Η συμφωνία των Πρεσπών αναδεικνύει την αδυναμία του Κινήματος Αλλαγής να εμφανιστεί συμπαγές και υπό μία ενιαία θέση, απέναντι σ’ ένα μείζον πολιτικό ζήτημα. Η Φώφη Γεννηματά καλείται να «αντιμετωπίσει» τις φυγόκεντρες δυνάμεις που αναπτύσσονται και να προφυλάξει τη συνοχή του κόμματος, που τίθεται σε δοκιμασία.
Φυγόκεντρες δυνάμεις – Οι Παπανδρεϊκοί
Το Παπανδρεϊκό «μπλοκ» είναι ισχυρό όχι μόνο σε επίπεδο βουλευτών ή πολιτευτών, αλλά και στη βάση του κόμματος, όπου διαθέτει πολύ ισχυρό λαϊκό έρισμα. Η χθεσινή «βόμβα» του Γιώργου Παπανδρέου που τάχθηκε υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών, δημιουργεί ισχυρούς πονοκεφάλους στην ηγεσία του ΚΙΝ.ΑΛ. Η Φώφη Γεννηματά και οι συνεργάτες της εκτιμούν ότι η διαφοροποίηση του κ.Παπανδρέου δεν έχει ως κίνητρο την αμφισβήτηση των επιλογών της ηγετικής ομάδας του κόμματος, αλλά γίνεται στο πλαίσιο της «ανάγκης» του πρώην πρωθυπουργού να εκφραστεί για ένα πολύ σημαντικό εθνικό θέμα.
Υπό όποιο, όμως, πρίσμα και αν δει κανείς την τοποθέτηση Παπανδρέου, ο αντίκτυπος για το ΚΙΝ.ΑΛ είναι εξόχως σημαντικός και φέρνει στην επιφάνεια τους ισχυρότερος φόβους της ηγεσίας του κόμματος:οι λεγόμενοι «Παπανδρεϊκοί» βουλευτές να ακολουθήσουν τη γραμμή του πρώην πρωθυπουργού, ενώ και στη βάση του κόμματος να προκληθεί ρήγμα που δύσκολα μπορεί να συγκοληθεί. Η αποσυσπείρωση στη ΚΟ και στην «μήτρα» του κόμματος, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, είναι το εφιαλτικό σενάριο που καλείται να διαχειριστεί η Φώφη Γεννηματά.
Σε μια περίοδο όπου το ΚΙΝ.ΑΛ επιχειρεί να εδραιώσει τη θέση του στον χώρο της Κεντροαριστεράς και να ανακόψει την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να αναδειχθεί σε ηγέτιδα δύναμη και πολιτικό εκφραστή του χώρου, μία ενδεχόμενη εμφύλια «διαμάχη» με αφορμή τη Συμφωνία των Πρεσπών, ίσως και να αποδεχθεί καταστροφική.
Σε αντίθετη ρότα και ο Θεοχαρόπουλος
Σε αντίθετη ρότα από εκείνη που χάραξε η επικεφαλής του κόμματος, βρίσκεται και ο συνεργαζόμενος και πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Θανάσης Θεοχαρόπουλος. Εκφράζεται θετικά προς τη Συμφωνία των Πρεσπών και οι συγκλίνουσες πληροφορίες τον φέρνουν ως έναν από τους «πρόθυμους» να ψηφίσει υπέρ της συμφωνίας.
Ισορροπία και καμουφλάζ…
Η Φώφη Γεννηματά απέφυγε να πατήσει το κουμπί της κομματικής «πειθαρχίας». Γνωρίζει ότι ενδεχομένως να υπάρξουν βουλευτές που πρόσκεινται στο μπλοκ «Παπανδρέου», που δεν θα ακολουθήσουν τη γραμμή που εκείνη έθεσε (δηλαδή απόρριψη της συμφωνίας) αλλά θα ταχθούν υπέρ του «ναι» στην επικείμενη ψηφοφορία στη Βουλή.
Αν είχε θέσει ζήτημα πειθαρχίας, τότε θα έπρεπε να προχωρήσει σε διαγραφές των…. αντιφρονούντων, «τζογάροντας» τον κατακερματισμό του ΚΙΝ.ΑΛ. Στην παρούσα φάση προτιμά να «καμουφλάρει» το πρόβλημα, έχοντας ως βασικό της μέλημα την συνοχή του Κόμματος.
Ο σπόρος, όμως, της αμφισβήτησης και της μη πειθαρχίας προς τις κεντρικές επιλογές της ηγεσίας, έχει μπει και δύσκολα θα ξεριζωθεί. Οι αποχωρήσεις στελεχών από το ΚΙΝ.ΑΛ, όπως για παράδειγμα του πρώην βουλευτή και υπουργού του ΠΑΣΟΚ Θάνου Μωραϊτη, αποτέλεσαν ηχηρό καμπανάκι για την ηγεσία του κόμματος.
Σε κάθε περίπτωση η Συμφωνία των Πρεσπών αποδεικνύεται καταλύτης σημαντικών εξελίξεων για το ΚΙ.ΝΑΛ και καθρεπτίζει τις ενδογενείς παθογένειες του κόμματος που επιχειρεί να βρει την πολιτική του ταυτότητα, στην μετα-ΠΑΣΟΚ εποχή.
