Τον Νοέμβριο η Hudson Bay Capital δημοσίευσε ένα έγγραφο 41 σελίδων, που περιέγραφε ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης του παγκόσμιου εμπορικού συστήματος, με μια δελεαστική προοπτική για τη Wall Street. Πολύπλοκο και πυκνό, το «Οδηγός Χρήσης για την Αναδιάρθρωση του Παγκόσμιου Εμπορικού Συστήματος» αγγίζει θέματα από το αμερικανικό χρέος και τα επιτόκια, μέχρι την επαναφορά της μεταποίησης στις ΗΠΑ, έχοντας όμως ως κεντρική ιδέα ένα «Σύμφωνο του Mar-a-Lago», το οποίο επικεντρώνεται στην αντιμετώπιση της «υπερτίμησης» του δολαρίου.
Ο συγγραφέας του, Στίβεν Μίραν, υποστήριξε ότι αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει μια «πολυμερή νομισματική συμφωνία του 21ου αιώνα». «Πολλοί υποστηρίζουν ότι οι δασμοί είναι εξαιρετικά πληθωριστικοί», έγραψε σε άλλο σημείο, αλλά «δεν είναι απαραίτητο να συμβαίνει αυτό», ειδικά αν τα νομισματικά ζητήματα αντιμετωπιστούν ταυτόχρονα.
Η ιδέα γρήγορα απέκτησε δυναμική στη Wall Street, με εξέχοντες αναλυτές, όπως ο Τζιμ Μπιάνκο της Bianco Research, να προτρέπουν τους επενδυτές να τη μελετήσουν. Ο Μπιάνκο δήλωσε τον Φεβρουάριο ότι το έγγραφο ήταν ένδειξη πως η νεοσύστατη κυβέρνηση «σκέφτεται σε πολύ μεγάλη κλίμακα», όπως το έθεσε στο podcast MacroVoices.
Η θέση του Μίραν ενισχύθηκε περαιτέρω όταν επιλέχθηκε να ηγηθεί του Συμβουλίου Οικονομικών Συμβούλων του Τραμπ, του εσωτερικού think tank του Λευκού Οίκου.
Από τη θεωρία στην πράξη
Το πρόβλημα, τουλάχιστον μέχρι τώρα, είναι ότι το πλήρες σχέδιο που περιγράφεται στο έγγραφο δεν αντικατοπτρίζεται στις πράξεις της κυβέρνησης.
Ο Τραμπ στοχεύει ξεκάθαρα στην ανατροπή του παγκόσμιου εμπορικού συστήματος και έχει προχωρήσει με ταχύτητα στο σκέλος των δασμών, όμως το αντίστοιχο νομισματικό σκέλος έχει παραμείνει στάσιμο. Μάλιστα, ο ίδιος έχει εκφράσει σκεπτικισμό σχετικά με το ζήτημα από τότε που ανέλαβε την εξουσία.
Ο ίδιος ο Μίραν αναγνώρισε αυτή την απόκλιση στις πρόσφατες δηλώσεις του. Μιλώντας στην Washington Post είπε:
Όποιος νομίζει ότι αυτό που έγραψα τον Νοέμβριο είναι η πολιτική ατζέντα που εφαρμόζουμε κρυφά αυτή τη στιγμή, απλώς ψάχνει κάτι να γράψει
Σε συνέντευξή του στο Bloomberg, ο ιδιος σχολίασε, ότι οι ιδέες του έχουν ποικίλους βαθμούς δυσκολίας στην εφαρμογή τους: «Κάποιες είναι εύκολες, κάποιες είναι δύσκολες», ενώ υποβάθμισε τη σημασία του εγγράφου, λέγοντας ότι ο Τραμπ «εστιάζει αποκλειστικά» στους δασμούς αυτή τη στιγμή.
Παρόλα αυτά, το έγγραφο εξακολουθεί να αποτελεί σημείο αναφοράς για τους επενδυτές, οι οποίοι αναζητούν μια αχτίδα αισιοδοξίας εν μέσω της αβεβαιότητας που δημιουργούν η αστάθεια των αγορών, ο επίμονος πληθωρισμός και ο φόβος μιας επικείμενης ύφεσης, ενώ ο Τραμπ προετοιμάζει την εκστρατεία του για τη «Ημέρα Απελευθέρωσης» στις 2 Απριλίου.
