Στα χρόνια της κρίσης και με δεδομένη τη συρρίκνωση των διαθέσιμων εισοδημάτων, το δημόσιο σύστημα υγείας-περίθαλψης έχει αποκτήσει μεγαλύτερη σημασία για τους πολίτες. Και είναι πολύ σημαντικό να λειτουργεί αποτελεσματικά, παρέχοντας υψηλού επιπέδου υπηρεσίες.
Σε τηλεοπτικά πάνελ, σε δημόσιες και σε ιδιωτικές συζητήσεις, ασκείται συχνά δριμεία κριτική στο σύστημα της δημόσιας υγείας - ιδιαίτερα στα δημόσια νοσοκομεία.
Ολοι έχουμε αρκετούς και σοβαρούς λόγους να εκφράζουμε επικρίσεις για τα νοσοκομεία μας. Υπάρχουν και εξίσου σοβαροί λόγοι να είμαστε υπερήφανοι για τον τρόπο που λειτουργούν ακόμη και σήμερα, σε εξαιρετικά δύσκολο περιβάλλον.
Του ΓΡΗΓΟΡΗ ΣΑΜΠΑΝΗ*
Είναι αλήθεια ότι η οικονομική κρίση και οι διαχειριστικές επιλογές που έγιναν από διαδοχικές κυβερνήσεις χτύπησαν σκληρά τα δημόσια νοσοκομεία:
- Τα στοιχεία του ΟΟΣΑ δείχνουν ότι η κρατική δαπάνη για την υγεία στην Ελλάδα ήταν 4,8% του ΑΕΠ το 2016. Την ίδια χρονιά στις χώρες του ΟΟΣΑ ήταν 6,5% κατά μέσο όρο, στη Γερμανία 9,5% και στη Γαλλία 8,7%.
- Η πολιτική αυστηρής συγκράτησης της κρατικής δαπάνης, στο πλαίσιο των προγραμμάτων σημοσιονομικής προσαρμογής, περιόρισε στο ελάχιστο τις νέες προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού, με αποτέλεσμα τα νοσοκομεία μας να λειτουργούν με ελλείψεις ανθρώπινου δυναμικού.
- Η κακή οργάνωση των νοσοκομείων, που προϋπήρχε της κρίσης και εντάσσεται στη μόνιμη παθολογία του Εθνικού Συστήματος Υγείας, έδειξε ακόμη περισσότερο τις δυσμενείς της συνέπειες, καθώς συνδυάσθηκε με υποχρηματοδότηση, η οποία στερεί τα δημόσια νοσοκομεία από σωστή συντήρηση εξοπλισμού και κτιριακών υποδομών, φάρμακα και αναλώσιμα υλικά.
Μέσα από όλες αυτές τις αντιξοότητες, όμως, τα κρατικά νοσοκομεία δεν παύουν να προσφέρουν υπηρεσίες υγείας πολύ υψηλού επιπέδου, εφάμιλλες των ιδιωτικών θεραπευτηρίων, αν εξαιρέσουμε τις εμφανείς ποιοτικές διαφορές στην “ξενοδοχειακή” υποδομή.
Από την προσωπική περιπέτεια υγείας συγγενικού μου προσώπου, που νοσηλεύθηκε για αρκετά μεγάλη χρονική περίοδο στη Ρευματολογική Κλινική του Ευαγγελισμού, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό των δημόσιων νοσοκομείων ασκούν το λειτούργημά τους με άριστο τρόπο, υψηλό επαγγελματισμό και, συχνά με αυταπάρνηση.
Η προσφορά τους στον ασθενή είναι τόσο υψηλού επιπέδου, που προκαλεί έκπληξη και θαυμασμό σε όποιον παρακολουθήσει από κοντά το έργο τους. Αισθάνομαι την ανάγκη να επαινέσω και να ευχαριστήσω από αυτό το βήμα όλους τους γιατρούς της Ρευματολογικής Κλινικής, που είχα την τύχη να παρακολουθήσω εκ του σύνεγγυς το έργο τους: Χαράλαμπο Σφοντούρη, συντονιστή διευθυντή, Μιχαήλ Πολυχρονιάδη, διευθυντή και τους επιμελητές Μαρία Καραμπέτσου, Ελένη Κούκουρα, Χρυσούλα Κούρκου και Ελευθερία Γρίκα. Εκφράζω, ασφαλώς, τις ευχαριστίες μου και στο νοσηλευτικό προσωπικό, που πλαισιώνει άριστα τους γιατρούς.
Για μένα, το δίδαγμα από αυτή την προσωπική περιπέτεια υγείας του συγγενικού μου προσώπου, που με έφερε κοντά στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό ενός μεγάλου δημόσιου νοσοκομείου για αρκετές ημέρες, είναι ένα: όποιες απογοητεύσεις και αν έχουμε από τα προβλήματα των δημόσιων νοσοκομείων, οι υπηρεσίες που παρέχουν είναι ένα αναντικατάστατο δημόσιο αγαθό. Οι κυβερνώντες οφείλουν να έχουν ως πρώτη προτεραιότητα την οικονομική και οργανωτική υποστήριξή τους.
*Οικονομολόγος, πρώην στέλεχος τραπεζών.
