βγει και φοβάμαι ότι θα απέχει από τη διαδικασία και η απογοήτευση θα κυριαρχεί. Ή θα αναλωνόμαστε σε αυτά τα μικρά και όχι στη μεγάλη εικόνα. Η λύση λοιπόν, είναι ακριβώς αυτή να αρχίσει ο διάλογος (…). Και χωρίς αξίες και αρχές, χωρίς ένα επαναπροσδιορισμό στο σήμερα, αυτή τη στιγμή, αν δεν κατορθώσουμε αυτό, φοβάμαι ότι μοναδικά ωφελημένος θα είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι δυνάμεις της δεξιάς και δυστυχώς και της ακροδεξιάς. Δεν πρόκειται να ανακάμψει ο προοδευτικός χώρος αυτή τη στιγμή, αν δεν χτίσει γερά θεμέλια. Και δεν βλέπω κομματικό σχηματισμό-για να είμαι ειλικρινής, αυτή τη στιγμή τουλάχιστον-που να κάνει τη συζήτηση αυτή. Και το ΠΑΣΟΚ, κατά την άποψή μου, κάνει το ίδιο λάθος το οποίο έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ πριν από ένα χρόνο (…)».
