Να μην αφήσουν την χώρα να γυρίσει στα χρόνια της κρίσης, ζητεί ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, μέσω άρθρου του στην Εφημερίδα των Συντακτών, τονίζοντας πως η Νέα Δημοκρατία, απειλεί να "ξηλώσει από τη ρίζα κάθε σπόρο κοινωνικής δικαιοσύνης που ρίξαμε αυτά τα χρόνια, στην εργασία, την υγεία, την παιδεία, την πρόνοια, μέχρι τα δικαιώματα και την εξωτερική πολιτική".
"Ο πολιτικός χρόνος στην Ελλάδα της κρίσης ήταν πρωτόγνωρα πυκνός. Οι τεκτονικές αλλαγές που συνέβησαν στη χώρα από το 2010 μέχρι σήμερα μοιάζουν σαν να έχουν συμβεί πολλά χρόνια πριν.
Η Ελλάδα πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά άλλαξε.
Η Αριστερά έγινε αυτά τα χρόνια η κινητήρια δύναμη των εξελίξεων.
Της συνέβησαν, μας συνέβησαν, μέσα σε λίγα χρόνια γεγονότα που απασχολούν επί αιώνες το αριστερό κίνημα.
Μαχητική αντιπολίτευση, κυβέρνηση, συμβιβασμός, επανεκκίνηση, ξανά μάχες από θέσεις διακυβέρνησης, υλοποίηση πολιτικών για τη βελτίωση της θέσης των λαϊκών τάξεων. Ολα αυτά όχι σε δεκαετίες, αλλά σε λιγότερο από έξι χρόνια.
Ομως, μετά τον πρώτο σταθμό, στον οποίο φτάσαμε με μεγάλη προσπάθεια και θυσίες του λαού, έχουμε μπροστά μας νέες προκλήσεις.
Η επιστροφή στην κανονικότητα φυσικά επιβραδύνει τον καταιγισμό των εξελίξεων και τα πράγματα γίνονται πλέον πιο σαφή, πιο συγκεκριμένα.
Η νέα κατάσταση της μεταμνημονιακής Ελλάδας επιτάσσει νέα καθήκοντα για την Αριστερά, τον προοδευτικό κόσμο και κάθε δημοκρατικό πολίτη.
Μέχρι σήμερα το πρώτιστο καθήκον ήταν να αποκρούσουμε την επίθεση, να κρατήσουμε όρθιες τις λαϊκές τάξεις, τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Το κάναμε στον δρόμο, στη Βουλή, στα υπουργεία. Τα μέσα άλλαζαν, αλλά ο σκοπός παρέμενε ίδιος.
Σήμερα αυτό έχει αλλάξει.
Η Αριστερά δεν κρίνεται από την ικανότητά της μόνο να φυλάει Θερμοπύλες, αλλά κυρίως την ικανότητά της να δημιουργήσει. Να υλοποιήσει το δικό της πρόγραμμα, ένα σχέδιο προοδευτικής διακυβέρνησης, ριζοσπαστικών τομών και δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων σε όλους τους τομείς.
Πολλές φορές αναφέρω στις ομιλίες μου ότι δεν ζητάμε δεύτερη ευκαιρία, αλλά την πρώτη, για να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε χωρίς το ασφυκτικό πλαίσιο των καταναγκασμών και των εξαρτήσεων ένα σχέδιο βασισμένο στις αρχές και τις αξίες μας αλλά και στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και της χώρας στην αυγή της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα.
Η Αριστερά έγινε η κινητήρια δύναμη των εξελίξεων
Αυτή η αναφορά μου δεν συνιστά ρητορική υπερβολή.
Αλλά αποτυπώνει μια βαθιά πεποίθηση δικιά μου αλλά –πιστεύω– και κάθε αριστερού και προοδευτικού πολίτη.
Η Αριστερά κυβέρνησε με εντιμότητα και σεβασμό στις θυσίες του λαού, διαχειρίστηκε με επιτυχία πρωτοφανείς καταστάσεις, έκανε συμβιβασμούς, αναγκάστηκε να εφαρμόσει πολιτικές πέρα και έξω από τη δικιά της λογική, έδωσε όμως ανάσα στις λαϊκές τάξεις, προχώρησε σε σημαντικές τομές, έβγαλε τελικά τη χώρα από τα μνημόνια.
Επομένως, πιστεύω ότι η Αριστερά απέδειξε ότι μπορεί να κυβερνά.
Αλλά τώρα ήρθε επιτέλους η ώρα να κυβερνήσει και με το δικό της πρόγραμμα.
Ενα πρόγραμμα που έχει στο επίκεντρο την εργασία. Με ακόμα περισσότερες δουλειές και με καλύτερους μισθούς και συνθήκες εργασίας για κάθε εργαζόμενο. Με σεβασμό στο 8ωρο, χωρίς απλήρωτες υπερωρίες και μαύρη εργασία.
Με μια ανάπτυξη για όλους με σεβασμό στο περιβάλλον.
Ανάπτυξη δίκαιη και βιώσιμη, στην οποία η παραγωγή νέου πλούτου έχει την ίδια σημασία με την αναδιανομή του.