Ο ιστορικός του Πανεπιστημίου Columbia, Άνταμ Τουζ, έφτασε στο σημείο να συγκρίνει την εμμονή των αγορών με το έγγραφο του Μίραν με το Σύνδρομο της Στοκχόλμης - την ψυχολογική κατάσταση στην οποία ένας όμηρος αναπτύσσει θετικά συναισθήματα προς τον απαγωγέα του. Χαρακτηριστικό είναι αυτό που έγραψε στο Substack του:
Ας το ονομάσουμε Σύνδρομο του (Συμφώνου του) Mar-a-Lago
Τι πρότεινε ο Μίραν
Στην ανάλυσή του, ο Μίραν υποστήριξε, ότι η αντιμετώπιση του ζητήματος του δολαρίου θα μπορούσε να ωφελήσει τις ΗΠΑ σε πολλαπλά επίπεδα, από το εθνικό χρέος και την εθνική ασφάλεια μέχρι την ανταγωνιστικότητα των αμερικανικών επιχειρήσεων.
Ο στόχος του ήταν να διατηρηθεί το δολάριο ως το κυρίαρχο αποθεματικό νόμισμα παγκοσμίως, ενώ ταυτόχρονα να διορθωθεί η «υπερτίμησή» του, η οποία πλήττει τη μεταποίηση στις ΗΠΑ.
Πρότεινε, λοιπόν, μια «πολυμερή προσέγγιση», όπου η Ουάσιγκτον θα μπορούσε να πείσει άλλες χώρες να βοηθήσουν στην υποτίμηση του δολαρίου, προσφέροντας σε αντάλλαγμα εγγυήσεις ασφαλείας ή την άρση τιμωρητικών δασμών.
Ωστόσο, είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν άλλες χώρες θα αποδέχονταν κάτι τέτοιο.
Ο Μίραν υποστήριξε, επίσης, ότι αν οι ΗΠΑ δεν καταφέρουν να πείσουν άλλες χώρες, η κυβέρνηση θα μπορούσε να δράσει μονομερώς, αρκεί να είναι «δημιουργική». Μάλιστα, υπέδειξε ως πιθανό εργαλείο τον Νόμο περί Διεθνών Οικονομικών Εξουσιών Έκτακτης Ανάγκης του 1977 (IEEPA).
Αλλά μέχρι στιγμής, ο Τραμπ έχει χρησιμοποιήσει τον νόμο αυτό αποκλειστικά για την επιβολή δασμών σε Κίνα, Καναδά και Μεξικό, χωρίς καμία σημαντική δράση στο μέτωπο του νομίσματος.
Οι αντικρουόμενες θέσεις του Τραμπ
Ο Τραμπ συχνά υπόσχεται ότι θα διατηρήσει το «πανίσχυρο δολάριο» ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα.
Ωστόσο, σε άλλες περιστάσεις, έχει αφήσει να εννοηθεί ότι η ισοτιμία του δολαρίου δημιουργεί «τεράστιο βάρος» για τις αμερικανικές επιχειρήσεις και έχει εκφράσει ενδιαφέρον για πιθανή υποτίμησή του.
Παρόλα αυτά, μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει καμία σοβαρή προσπάθεια από τον Λευκό Οίκο για την εφαρμογή μιας τέτοιας πολιτικής, παρά τη συνεχιζόμενη αισιοδοξία των αγορών.
Σε πρόσφατες δηλώσεις του στο Bloomberg, ο Μίραν φάνηκε να διασκεδάζει με το γεγονός ότι εξακολουθεί να ερωτάται για το έγγραφό του, λέγοντας ότι η θεωρία του «έχει αποκτήσει δική της ζωή, παρά τις προθέσεις μου».
Ωστόσο, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να εξεταστεί αργότερα η νομισματική πτυχή της πρότασής του:
«Θα μπορούσε να συζητηθεί στο μέλλον; Σίγουρα», είπε.
