Την ώρα που η παγκόσμια αγορά χαλκού ζει τη μεγαλύτερη ανατροπή της τελευταίας δεκαετίας, η κυριαρχία της Κίνας στα συμπυκνώματα δημιουργεί ασφυκτικές πιέσεις στον μηχανισμό τιμολόγησης και βάζει τους κορυφαίους μεταλλευτές και χυτήρια σε μια σκληρή διαπραγμάτευση επιβίωσης.
Ένα από τα πιο νευραλγικά κομμάτια της παγκόσμιας βιομηχανίας μετάλλων μπαίνει σε καθεστώς "τελικής αναμέτρησης". Οι διαπραγματεύσεις για τα ετήσια τέλη κατεργασίας και διύλισης χαλκού (TC/RCs) συγκεντρώνουν όλα τα βλέμματα στη Σανγκάη, όπου μεταλλευτικές και χυτήρια προσέρχονται σε ένα σκηνικό έντασης: περιορισμένη προσφορά, υψηλές τιμές και μια Κίνα που κρατά πλέον το μεγαλύτερο μέρος της ισχύος.
Για χρόνια, το μοντέλο τιμολόγησης λειτουργούσε σχεδόν τελετουργικά: οι μεγάλοι παραγωγοί μεταλλευμάτων έκλειναν συμφωνία με τα κινεζικά χυτήρια και στη συνέχεια όλος ο κλάδος ακολουθούσε αυτό το σημείο αναφοράς.
Τώρα όμως η ισορροπία κλονίζεται. Η υπερβολικά γρήγορη επέκταση της κινεζικής μεταποιητικής δυναμικότητας, σε συνδυασμό με σοβαρές αναταράξεις σε ορυχεία από τη Λατινική Αμερική έως την Ωκεανία, έχει δημιουργήσει ένα τοπίο όπου η πρώτη ύλη είναι πολύτιμη και η πρόσβαση σε αυτήν ακόμη πιο πολύτιμη.
Τα μεγάλα χυτήρια εκτός Κίνας νιώθουν την πίεση. Η Mitsubishi Materials μιλά ανοιχτά για «σημαντική επιδείνωση», ενώ Ιαπωνία, Νότια Κορέα και Ισπανία συντονίζουν πλέον τις θέσεις τους απέναντι σε αυτό που χαρακτηρίζουν «τιμές που δεν αντικατοπτρίζουν υγιείς συνθήκες αγοράς».
Την ίδια στιγμή, χυτήρια χαλκού στην Κίνα συνεχίζουν να λειτουργούν ακόμη και με αρνητικές spot τιμές -πρακτικά πληρώνοντας για να επεξεργαστούν το μετάλλευμα- επειδή αντισταθμίζουν τις απώλειες με τα κέρδη από τον τελικό χαλκό και το θειικό οξύ.
Η εικόνα γίνεται ακόμη πιο περίπλοκη καθώς η ψαλίδα μεταξύ spot και μακροχρόνιων συμβολαίων ανοίγει επικίνδυνα. Με spot χρεώσεις που άγγιξαν και τα –60 δολάρια τον τόνο μέσα στη χρονιά, ακόμη και μεγάλα ονόματα όπως η Freeport-McMoRan εξετάζουν εναλλακτικά μοντέλα πέρα από το παραδοσιακό benchmark.
Και όλα αυτά ενώ η Κίνα ενισχύει αθόρυβα το αποτύπωμά της. Η παραγωγή καθαρού χαλκού αυξήθηκε σχεδόν 10% σε ετήσια βάση έως τον Οκτώβριο, την ώρα που νέες μονάδες ετοιμάζονται να μπουν σε λειτουργία. Σύμφωνα με αναλυτές, όσο τα κινεζικά χυτήρια μπορούν να αντέξουν το κόστος, θα συνεχίσουν να εξασφαλίζουν πρώτη ύλη, περιορίζοντας περαιτέρω τις επιλογές για τους υπόλοιπους παίκτες.
Το φετινό παζάρι για τα TC/RCs δεν αφορά απλώς μια τιμή. Αφορά την ίδια τη μορφή που θα έχει η αγορά τα επόμενα χρόνια: θα συνεχίσει να υπάρχει κοινό σημείο αναφοράς ή θα περάσουμε σε μια εποχή ατομικών συμφωνιών, πλαφόν και "πατωμάτων";
Σε μια βιομηχανία όπου οι ισορροπίες αλλάζουν με την ταχύτητα που αλλάζει το πολιτικό κλίμα μεταξύ ΗΠΑ, Κίνας και συμμάχων τους, η εβδομάδα στη Σανγκάη ίσως αποτελέσει το σημείο καμπής.