Ανάπτυξη που έχει όρια στην εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και εναρμονίζεται με την παγκόσμια ανάγκη για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Με ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα. Οχι τον ανορθολογισμό των μνημονίων που φόρτωσε έμμεσους, άμεσους, έκτακτους φόρους χωρίς σχέδιο και χωρίς καμία δικαιοσύνη, απλά για να βγαίνουν οι αριθμοί.
Δίκαιο σύστημα σημαίνει ελάφρυνση των βαρών και σταθερό φορολογικό πλαίσιο. Λιγότεροι φόροι, αλλά μεγαλύτερη συνεισφορά από τον μεγάλο πλούτο, μικρότερη από τη μεσαία τάξη και τα λαϊκά στρώματα.
Σταθερή ροή πόρων για να κατευθύνονται στην Υγεία, την Παιδεία, την Πρόνοια, τις κοινωνικές δομές.
Για να τελειώνει το ράβε-ξήλωνε, οι περικοπές και τα μπαλώματα.
Τώρα έχουμε μπροστά μας μια απόφαση ζωής
Με ασφάλεια και αλληλεγγύη για όλη την κοινωνία.
Ισχυρό κοινωνικό κράτος, δίκαιο και βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα που εξασφαλίζει ένα καλύτερο επίπεδο διαβίωσης για τους σημερινούς συνταξιούχους και διασφαλίζει το μέλλον των επόμενων.
Με ένα κράτος σύγχρονο, λειτουργικό και δημοκρατικό. Με παρεμβάσεις για τη βελτίωση της καθημερινότητας κάθε πολίτη αλλά και βαθιές ριζοσπαστικές τομές στο Σύνταγμα και τους νόμους σε προοδευτική κατεύθυνση.
Η προοπτική της υλοποίησης αυτού του σχεδίου, σήμερα απειλείται.
Από μια Δεξιά που έχει πάψει εδώ και χρόνια να κρατά τα προσχήματα.
Η Ν.Δ. του κ. Μητσοτάκη επί τρία χρόνια διεξήγε έναν πόλεμο χωρίς αρχές, με ψέμα, λάσπη, fake news, συντονισμένες επιθέσεις από έναν πρωτοφανή σε όγκο και σφοδρότητα καθεστωτικό επικοινωνιακό μηχανισμό.
Διεξήγε έναν αγώνα με στόχο την εκδίκηση, με βαθιά ιδεολογικά χαρακτηριστικά, αλλά και ιστορικά κόμπλεξ.
Η Δεξιά σήμερα δεν θέλει να επιστρέψει απλά για να ισχυριστεί ότι δικαιώθηκε ιστορικά.
Αλλά για να ξεπλύνει ένα καθεστώς 40 ετών που χρεοκόπησε τη χώρα και να ισχυριστεί ότι δεν υπάρχει καμία εναλλακτική.
Για να επαναφέρει τον αυταρχισμό, όχι απλά με τη μορφή της καταστολής των αγώνων, αλλά και ως τρόπο άσκησης εξουσίας.
Να ξηλώσει από τη ρίζα κάθε σπόρο κοινωνικής δικαιοσύνης που ρίξαμε αυτά τα χρόνια, στην εργασία, την υγεία, την παιδεία, την πρόνοια, μέχρι τα δικαιώματα και την εξωτερική πολιτική.
Την Κυριακή, λοιπόν, οι Ελληνίδες και οι Ελληνες έχουν μπροστά τους δύο επιλογές.
Η μία οδηγεί σε μια σύγχρονη, δίκαιη και προοδευτική Ελλάδα. Μια νέα Ελλάδα που χτίζεται με καινούργια υλικά πάνω σε πιο γερά και συλλογικά θεμέλια. Η Ελλάδα που επενδύει στους ανθρώπους της και τη νέα γενιά της.
Η Ελλάδα που χτίζει γέφυρες φιλίας και συνεργασίας στα Βαλκάνια και αναβαθμίζει τη θέση της στην Ευρώπη και τον Κόσμο.
Η ζωή μπορεί και πρέπει να νικήσει και πάλι
Η άλλη είναι η παλινόρθωση της Ελλάδας που κατέρρευσε το 2010.
Είναι η Ελλάδα του τέλους του κοινωνικού συμβολαίου της μεταπολίτευσης, η χώρα που μηδένισε το κοντέρ των κοινωνικών δικαιωμάτων, των ατομικών ελευθεριών, της εργασιακής αξιοπρέπειας μέσα σε λίγα χρόνια.
Είναι η Ελλάδα της νέας, γαλουχημένης στον κυνισμό της κρίσης, αδίστακτης ολιγαρχίας που δεν ενδιαφέρεται ούτε στο ελάχιστο για τη συναίνεση στις επιλογές της και την κοινωνική συνοχή, αλλά μόνο για τα κέρδη και την επιρροή της.
Είναι στο χέρι μας να κάνουμε το μεγάλο βήμα.
Να κάνουμε πράξη αυτό που φαντάζει αδιανόητο στα μάτια αυτών που περιφέρονται με έπαρση και αλαζονεία από το βράδυ των ευρωεκλογών: Τη μεγάλη ανατροπή.
Τώρα έχουμε μπροστά μας μια απόφαση ζωής.
Η ζωή μπορεί και πρέπει να νικήσει και πάλι".
